ℝ𝕖𝕕 𝕃𝕠𝕧𝕖/ 𝑅𝑦𝑒𝑗𝑖

five

"İlaçlarını almayı unutmuyorsun değil mi?" Doktorun sorusuydu. Almak istemiyordum.

Ama zorundaydım."Evet" diyebildim kısık bir sesle. Doktor birşeyler diyordu. Dinlemiyordum...

Ryujin olmadan neredeyse 2 sene geçmişti. Unutmamıştım. Unutmayacaktım da. Canım yanıyordu. Hemde çok. Yaşasaydı belki. Şuan evli olabilirdik. Her gün bana bıraktığı mektuplara bakıyordum. Fakat hala aklım almıyordu. Nasıl ölebilirdi. O kendinden çok beni severdi. Beni arkasında bırakmak istemezdi. Her zaman söylerdi. 'Bu cehennemde seni yalnız bırakmayacağım sevgilim.' Peki ya neden yapmıştı. Neden yalnız bırakmıştı. Tek bildiğim onu asla sevmeyi bırakmayacağım. Kim ne derse desin. O benim herşeyim. Öyle de kalacak.

3 hafta sonra

Halüsinasyonlar görmeye başlamıştım. Ama sanki gerçekti. Hep birilerinin beni takip ettiğini düşünüyordum. Sürekli etrafımda siyah takım elbiseli adamlar vardı. Kim olduklarını bilmiyordum. Bilmek istemiyordum da. Ryujin'in odasına hiç dokundurtmadım. Her gün farklı notlar buluyordum bazıları bana bazıları ise... Bilmiyordum ama hikaye gibi geliyordu tek düşündüğüm neden olduğuydu.