Ailem

2.5

Elimi anlıma koymuş sağlıklı bir şekilde düşünmeye çalışıyordum söyledikleri şeyin etkisindeyim hala ve neredeyse 5 dakikadır tepki vermiyordum benimle konuşmaya çalışıyorlardı ama biraz düşünmeye ihtiyacım vardı şuan ondan korkup aglamayacaktım ne yeri ne zamanıydı yıllardır bana işkence eden bu adama artık ondan korkmadığımı gösterecektim yani en azından deneyecektim korkmuyor değildim içimde oldukça fazla endişelerim vardı içim içimi yiyordu ama bunu ne ona ne bir başkasına gösterecektim korkularıma rağmen güçlü olmalıydım olmak zorundaydım elimi anlımdan çekerek ayağa kalktım ve elimi saçlarımın arasından geçirerek geriye attım daha sonra dudaklarımı ıslatarak konuştum
"Bir planınız var mı?" Dediğimde ikisi de şaşırmıştı
"Ne?" Dediklerinde konuştum
"Bir planınız diyorum var mı yoksa yeni plan yapacağız bu adamın artık elini kolunu sallayarak gezmesine müsade edemeyiz" dedim ikisi de haklısın anlamında kafasını salladı abime döndüm
"Mert'in haberi var mı?" Dedigimde abim ağır ağır kafasını salladı arka cebimden telefonu çıkardım ve merti aradım
"Ooo saye ku-" diyemeden sözünü kestim
"Köfteci Ahmet ustanın oraya gel" dediğimde mert durdu ani söylemistim haliyle korkmuş olmalıydı
"Korkma bildiğin bir şey zaten dedigim yere gel ama hızlı ol" dediğimde tamam dedi bende telefonu kapattım ve yerime oturdum
"Mert gelene kadar yemeğimizi yiyelim sonra düşünürüz bir plan" dediğimde ikiside bana salak mısın der gibi bakıyordu
"Saye güzelim iyi misin?" Abimin sorusuyla zorla da olsa gülümsedim
"İyiyim abicim hadi yemeğimizi yiyelim" diyerek yemeğime gömüldüm yemeğimiz bittiğinde uzaktan Mert görünüyordu salak çocuk koşarak buraya geliyordu onun bu halini görünce gülümsemeye başladım Ahmet abiye seslendim çay söyleyecektim kuru kuru plan yapılmazdı
"Ahmet ustam biz 4 çay alabilir miyiz" dediğimde tamamdır anlamında kafasını salladı o sırada mertte yanımıza gelmişti abimle ve onurla selamlastiktan sonra yanımdaki boş tabureye oturdu onurla selamlaşmasına saşirmıyordum belliki hepsi oturmuş ve toplu bir şekilde bu konu üzerine konusmuşlardı masada sessizlik oluşmuştu bence mertte konunun farkindaydi
"Rahat ol mert biliyorum seni buraya plan yapmak için çağırdım" dediğimde arkadan bir oh be sesi geldi ama bu sws merte ait değildi ne oluyordu kafamı kaldırıp etrafıma baktığımda ağacın arkasına saklanmaya çalışmış ama başarısız olmuş ve bizi dinlemeye çalışan poyrazı gördüm yuh ama başta iki kişi olacaktık nereden çıkıyordu bunlar sürekli arkamdan bir işler ceviriliyordu işaret parmagimda poyraza gel işareti yaptım ben mi anlamında kendini gösterdiğinde ağır ağır kafamı salladım o ise arkasına dönüp bir şeyler yaptı ve olduğu yerden çıkıp yürümeye başladı ama tek değildi bunlar gittikçe üruyordu galiba arkasında barış aren ve can da vardı hadi ama yuh 8 kişi olmuştuk resmen bir yerlerden mehmet bey ve öykü hanımda çıkacak diye endişe ediyordum  hepsi gelip önümde durduğunda konuştum
"Sizin burada ne işiniz var?" Dediğimde poyraz elini ensesine atarak konuştu
"Seyy aslında şey işte onur...onur seninle gelince merak ettim sana soyleyecek mı söylemeyecek mi ondan geldim diğerleri de benim gibi" dediğinde kafamı salladım
"Madem geldiniz hadi şimdi geldiğiniz gibi tıpışın hadi bakayım" dediğimde hepsinin gözleri iyice açildi barış lafa atladı
"O kadar geldik hadi ama oturalım bari" neyse belki bir işe yararlar kalsınlar diye düşünerek
"İyi madem geldiniz şuradan tabure alında oturun" dedim o sırada  Ahmet abi çayları getirdi
"Ahmet ustam sana zahmet 4 çay daha" dedim Ahmet uste gülerek
"Tamam kızım sorun değil hem sen ara ara gelip bana yardım ediyorsun ben 8 çay getirmişim çok mu?" Dedi ve gülerek gitti pekala 8 çay biraz fazlaydı neyse konuya dönmeliydim
"Evet hepiniz konuyu biliyorsunuz artık bu adamın elini kolunu sallayarak gezmesine izin veremeyiz bir şeyler yapmamız lazım" dediğimde onur atladı lafa
"Senin canını tehlikeye atamayız eğer şiddetten mahkemeye versek delil eksikliğinden kazanamayız" dedi lafa atladım
"Sırtımdaki yaralar var şahit olarak abim var yine de hiç şansımız olmaz mı?" Dediğimde hayır anlamında kafasını salladı bu sırada Ahmet usta diğer çayları getirmiş ve masaya bırakmıştı
"Maalesef günümüzde bazen video kayıtları kamera kayitlari tüm her şeyi gözler önüne seriyorken bile haksızın kazandığı davalar varken bu imkansız ama bu adamın tekin olduğuna inanmıyorum illaki bir açığı vardır bunu bulacağım daha doğrusu hep beraber bulacağız ve o adam hak ettiği cezayı alacak ama sen bu süreçte evden çıkmayacaksın senin canını tehlikeye atamayız ayrıca zorunlu olduğun yere ise bizden veya korumalardan biri ile gideceksin bu aralar dışarıda fazla koruma olabilir endişelenme senin için" dediğinde düşündüm evde kalmak istemiyordum cikip bu adamla mücadele etmek ve bana yaptiklarının cezasıni vermek istiyordum
"Hayır evde kalmak istemiyorum bende bu adamla mücadele etmek istiyorum bunca zaman zaten eve kapandım lütfen bırakın çıkayım" dediğimde abim atladı lafa
"Olmaz saye bu adam zaten seni istiyor sende kendi ayakalrınla mı gideceksin o şerefsize yapma bak ayrıca bu adam çok tehlikeli senin bilmediğin çok şey var bu adam onurun dediği gibi tekin değil her şeyi yapabilir senin canını tehlikeye atamam ama söz veriyorum sana her adımımızdan haberdar olacaksın sana bir şey olursa bize ne olur hiç düşündün mü?" Dedi pekala galiba bencillik yapmıştım haklilardı hem yıllardır aynı evde yaşadığım bu adam hakkında hiç bir şey bilmiyordum ne yapacağı belli olmazdı ancak evde de oturmayacaktım araştırmalarında yardım edecektim bilgisayardan biraz anliyordum bir şeyler yapabilirdim
"Tamam bu süreçte evde olacağım ama evde elim kolum bağlı oturamam bende arastirmalariniza yardım edeceğim bilgisayardan biraz anlıyorum bir şeyler yapabilirm" dediğimde mecbur kabul etmek zorunda kaldılar daha sonra barış konuştu
"Bulut sen bu aralar bize çok gelme o adam seni takip ediyor olabilir ayrıca o adama cps takmaliyız sayeye yaklaşırsa veya değişik yerlere giderse haberimiz olmalı bunu yapabilir misin?" Dediğinde abim kaşlarını çattı ve kafasını olumlu anlamda salladı
"Yaparım" dedi oluşan sessizlikte telefonumun çalma sesi duyuldu cebimden çıkarıp arayana baktım emre abiydi aramayı cevapladım telefonumun sesi biraz fazla açıktı sesler dışarıdan duyuluyordu
"Güzelim naber?" Diye sordu bu adama hastaydım her zaman ilk nasılsın diye soruyordu
"İyiyim senn?" Dedim düz bir ses tonuyla iyi olduğuma emin değildim
"Bende iyiyim çekirge ama sen iyi olduğuna emin misin?" Dedi pekala şuan onu inandirmamin yolu yoktu
"Sonra anlatırım" dedim
"Tamam ısrar etmiyorum saat geliyor seni almaya geleyim mi?" Diye sordu
"Yok yok onur var yanımda onunla geleceğim sen zahmet etme direkt oraya geç" dediğimde tamam güzelim dikkat et diyerek telefonu kapatti telefonu kulağımdan çekip karşımdaki 7 öküze baktım hepsinin kaşları çatıktı hiç birinin emre abiyi sevmediğine yemin edebilirim ama kanıtlayamam sanki cinayet işledim
"Ne bakıyorsunuz ya?! Sanki cinayet işledim hadi onur kalk gidiyoruz" dediğimde abim de ayağa kalktı
"Bende geliyorum sizinle" offf yemin ederim mağarasına dönmesi gereken bir abim var sırf emre abiyi kıskandığı için hastaneye gelecekti of abi of
"Tamam abi hadi sen de gel" dediğimde arkadan bir ses geldi
"Biz?" Gerçekten yuh artık bu kadar yeterdi
"Hayır artık siz eve itiraz istemiyorum" dediğimde hemen ellerimi agizima kapattım iyice mehmet beye benzemeye basliyordum ben ellerimi kapatınca hepsi gülmeye basladi saha sonra aren konuştu
"Peki baba ay pardon saye" dediğinde kaşlarımı çatarak ona baktım
"Neyse hadi biz gidelim sizde eve itir-" derken kendimi susturdum onlar gülerken ben arkamı dönüp onurun arabasına doğru ilerlemeye başladım arabanın yanına gelince beklemeye başladım çünkü anahtarım yoktu maalesef 2 dakika sonra onur ile abim de geldiğinde arabaya binip hastahaneye gitmeye başladık...

Selaaaam nasılsınız? Bu sefer arayı çok açmadık sanki her neyse elimden geldiği kadar bölüm atmaya çalışacağım merak etmeyin bölüm nasıldı? yorumlarınızı bekliyorummm görüşürüz 🏃‍♀️🏃‍♀️🏃‍♀️