Evren Cadısı

25

-Bölümle ilgili geri dönüşlerinizi bekliyorum. İyi okumalar-

"Hayır yani misafir gelecekse bu bana neden daha öncesinde söylenmiyor ki? Ben bu evde yaşamıyor muyum? İşin en saçma yanı her dakika sayıları artıyor. Misafir severim ama önceden haberim olsun ki bir hazırlık yapabileyim değil mi? Ya da son dakika apar topar toplanmaya çalışmayayım değil mi? Hepsi o yarım akıllı köpeğin suçu. Haksız mıyım Kreacher" En sonunda söylene söylene saçlarımı tararken bir anda arkamda sessizce beni dinleyen cine döndüm 

"Kreacher sadece isteklerinizi yerine getirerek size yardım etmekle yükümlüdür efendim. Bu tarz sorularınıza cevap veremem" aldığım cevapla gözlerimi devirip elimdeki tarağı makyaj masasının üstüne bırakıp ayağa kalktım. Son kez üstümü düzelttiğim sırada Kreacher konuştu "Efendi Potter ve Efendi Black in arkadaşları eve girdiler efendim" Başımı onaylarcasına salladıktan sonra elimi uzatıp beni direkt onların önüne ışınlamasını istedim. 

Birden önlerinde belirmem ile Harry korkarken diğerleri buna bir tepki vermemişti. Alamadığım tepkiyi umursamadan Zümrüdüanka yoldaşlığı üyelerinde gözlerimi gezdirip en sonunda tekrar Harry ye baktım "Hepiniz Black malikanesine hoşgeldiniz. Harry tatlım arkadaşlarını özlemişsindir. Onlar yukarıda. Merdivenlerden çıkarsan eminim ki birini görürsün. Siz de şöyle buyurun" 

Harry ye yukarıyı gösterdikten sonra hafifçe sarıldım ve geri çekildikten sonra Sirius ve diğer üyelerin olduğu mutfağı işaret ederek önden yürüyüp içeri girdim. İçeri girmem ile hepsi sus pus olurken buna gözlerimi devirip konuştum "Sirius arkadaşların vaftiz oğlunu da alıp gelmişler" Cümlem biterken içeri giren kişileri ve koridorda dikilen Harry yi gösterdim. 

Bayan Weasley hızlıca ayağa kalkarken bana kocaman gülümseyip kapıyı kapatarak Harry nin yanına gitti. Bunun üstüne odadaki bakışlar bana dönerken tek kaşımı kaldırarak onlara baktım fakat daha sonrasında benden istedikleri şeyi anladığımda yüzüm sitem dolu bir ifadeye büründü ve konuştum "Ne yani çıkmamı mı istiyorsunuz? Benim evim benim kurallarım. Bu evin sınırlarında konuştuğunuz her konu hakkında bilgi sahibi olmalıyım. Hiç öyle bakma Sirius Black. Sana zaten sinirliyim" 

Hepsi bana şaşkınlıkla bakarken omzumu silkip bir sandalye çektim ve oturdum. "Beni dışarıda dolanan veletlerle bir tutmaya çalışmayın. Hepiniz biliyorsunuz ki birçok büyücü ve cadıdan çok çok daha iyiyim. Anlatın onlara profesörlerim, amca, sevgili kuzenim" tek tek hepsine bakarken değindiğim kişilerde bakışlarımı daha fazla tutmuştum. 

Bir süre birbirlerine bakınırlarken sonunda Sirius boğazını temizleyerek konuştu "Serene de konuştuklarımızı bilmeli. Harry yi okuldayken bizden daha iyi korur" Bunu başımı sallayarak onaylarken Bayan Weasley sinirle Sirius a baktı "Onların ikisi de daha çocuk Sirius. Ne Harry ne de Serene bu durumun içinde olmamalı" 

"Molly haklı Sirius. Kuzenimi böyle bir şeyin içine atamam. Annem de bu durumu onaylamaz" Tonks konuştuğunda gözlerimi devirdim. Tamamen saçmalıktı. Hem ne yani onlar bizi bunun dışında itmeye çalışırlarsa biz de akıllı çocuklar gibi dışarıda mı duracaktık. Hadi ben durmazdım beni geç. Harry durmak istese dahi bela onun peşini bırakmazdı ki 

"Bildiklerinizi gizlemeye çalışarak bizleri koruma isteğinizi takdir ettim doğrusu ama boşa uğraşıyorsunuz. Felaketler Harry nin peşini bırakmaz. Ben de felaketlerin peşini bırakmam. Ne de olsa ben Slytherin in Yılan Kraliçesi Serene Altair Zabini Black im. Bu benim işim" 

Başka bir şey demelerine fırsat tanımadan hızlıca mutfaktan çıktım ve beraberinde kapıyı kapattım. Bana anlatmalarına gerek yoktu çünkü zaten her şeyi biliyordum ve bunun için gerekli çalışmaları sürdürüyordum. Onlar bilmese de sonuna kadar bu olayın merkezinde dolanacaktım.