Dudaklarımızı fazla birbirinde tutmadan ayırdım. Şimdi bütün arkadaşlığa dair bağlarımız kopmuş oldu! Hızla odadan çıkıp kendi odama gittim. Kapımı sertçe kapatıp kendimi yatağa attım. Elimi anlıma yaslayıp tavanı seyredaldım. Şimdi ne olacak? Kesin yarın erkenden evden çıkacak ve mesaj olarak birkaç gün eve gelmeyeceğini söyleyecek. Çünkü o sorunlarla yüzleşemeyen, korkak bir tavuk!
Belki de evden bile ayrılır? Kim zaten bu durumda durmak ister ki?
Yatakta ters dönüp yüzümü yastığa gömdüm. Bu kavgayı etmeye ne gerek vardı ki? Ondan özür dilesem beni affeder mi ki? Ama ben affedilmek için bir şey yapmadım. Belki onu öyle öpmeme sinirlenmişte olabilir ama geri adım atmak gibi bir düşüncem de yok! Onunla ne kadar konuşmaya çalışırsam çalışayım bütün çabalarımı boşa çıkarıp benimle konuşmayı reddetmişti. Ben bundan sonra daha ne yapabilirim ki? Elimde ki her şeyi ona altın tepsiyle sundum ama o bakmaya tenezzül bile etmedi.
Eğer konuşmayı becerebilseydi her şey daha iyi olabilirdi! Ama her seferinde reddedip duruyor. Neymiş? Bir şeyi yokmuş, oymuş, buymuş! Peh! Sanki fark etmiyoruz! O değil, beni arkadaşı olarak bile görmüyormuş! Ben daha ne yapabilirim ki? Onu ne kadar sevsem de, ben sabırlı bir insan değilim. Hatta çok bile sabrettim. Onu sevmeseydim bu kadar ilgilenir miydim? Belki en yakın arkadaşlar olsak ilgilenirdim çünkü Felix bunu hak ediyor. Ama o bir şekilde ne yapıp edip bu hakkını kaybediyor resmen!
Benim daha ne yapmam gerekiyor?
Belki bu evden çıkabilirim. Bu evi ortak tutmuş, ortak kira veriyorduk. Neyse ki ikimizinde işi vardı.
Acaba birisi tarafından tehdit mi ediliyor?
Nefes almak zorlaşmaya başlayınca başımı yan çevirip yüzümü yastığın işkencesinden kurtardım. Şimdi uyumalıyım ki yarın işe kalkabileyim.
Üzerimi örtmekle uğraşmayıp gözlerimi kapattım.
Tekrar uyandığımda hava aydınlanmıştı, üstelik üzerimde bir örtü vardı? Bunu uyku sersemliğiyle ben mi örtmüştüm? Felix mi örtmüştü? Dün ki olaydan sonra yapacağından şüpheliyim aslında.
Yataktan kalkıp saçlarımı karıştırdım. Dün sinirle uyuduğum için rahatsız bir şekilde kot pantolonla uyumuş, gece daraldığım için de pantolonu çıkarıp sadece donumla kalmıştım. Lavaboya gitmek için odamdan çıktım. Felix'in kapısı açıktı ve içerisi her zaman ki gibi tertemizdi. Tahmin ettiğim gibi erkenden çıkmıştı. Duvarda ki saate baktım. Üstelik işe gitmesin için daha vakti vardı. Bu saati Felix bilerek kendi odasının üst kısmına asmıştı ki ben odamdan çıkınca direkt saate bakabileyim.
Hemen koridorun sonunda ki lavaboya gidip işlerimi hallettim. Bugün hiçbir şey yapasım gelmiyor, sadece yatasım geliyor. Acaba Felixte hep böyle mi hissediyor? Başımı iki yana salladım. Banane ki?! O beni düşünüyor mu?!
Mutfağa gidince masanın üzerinde yemeklerin ve bir kağıdın olduğunu gördüm. Bu bir elveda mektubu olamaz değil mi? Daha beraber olamadan terk edildim, şaka gibi! Yemeklere göz gezdirip elime aldığım kağıdı okumaya başladım.
Elveda mektubu değildi. Her zaman ki pazar günleri gibi bugün işin olmadığını hatırlatmış, yemekleri yememi söylemişti. Ama normalden farklı olarak akşam benimle içmek istediğini söylemiş mektupta. Benimle kafa dağıtmak istiyordu belli ki ama neden? Dünden sonra bunu kabul edeceğimi ona düşündüren neydi? Tamam kabul edeceğim ama ona bunu düşündürenin ne olduğunu merak ediyorum.
Mektubu aynı şekilde katlayıp yemeklere baktım. Yemezsem ziyan olur. Masaya oturup yemeye başladım. Felix'in eli gerçekten de lezzetli!
Bölümün sonu ve şunu söyliyim bu bölümün korkak tavık kısmından sonrasını farklı bir şekilde yazıyordum, ama öyle yaparsam fic oldukça kısa sürecekti ben de dedim o kısmı bölümün sonuna koyayım. İyi yapmış mıyım 🤙
Okuyun:::
Nefesimi verip ayaklarımı yatağa vurdum.
"Kahrol Felix!"
"Bağırma bana!"
"Asıl sen bağırma komşular uyanacak!"
"Evin ses yalıtımı var aptal!"
"O zaman seni ağlatsam kimse duymayacak!"
Ses gelmeyince yatakta ters dönüp yüzümü yastığa gömdüm. Koskoca adamların yaptığı şeye bak cidden!
"Nasıl?" kapıdan gelen sese döndüm.
"Ne nasıl?" diye sordum kapımda dikilmiş Felix'e.
"Nasıl ağlatacaksın?"
Bu çocuk aklını mı yitirdi cidden? Tekrar ters dönüp kafamı yastığa gömdüm.
Devamını yazmadım ama yazsaydım fena olurdu ÖSNZMANZMSNSMA
Neyse
Hadi eyw
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝘾𝙖𝙣𝙙𝙮 Hyunlix
Hayran KurguTamamlandı. "Böyle yapmayı bırak! Sen benim arkadaşımsın bilmeye hakkım var!" "Ben senin arkadaşın falan değilim!"