⟨ Unicode Version ⟩
Me Myself & Bad Romance
အပိုင်း ၂၀
“ (ပြွတ်) "
နားရှက်စရာမကောင်းဘဲ ချစ်စရာကောင်းလွန်းတဲ့အသံအဆုံး မပွင့်လာသေးတဲ့မျက်လုံးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ပွတ်ရင်း အပျင်းကြောဆန့်မိသည်။ သူ့ပါးပြင်ထက်မှာတော့ ခပ်နွေးနွေးလက်ဖဝါးလေးရှိတာကို သူခံစားမိပြီး သူ့နဖူးပေါ်ကို နှုတ်ခမ်းထူထူလေးက လာရောက်ထိကပ်လာသည်။
" ( မွ ) "
ဒါကတော့ ဒုတိယအကြိမ်ပင်။
" ထတော့ သားသားရေ ~~ ကိုကို မနက်စာ ပြင်ပေးမယ် ..."
ခပ်တိုးတိုးအသံကိုကြားလိုက်ရတာမို့ မျက်ဝန်းတွေကို ဖွင့်ကြည့်ရင်း မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်မိသည်။
" အင်း~~ အဲ ~~~ .. ပြင်ပြီးရင် လာခေါ်လိုက်လေ ကိုကို "
အိပ်ချင်မူးတူးအသံနဲ့ပြောမိတော့ ကိုကိုက သူ့နဖူးကို ခပ်ဆတ်ဆတ်တောက်သည်။
" အ့ "
" မထဘူးဆိုရင် မနက်စာ မကျွေးဘဲ ကိုကိုက စားပစ်လိုက်မှာနော် "
ပါးတစ်ဖက်ကို ဆွဲညစ်ပြီးပြောလာတော့ သူမျက်မှောင်ကြုတ်ကာ အိပ်ချင်မူးတူးနဲ့ ထထိုင်မိသည်။ ဒီရက်ပိုင်း ညတိုင်းလိုလို ကိုကိုနဲ့ အတူတူနေနေတာဆိုတော့ မနက်ခင်းပိုင်း ကိုကို့ကို အလိုလိုက်လို့ မဖြစ်။ ဟိုတစ်ခါ ရုံးခန်းထဲမှာ လတွေ၊ကြယ်တွေ အတူတူကြည့်ပြီးကတည်းက ကိုကိုက သူ့ကို တအားကပ်တွယ်သည်။
ပြောရရင် သူ့မှာ ကိုယ်ပိုင်ရှေ့နေရုံးသေးသေးဖွင့်ဖို့စီစဉ်တာတောင် ဖြောင့်အောင် စီစဉ်လို့မရ။ ကိုကိုက သူ့အနောက်ကို တပူးပူးတကပ်ကပ်နဲ့ အမြဲရှိနေတာ သံလိုက်လိုပင်။ အဲ့ဒါအပြင် မျက်စိအောက်ကပါ အပျောက်မခံဘဲ ကလေးလေးတစ်ယောက်လို စောင့်ရှောက်နေတော့ ကြာလာလေ သူ ယောင်္ကျားရတာနဲ့ မတူဘဲ အဖေတစ်ယောက်ရတာနဲ့ တူနေပြန်သည်။ ကြည့်ရတာ သူ ကိုကို့ကို 'ကိုကို' လို့မခေါ်ဘဲ 'ဒယ်ဒီ' လို့ပြောင်းခေါ်မှ တော်ကာကျတော့မည်နဲ့ တူသည်။
YOU ARE READING
Me, Myself & Bad Romance【Completed】
Fanfiction" For me , all i need is me, myself and Jungkook. " - Kim Seok Jin • This is a Jinkook Story •
