KARA AŞK -DÜZENLENİYOR-

-BÖLÜM10 -Hastane-

Hayat bazen akıp gider ve senin hiç bir şekilde müdahale etmen gibi bir şey söz konusu olmaz. Zaten bu yüzden çekilen acılar bu kadar kolay geçmiyor ve hastalıklı bir ruh gibi peşinden ayrılmıyor,Yaşanan mutlu-huzurlu zamanlarda yaşanmamış gibi silikleşip,toz tutmuş bir kitap gibi rafında yerinde alıyor.

Şimdi buradan bakınca aslında her şeyin ne kadar farklı olduğunu ve zamanın,hayatın ne kadar değersiz ve anlamsız olduğunu anlıyorum.

-SARP TARAFINDAN-

Lanet olası hastane koridorunda bir sağa bir sola dönüp duruyordum. Kimseden haber çıkmıyordu,kaç saat olmuştu böyle. Aymaral'a haber vermişlerdi. Haklı olarak geldiği gibi üzerime atlayıp yumruklamaya başlamıştı beni.

"Cevap versene! bir şey söylesene! Ne oldu! Neden!" diye soruları sıralıyor hırsını alamayıp tekrar vurmaya başlıyordu. Kız ağlamaktan bitap hale gelmişti. Haklıydı. Kendimi nasıl ifade ederdim, Ne diye bilirdim ki. Lanet olası pezevengin biriydim işte. Ben ne istiyorsam o olacaktı illa. Şimdi ise sevdiğim kadın içeride ölmek üzereydi. Aymaral yanımdaki koltuğa oturup "Anlat" dediğinde başımı yerden kaldırıp ona bakmıştım anlamsız şekilde. Saçları tuhaf bir şekilde bağlanmış,gözleri ve yanakları kıpkırmızı olmuştu. Hem ne önemi vardıki.

-ANLAT! diye kükrediğinde anlatmaya başladım.

-5 saat önce-

Ahla'ya ellerimi uzatıp bir şans daha istedim. Ancak ne yaptı. "Hayır" dedi. Değişebilirim. Değilebilirdim.

-Neden! diye kükredim. Neden izin vermiyorsun! seni kazanmaya çalışıyorum. En başından yaptıklarımı telafi etmeye çalışıyorum Neden!

İyice sinirlenmiştim. Resmen benimle dalga geçiyordu. Ben Sarp Aköz'düm ve bu kız benimle dalga geçiyordu ona benimle dalga geçilmeyeceğini,bana saygısızlık yapılmayacağını daha önce göstermiştim. Neden hala burnunun dikine gidiyordu.

-Cevap ver Ahla Neden!

Korkmuştu ve koltuğa sinmişti. Sadece korkmuş bir şekilde bana bakıyordu. Bir şey söylemiyordu söylese kızacağımı biliyordu ama şuan bir şey söylememesi beni delirtiyordu.

-Cevap ver dedim!

-Ne-ne s-söylememi bekliyorsun.

-Ne mi söylemeni bekliyorum! neden böyle saçma tavırlar içinde olduğunu merak ediyorum. Hem bunu sen istedin boşver ne istediğimi. Sana daha önce söylemiştim Ahla,Sana benden başkası yar olamaz diye. Eğer problem Uygarsa hiç merak etme.

-Saçmalıyorsun Sarp. Kendine gel durdur şu arabayı.

-Saçmalıyorum öyle mi? O yüzden mi adamın eşofmanlarını giyiyorsun onun evinde kalıyorsun. saçmalıyorum tabi. Uygarın neden benden korktuğunu biliyor musun?

-Saçmalıklarını daha fazla dinlemeyeceğim durdur şu arabayı.

-Bu arabadan ya ikimiz birlikte çıkacağız, ya da ikimizde çıkmayacağız Ahla duydun mu!

Hızla arabaya biraz daha abanmıştım,Hızlı gidiyordum biliyordum. Birden Ahla'nın kemerini çıkarttığını fark ettim. ikimizde aynı anda,

-Tak şu kemerini! Diye bağırmıştık. Ahla'ya dönerek,

-Kemerini tak Ahla. diye hırladım adeta. Ama bu kızın deli inadı herşeyi yok ediyordu. birden önüme doğru eğilip benim tarafımda duran kemeri alarak yerine oturttu. Tam Ahla'ya uyarıda bulunacakken,Karşıdan gelen kamyon herşeyi yerle bir etmişti.

-GÜNÜMÜZ-

Doktor kapıdan çıkıp yanımıza geldiği zaman herkes doktorun etrafında toplandı. Doktor konuşmaya başladığında herkes onu dinliyordu.