ℝ𝕖𝕕 𝕃𝕠𝕧𝕖/ 𝑅𝑦𝑒𝑗𝑖

one

"Efendim çok kötü görünüyorsunuz" farkındaydım sevgilisi yeni ölmüş biri olarak çok kötü göründüğümün farkındaydım. Fakat yapacak hiçbir şeyim yoktu. Ryujin benim hayatımdı. Babamın şerefsizliğinden sonra hayatıma gelen en güzel şeydi o. Onu kaybetmek çok acıydı benim için. Mezarlığının önünde onlarca hatta yüzlerce kişi vardı. Çoğunu tanımıyordum bile...

Cenaze bitiyordu. Herkes yavaş yavaş gidiyordu. Benimde gitmem gerekiyordu fakat gitmek istemiyordum. Bir çocuk gibi mızmız olmuştum bir anda. Gerçi gitsem de gitmesem de aklımdan çıkacak mıydı sanki? Canım çok yanıyordu. Sesim bile çıkmıyordu. O kadar ısrarın sonunda sadece ağzımdan çıkan şey "Siz gidin" olmuştu. Beni dinlemişlerdi. Ağladım, neden bunun olduğunu sordum. Cevap alabilecektim sanki. Küvette kanlar içinde bulunmuş. İntihar olduğu söyleniyor ama o kendini sevmese bile beni seviyordu yapmazdı. Yapamazdı. Sadece bir not bulmuşlar.

Yeji'me
Bebeğim sen bunu okurken muhtemelen ben ölmüş olacağım. Lütfen beni affet. Herşeyin mantıklı bir açıklaması var ve zamanı gelince öğreneceksin. Şuan sadece beni affetmeni istiyorum. Ve benim için yaşa. Ryujin

Mezarlığın başında notu okuduktan sonra ona bir söz verdim. "Ryu sevgilim söz veriyorum ki senin için yaşayacağım ve tekrardan sevmeye başladığımda saçlarımı tekrar kırmızı yapacağım. Artık yavaştan kalkmam gerekiyordu. Zorda olsa hayatıma devam etmem. İmkansız gibi görünse de.

Mezarlıktan çıktıktan sonra Ryujin'i hatırlatan herşeyi bir kenara kaldırmam gerektiğini fark ettim. Ama bunu daha sonra yapacaktım. Belki 1 ay belki 1 yıl sonra. Sadece eve gidip fotoğraflarımıza bakıp ağlamak istiyordum. Yaptım da.

224 kelime aklıma bişey gelmedi kestim burada. Umarım beğenirsiniz ilk ficimdir saygılar.