Ailem

0.7

Medya:poyraz
...

Can'dan
"Oğlum saye...saye kayıp" Ne?! Saye kayıp mı nasıl? Yanında abim vardı nasıl kayıp olmustü
"Baba ne demek saye kayıp?" Nasıl kayıp olmuş olabilirdi aklım almıyordu
"Oğlum onur abin ile saye biraz tartış-" kesin abim yine sayenin üstüne gitmisti onlar sayenın neler yaşadığını bilmedikleri için üstüne gidiyorlardı eski ailesi ile ilgili şeyler söylüyorlardı ve abim yine bunu yapmamıştı umarım ona çok sert davraniyorlardj ve bu beni sinirlendiriyordu şimdi eğer abim yüzünden sayenin başına bir şey gelirse abimi asla affetmezdim sanırım "Ne demek oluyor bu abi onu istemesende onun ölüme gitmesine izin mi verdin o da bir insan" diyerek abimin önüne geçtim şuan bu dediklerimi hak ediyordu lafımı geri çekecek halim yoktu haklıydım
"eğer o ergenlik yapi-" diye konusmaya başlayınca sözünü kestim hala bj şekilde konusamazdi suçluydu onun yüzünden yıllar sonra bulduğum ablamı kaybedemezdim
"Sana inanamıyorum abi hala nasıl böyle konuşabiliyorsun birinin hemde öz kardeşin olan birinin ölümüne neden olabi-"
"Can yeter ne yeri ne zamanı?!" Diyen babama döndüm ne demek ne yeri ne zamanı şuan ablam olebilirdi
"Bab-" diyecekken tekrar sözümü kesti
"CAN YETER DEDIM" diye bağırdığında gözüne baktım gerçeğin farkına varabilmesi için daha sonra kafamı yere egdim ona belki çok baglanmamistim ama sonuçta ablamdi ve ben bir gün aramızdaki buzları eriyecegine inanıyordum ve hala da inanıyorum ama önce onu bulmamız lazım düşüncelerimin arasından sıyrılıp babama baktım polis ile konuşuyordu sanırım birazdan bizde haber verirdi bulduğum büyük bir taşa oturdum ve bu sırada poyraz abim "Ben eve gidiyorum" şaka yapıyor olmalıydı kaybolan öz kardeşiydi nasil bu kadar sakin kalabilirdi "Bende eve gidiyorum" diyerek barış abim kalktı ayağa hadi ama o da mı aramızda en yufka yürekli olan oyken bile onunda böyle davranması sinir bozucuydu "beni de alin" diyerek aren abim girdi araya saka gibiydiler hiç mi umurlarında değildi kendi öz kardeşleri hadi kardesleri olarak görmeseler bile o da bir insandı sonuçta oturduğum yerden ayağa kalktım
"Saka mi yapıyorsunuz o sizin kardeşiniz ve şuan tehlikede" dediğimde hepsi bana bakmisti bu söylediklerimden sonra bana karşı tavır almaları umrumda değildi haklıydım ve zamanı gelince anlayacaklardi
"Can biz senin abileriniz bizimle düzgün konuş ayrıca o kız ne senin ablan ne de bizim kardeşimiz sürtüğün teki o kız" dediğinde iyice kizmistim bir kadına sürtük demek imasini yapmak o kadar iğrenç bir şeydi ki midemi bulandiriyordu ayrıca bunu kendi öz kardeşine demişti "YETER ARTIK NASIL BIR KADINA SÜRTÜK DIYE BILIYOSUN SEN BU KADAR MUSIN ABI SIZ BU KADARMISINIZ BABAM SIZI BOYLE MI YERISTIRDI KENDINIZE GELIN" diye bağırmaya başladım ama isteyerek bagirmamistim sesim kendiliğinden öyle çıkmıştı ama geri adım atmayacaktim inatçı birisiyidim ve inadımdan vazgeçmezdim
"KES SESINI CAN FAZ-" derken babam yanımıza gelmişti
"YETER ARTIK SIZINLE MI UGRASAYIM YOK SA SAYE YI MI BULMAYA CALISAYIM DURUN ARTIK" babam iyice sinirlenmisti ve bunu biz yapmıştık ama tabiiki de bu poyraz abimin umrunda değildi
"ben barış abim ve aren eve gidiyoruz" dedi babama donerek
"İyi olur birde sizle uğraşmayalım hem yarın okulunuz var canı da alın" Ne beni de mi hayır şuan gidemezdim aklım burada kalırdı
"Ama bab-" diye ısrar edecekken her zamanki gibi kimsenin itiraz edemeyeceği o cümleyi söylemişti
"itiraz istemiyorum" bir şey demeden oflayarak barış abimin arabasına bindim bir de yarın okulla uğraşacaktım yeter artık off

Onur'dan
Can,barış,poyraz ve aren gitmişti ben ise babam bir şey der diye burada duruyordum yoksa o aptal yüzünden endişelenecek değildim yanımda hareketlilik olduğunda babama baktım o kızın güya abisi ve arkadaşı olan çocukların yanına yürüyordu bende arkasından gittim ve bir kaç adım geride durdum babam o kızın arkadaşına dönüp konusmaya başladı
"Mert oğlum sen de eve git istersen yarın okulun var arayayım birini seni evine götürsünler" oğlum muş okulun varmış mış eve gitmiş miş bizden daha çok düşünüyor şu çocuğu
"Yok mehmet bey ben kardeşim bulunmadan rahat uyuyamam zaten saye bulunmazsa yarın okula gitmeyeceğim bulunana kadar buradayim" kardeşi bulunana kadar gitmeyecek miş miş bak sen şu işe Hayırdır ne kardeşi bir dakika bana ne ki bana ne oluyor kim bilsin o kız bunları nasıl kaldırmıştı şimdi de bizi deniyordu ama yemezler canım
"Peki evladım madem rahat etmeyeceksin kal burada. Az önce polislerle konuştum ekip çağırdılar ekip gelince aramaya başlayacaklar" dediğinde ismi bulut tu sanırım her neyse işte o kızın abisi atladı lafa az sussan ölürsün zaten pezevenk
" Bizde yardim edebilirmiyiz arama çalışmalarına elim kolum bağlı oturmak canımı sıkıyor biraz hem yardım etmiş oluruz" heh polisler bulamayacak sen bulacaksın zaten ne gerek vardı polisler bulursalar bulurlardi bulamazsalar yapacak bisi yok yani
"Bence gerek yo-" diyemeden babam konuştu hayır şu laflarimizida bir kere ağzımıza tikmasa olmuyordu çünkü
"Çok iyi düşünmüşsun oğlum daha hızlı buluruz onu" çok iyi şimdi birde onu bulmakla uğraşacaktik biraksakta polisler yapsa nasıl olurdu acaba
"Baba belki polisler işlerine karismamizi isteye bilirler sonuçta işin uzmanı onlar" dedim tabi düşündüğüm şekilde söylemeye gotum yememişti çünkü
"Haklısın ben bir sorayım" dediğinde karşımdaki buluta zafer kazanmış gibi bakıyordum o ise sadece öfkeyle bakıyordu babam gelene kadar bakismamiz devam etti mert denen çocuk ta fark etmişti ama sanırım susmayı tercih etmişti babam gelince
"Sorun yokmuş yardim edebilirmişiz arama çalışmalarına" dediğinde yüzüm düştü siktir erken sevinirsen böyle olur üzerimde bir çift göz hissettiğimde kafamı kaldırdım ve bana ben kazandım ağla der gibi bakan bulutla karşılaştım pezevenk iyice keyiflendirmisti bu onu sinirle ellerimi yumruk yaptım ve derin bir nefes aldım ve arkamı dönüp büyük bir kayanin üstüne oturdum bir süre sonra ekipler geldi ve aramaya başladık