ℝ𝕖𝕕 𝕃𝕠𝕧𝕖/ 𝑅𝑦𝑒𝑗𝑖

thirteen

(Yeji'den)

Sesler duydum. WonJi bana sesleniyordu.

"Bebeğim nerede kaldın? Müsaitsen geliyorum"

Sesini duyduğum gibi Ryu'ya daha doğrusu Ryujin'e döndüm ve "Saklanmalısın. Çabuk hemde!" Hemen dolabı gösterdim ve onu içeriye attım. "Geliyorum sevgilim!"

"Neredeydin bitanem? Başına bişey geldi sandım"

"Ne olacaktı ki?" Ufak bi tık korkmuştum ama olsun. Bunu bilmesine gerek yoktu sonuçta. "Sevgilim git sen ben elbiseyi deneyeceğim"

"Peki, bitanem."

WonJi gittiği gibi Ryujin'i dolaptan çıkarmıştım. "Bak, bir daha seni görmek istemiyorum. Artık bambaşka bir hayatım var." Gözleri dolmaya başlamıştı. Ama, ben buna katlanabilecek biri değildim.

Kısık bir sesle "Peki." Dedi ve ağlamaya başladı. Hayır hayır yapamazdım. O ağlarken sadece izleyemezdim. Sarıldım ona. " Hıçkıra hıçkıra ağlarken "Özür dilerim sevgilim, 4 sene beklettiğim için, kötü zamanında asla yanında olamadığım için. Belirli sebeplerim vardı. Özür dilerim özür dilerim özür dilerim" Sadece bunu sayıklıyordu.

"Şş sakin ol, yanındayım." Dememle gözleri parlamıştı.

"Özür dilerim, şuan yapacağım için"

"Ryujin ne demeye çalışıy-" Öpmüştü. RYUJİN BENİ ÖPMÜŞTÜ! Kendimi çekemiyordum. Hayır Ryujin tutmuyordu. Bu benimle ilgiliydi. Hala ona karşı bir şeyler hissediyordum. İstemesemde. Durdum. Sadece durdum. 1-2 dakika sonucunda kendimi geri çektim.

"Napıyorsun sen!" Hiç bişey diyememişti. Dememeliydi de zaten. "Çabuk git buradan!" Dedim ve camı açtım. Giderken "Peşini bırakmayacağımı biliyorsun." Dedi. Bu beni daha çok sinirlendiriyoreu. Ona karşı hala birşeyler hissediyor olmak canımı yakıyordu. Ben onu 4 sene bekledim. Ve o hiç bişey olmadan geldi ve tekrar birlikte olmayı bekledi.

Heheheheh nasılda kudurttum sizi neyse 1 ay sonra görüşürüz