BÖLÜM 1 - Taşınma

38 11 0
                                    

Gözlerime batan şeyin kaynağına ulaşmak için gerçekliğe uyanmalıydım ve sonunda göz kapaklarım kendini aralamayı başarmıştı. Güneş bütün ışınlarını beni uyandırmak için odama saçmıştı sanki, hedefi gözlerimdi. Hedefine ulaşmıştı ve beni uyandırmıştı.

Bugün cumartesi ve evin eşyaları taşınmaya hazır bekliyordu, sanırım yolun sonuna gelmiştik. Hazırlandıktan sonra bende anneme yardım etmeye başladım tabii kendi odamdan, sadece benim eşyalarım toparlanmayı bekliyordu çünkü sınava çalışırken toparlamaya pek vaktim olmamıştı. Eşyalarım benim özelim olduğu için de özellikle annemi uyarıp dokunmamaları için rica ettim. Canım annem bu duruma sevinmişti bile, kadıncağız bir haftada tüm evi toparlamıştı neredeyse ve haliyle yorgun düşmüştü.

Sonunda eşyaları taşıyacak olan araç geldi ve abimde yardım ederek hepsini taşıdılar. Bu işlem biraz uzun sürmüştü, benimde işime gelmişti. Bu süre zarfında arkadaşlarımla vedalaşabilmiştim. Çoğuyla vedalaşamadım, bazıları hala kırgın olduğunu söylüyor ve bu durumda gidecek olan kendileri olsa ilk vedalaşacakları kişinin ben olduğumu dile getiriyorlardı. Aslında bunda benim suçum yoktu çünkü gideceğimizi bende o sabah ögrenmiştim. Ben 1 hafta daha kalırız, sınavlardan sonra gideriz diye düşünüyordum.

Başımı cama yaslayıp yeni hayatımı düşünmeye başladım. Hep bu anlarda sınıfa yeni gelen kız havalarındaydım ama gerçeğin bundan çok uzak olduğunu biliyordum. Hayal değil mi? o zaman daha da güzelini düşünmeliyiz dedim kendi kendime. Başlarda beni yol (bir diğer tabirle araba) tutardı. Bu yüzden annem arada bana seslenip nasıl olduğumu sorardı. Sanırım midem bulanmadan geçirdiğim ilk yolculuğumdu.

Saatlerin birbirini kovaladığı bu yolculukta sonunda Çankırı'nın yolları görünür olmuştu. Çok geçmeden de eve varmıştık. Midem bulanır korkusuyla bir şey yememiştim ama annemler molalarda yemek yiyip, bir şeyler atıştırmışlardı. Eşyaları taşıyan araç 2 saat önce gelmiş, babam da bu araçla birlikte geldiği için de eşyalar eve taşınmıştı. Geriye bir tek eşyaları yerleştirmek kalmıştı.

...

Yorucu bir günün ardından kendimi artık hayal dünyamda rüya aleminin bana açılan kolları arasında buldum.

AŞK ADAMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin