Bölüm 14: OLAY FOTOĞRAF

106 15 5
                                    

Ahla
İkimizde hemen toparlanmaya çalıştık fakat sanki düğüm olmuştuk. Uygardan bacağımı kurtardığım an kendimi yerde buldum. Sanki hiç bir şey olmamış gibi hemen toparlanıp,
-Buranın havasına bakayım dedim ondan indim. dedim ama o yan bir gülüşle bana bakıyordu kafasını sağa sola salladı ve

-Günaydın. dedi.

-Günaydın,Ben gideyim artık. dedim apar topar tam kapıdan çıktım ki peşimden gelen parkedeki ayak seslerini duydum,biran duraksadım ama hemen devam ettim. Hızlıca odama daldım. Tabi öküz gibi dalınca Aymaral uyanmış oldu,

-Ya,yavaş olsana ayı mısın?

-Afedersin.

-Ahla,hı sen miydin hı tamam hadi görosnosfş.
Ne dedi lan bu böyle "hadi göaurlsh"ne. Diye düşünürken kapı çaldı,kapıyı açtım. Kıpkırmızı olmuştım.
-Yastığını unutmuşsun. getireyim dedim.
-ha hı he hu hi hü şey tamam teşekkurlshotntd.
-Ahla uyanamadın mı? Ne diyorsun "teşekıeıejsm" de ne.
-Teşekkür ederim işte. hala kafamı kaldırmamıştım. Ya Uygar şimdi seni kapıdan ve kendi evinden kovmuş gibi olmasın ama şey...
-Tamam tamam gittim ben.
-Sağ ol ...
Kafamı kaldırmamıştım,sağ ol derken anlayışlı çocuk anlamıştı beni,yani utandığımı doğru düzgün teşekkürler bile diyememiştim. Kapıyı kapatmış,kapıya dayanmış ve sanki su misali akarak popom yere değene kadar öyle aşağıya inmiştim. Herhalde günüm daha utanç verici olmaz. diye düşünürken daha utanç verici olacağını düşünmemiştim. Aymaral uyandığı zaman yataktan doğrulmaya çalıştı kafası aynı kuş yuvası gibiydi,onu görünce gülmeye başladım neredeyse anırıyordum.
-Ne var be,ne anırıyorsun sabah sabah?
-hahahahahahahahahahah ne ahahahhahaha yok ahahahahah ki hahahahahah
-Sen gül Ahla Hanım son gülen iyi güler. Dedi ve resmen piç gülüşü attı,o kalkıp tuvalete giderken ben üzerimi değiştirmiş nasıl salona gidebilirim diye düşünüyordum.
-Ne dikiliyorsun burada Ahla çıksana dışarı.
-Hı şey be-ben kapının üzerindeki lekeye bakıyorum,temizlik gerek sanki diye önce bir güzel sıçtım yetmedi, hihi bir ara temizleyelim Aymaral diye de sıvadım.
-Ahla bela mısın sabah sabah dedi ve kapıdan çıktı. Bende el mahkum peşinden tabi. Bahçeye bakan boş tekli koltuğa oturdum, ve düşünmeye başladım,bir anda her şey nasılda değişiyordu. öyle bir an geliyordu ki kendinden bile emin olamıyorsun,çıkmaza düşüyorsun,soyutlanıyorsun,ve gittikçe derinlerde buluyorsun kendini. bu ara en çok düşündüğüm sey ise acaba Sarp olmasaydı,yani onunla bir geçmişim olmasaydı,Uygarla ne olurduk? Ya da olur muyduk? Bilmiyorum. Uygar. Sabah olanı düşününce utandım birden. Ama hem huzurlu uyumuştum,hemde güvende hissetmiştim. Uygar bir erkeğe göre hem çok nazik hem çok kırılgandı ama yerine göre tabi,neyse konumuz zaten o değil. Aymaral ile Demirkan bir şeyler konuşarak bahçeye çıkmışlardı,ne ara diye aklımdan geçiriyordum ki arkamdan gelen sesle irkildim,
-Sana seslendiler. dedi ve devam etti Uyar,Ama o kadar dalmışsın ki,duymadın.

-Ha-Haklısın duymadım,ben dalmışım.

-Ahla iyi değilsin,iyiyim diyorsun ama değilsin,görebiliyorum,hissedebiliyorum.
-Sadece düşünüyordum.
-Konuşmak,anlatmak,dertleşmek ister misin?
-Bir şeyim yok. sadece düşünüyorum.
-Peki,uzatmayacağım. ama bilki ben hep yanındayım,gerçi senin istediğin sürece varım ama...
-Gitmeni istemiyorum,Gitmek istemiyorum,Kaybolmak istemiyorum Uygar elimi tut bırakma lütfen.. yanımda oldugunu biliyorum. Buna dayanıyorum ve buna güveniyorum.
dedim hem onun lafını böldüm hemde tek nefeste ne var ne yok sıraladım. Ellerini kısa saçlarıma değdirdi. Yanımdaki tekliye oturdu. Kafamı omuzuna dayadım ve gözlerimi kapattım,onunda gözlerini kapattığını hissediyordum nedense. Birden doğruldu ve alnımı öptü. sadece gözlerime baktı ve bir şey demedi,yine aynı pozisyona döndük.
Şimdi Uygar,fırtınadan gelen,yağmuru karı kasırgayı beraberinde getiren benim için sığınacak bir ev,bir baraka olmuştu. Ne var ki bende onun için bir ev bir baraka olabilecek miydim? Düşüncelerim beni boğmak üzereydi ki,Demirkan ile Aymaral'ı kapıda gördüm,eminim onlarda bizi görmüştü önümüz komple cam oldugu için görmemeleri saçma olurdu. Dış kapıya doğru ilerlediler ve içeriye girdiler.
Demirkan,Aymaral'a dönerek,

KARA AŞK -DÜZENLENİYOR-Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin