Evren Cadısı

33

"Şimdi söyle diğer lanet Ölüm Yiyenler nerede?" asamı iyice karşımdakinin boğazına dayarken söyleyecek gibi durmuyordu. "Peki o zaman başka bir soru sorayım. Kimleri kendi tarafınıza çektiniz?" bu sorum da cevapsız kalırken yüzümdeki maskeyi sildim ve başlığımı indirdim 

"Beni tanıyor musun?" şaşkınlıkla yüzüme baktığı sırada tanıdığını anlamıştım. "Demek tanıyorsun bu güzel. O zaman son göreceğin yüzün bu yüz olduğunu da biliyorsundur" yüzüne deşhet ifadesi yerleşirken sırıttım. "Şimdi bana nereye gitmem gerektiğini söyle ki acısız bir ölümün olsun" 

"Malfoy. Malfoy malikanesi" aldığım cevapla başımı sallayarak biraz uzaklaştım "Demek Malfoy.. Acı çekmeden öleceksin bu konuda şüphen olmasın" Cebimden çıkardığım iksir şişesini tüm direnmelerine rağmen ağzının içerisine döküp yutmasını sağladım

Ölüm Yiyen in gözleri kaymaya başladığında ayağa kalkıp tamamen uzaklaştım. "Kreacher onu da diğerlerinin yanına götür ve unutma asla görünmeyeceksin" ev cini başını sallayarak beni onaylayıp ölen adamın yanına gitti 

Son bir kez zehirleyerek öldürdüğüm adama bakıp odadan çıktım ve diğer odaya girdim. "Artık seni bırakma zamanım geldi Barty" Cebimden çıkardığım üç pata kesesini masanın üstüne koyduktan sonra çantamın içinden çıkardığım kıyafetleri de onun yanına koydum "Bunlarla bir süre idare edersin" 

Yattığı koltuğa yaklaşıp asamla üstündeki büyüleri çözdüm. "Artık özgürsün. İstediğini yapabilirsin" ayağa kalktığı sırada geri adım atmamak için kendimi tuttum ve beklemeye başladım. 

Yavaş adımlarla önüme gelirken asamı biraz daha sıktım. Asası olmadığı için bana zarar veremezdi tabi büyüyle zarar veremezdi. Ne kadar zarar vermemesini umut etsem de o hala tam iyileşebilmiş sayılmazdı. 

Büyük ölçüde onu iyileştirmeyi başarmıştım ama tamamen iyileştirememiştim. Uyandıktan sonra da her an ölebileceğimi anlamıştım. Eğer ben ölürsem ona yardım edebilecek başka biri kalmazdı. Aslında Kreacher a bu durumla ilgili talimat vermiştim. Eğer bana dönülemez bir şey olursa onun gitmesini sağlayacaktı. Fakat bunu ben yapmalıydım. Onu tutsak ettiğim gibi salmalıydım da 

"İyi olduğunu görmek güzel" birden sarılarak söylediği cümleye şaşırırken başıma gelen durumlardan biraz haberi olduğunu anlayabilmiştim. "Seni bunca zaman tutsak ettiğim için özür dilerim Barty sadece seni kurtarmak istedim. Eğer orada yakalansaydın Azkaban a geri dönecektin veya ölecektin. Bunu istemedim" 

"Seni anlıyorum minik yılan" ona doladığım kollarımı çözerken geriye çekildim ve etrafa bakınarak konuştum "Ölüm Yiyenlere tekrardan katılmak istersen Malfoy malikanesine gitmen yeter. Onun dışında daha fazla para istersen bana ulaşmanın bir yolunu bulursun" 

"Ömrüm boyunca harcasam bile bitmeyecek bir servetim var merak etme" gülerek para kesesine baktıktan sonra tekrar bana baktı "Crouch ailesinin servetinde de payın var biliyor muydun?" Gözlerim duyduğum şeyle irileşirken gülerek yanaklarımı sıktı "Ben onu kullanamam ama sen benim vaftiz kızım olarak kullanabilirsin" 

"Şimdi daha zengin hissediyorum kendimi" güldüğüm sırada dolan gözlerimi saklıyordum "Buradan cisimlenerek ayrılsan daha iyi olur" veda etmeyecektim daha doğrusu edemeyecektim o yüzden bu cümleyi kurarak artık ayrılma zamanımızın geldiğini belirtmiştim. 

Bir şey diyecek gibi olsa vazgeçmiş duruyordu. O yüzden ben de başka bir şey demeden arkamı döndüm ve odadan çıktım. Kapıya dayanıp beklediğim sırada birkaç kıyafet hışırtısı ardından da cisimlenme sesi duyuldu

"Umarım bu yaptığımdan pişman olmam" 

---

"Serene Altair Zabini Black in geldiğini sahiplerine ilet" Kreacher ın konuşmasıyla ev cini hızlıca bize bakıp ortadan kayboldu "Senden korkuyor muydu yoksa bana mı öyle geldi" Alaylı sorumla Kreacher kafasını kaldırıp bana bakarken konuştu "Kreacher , Black ailesine yıllardır hizmet ediyor. Ev cinleri bağlı oldukları aileye ve yaşlarına göre saygınlık kazanabilmektedir efendim"