The girlfriend of a rapper?!

Starbucks

Ik laat charlie binnen en wandel achter hem naar binnen. Mijn gedachten zitten bij dat cadeau. Een gesigneerde foto van Ian Thomas en een VIP ticket. Waarom denken ze in godsnaam dat ik daar naartoe wil gaan?! "Charlie mag ik je iets vragen?" Hij knikt ja en kijkt me aan. "Gewoon een vraag he. Waarom heb je dit gekocht voor mij? Een VIP ticket voor Ian Thomas en een gesigneerde foto? Ik wil hem gewoon vergeten. 😞" zeg ik tegen hem. "Nou hij herkende me van die groeps foto met jou leo en tilly. En toen zei hij dat ie je kende en dat hij je graag nog eens wilde zien. Toen gaf ie me dat ticket en die foto. Waarom wil je hem vergeten? Hij lijkt me een toffe jongen." Ik zucht. De groepsfoto. Hij herkende Charlie 😔 "Hij was vroeger een van mijn beste vrienden in de tijd dat ik hem nodig had. Hij nam het telkens voor mij op en gaf echt hard om me. Hij was als een broer voor me. Maar hij wilde meer dan vrienden zijn. Hij had gevoelens voor mij. Ik vond het lief maar ik voelde niet hetzelfde voor hem dus zei ik nee. Daar was hij echt boos om en deed hij mee met de pesters. Hij sloeg me zo hard op een dag, dat ik naar het ziekenhuis moest omdat hij me een hersenschudding had gegeven. Sindsdien schold hij me ook uit voor dat ik een hoer was en een slet. Hij zei tegen iedereen dat ik altijd aan hem zat , dat ik hem volledig betaste omdat ik met hem naar bed wou. Maar dat was nooit gebeurd. Ik knuffelde hem alleen maar en meer niet. En nu dat hij je heeft gevonden gaat ie me blijven pijndoen." Opeens moet ik aan iets denken. "Leondre weet je nog op de dag van het concert dat ik telefoon kreeg? En dat ik bijna begon te huilen?" "Ja dat weet ik nog. Was het die Ian ?! HIJ GAAT ECHT WAT MEEMAKEN ALS IE JE NOG EEN KEER BEDREIGT OF PIJN DOET. EN DAT ZWEER IK." Zegt hij boos. Ik verschoot nogal hard. "Zullen we naar de Starbucks Coffee shop gaan?" Vraagt Tilly. Iedereen knikt en gaan naar de voordeur. We doen onze jassen aan en schoenen en stappen dan in de auto. Het blijft in me hoofd doorspoken. Ian die me belde op het concert, VIP ticket en foto gaf aan Charlie voor aan mij te geven. Hier klopt iets niet. "Mendy? Hallo ben je er nog?" Zegt Joey. "Euh ja ik ... Ben er nog." Stotter ik een beetje. We gaan de StarBucks binnen en gaan in de rij staan om te bestellen. Zoals altijd bestel ik chocolate chip frappuchino. Zo lekker 😍. Ik ga als eerste aan een tafel zitten. Dan volgt de rest. Charlie komt als laatste met een grote tas. "Voor jou 😄" zegt hij met een big smile. Ik neem het aan en kijk erin. Omg. Er zit een grote beker van Starbucks in. Een tas met het logo. Een t-shirt. Een USB portal in de vorm van een roze starbucks. En een selfie stick van Starbucks. (Bestaan allemaal echt. Ik heb het op een website gezien waar je ze kan kopen) ik bedank Charlie en geef hem een knuffel. Iedereen maakt grapjes en lacht behalve Leondre. Hij zit nog altijd met die kwade blik in zijn ogen. "Bæ kan ik even met je praten?" Vraag ik aan hem. Hij kijkt even op en staat dan op. Ik neem zijn hand en wandel even naar buiten. "Zet alsjeblief die blik af want 1. ik krijg er bang van en 2. het is niet leuk. Ik weet dat je me wil beschermen en dat waardeer ik. Ik hou superveel van je. Kan je die leuke schattige lach weer geven?" Vraag ik met puppy ogen en een pruil lip. Hij begint te lachen. "Natuurlijk. Sorry bæ maar ik ben gewoon bezorgd na alles wat je hebt meegemaakt wil ik niet dat er nog iets ergs gebeurt met je." Vertelt hij me. Okee ik heb veel erge dingen meegemaakt. Maar dat is verleden tijd. Hij neemt mijn armen en legt ze in zijn warme nek. Zelf legt hij zijn handen op mijn heupen. Dan zoent hij me. Een beetje ruw maar toch vol passie. Bang maar toch zelfverzekerd. Jup dit is de perfecte kus 😍. Hij trekt terug en mijn ogen zijn nog altijd dicht. "Wauw" zeg ik een beetje op fluistertoon. Leondre lacht en dan lopen we samen hand in hand naar binnen. "Mendy, Magalie belde net om je een gelukkige verjaardag te wensen. Ze heeft ook een grote leuke verrassing voor je." Zegt Charlie en trekt dan zijn oh zo beroemde pedo face. Ik begin te lachen en dan gaat me telefoon weer af. "Hallo met Mendy. " Zeg ik. Weer een prive nummer denk ik in mezelf. De persoon begint te praten. "Wauw mooie kus hoor Mendy. Hoelang heb je er op geoefend? Heb je ook eerst nee gezegd? Ik kijk elke keer toe hoe jij die lippen van je 'vriendje' betast. Wacht maar je bent nog LANG niet van me af. Oh en trouwens heb je de foto en het kaartje ontvangen? Dat heeft Charlie je toch gegeven?" Nu weet ik wie het is. "IAN FUCKING THOMAS MAAK DAT JE MET JE LELIJKE KOP HIER BENT. ZWIER JE LUIE KONT OMHOOG EN WEES NIET LAF. JE KAN ME WEL TREITEREN VIA DE TELEFOON. MAAR IN ME GEZICHT NIET HE. LAFAARD!!!!!!" Komt er ineens uit mijn mond gefloept. Ik hang op en wil dan gaan zitten maar het laatste dat ik voel is de harde tegels van de vloer. Ik kan me niet meer bewegen of iets zeggen. Als iemand iets zegt hoor ik dat als echo's. Dan word alles ineens zwart voor mijn ogen ik hoor ik niks niet meer. Alsof ik gewoon van de aardbol ben weg geveegt. Voor een tijdje. Is dit echt mijn einde? Ga ik nu echt dood?