Evren Cadısı

31

-Bu güzel bölüme olacak olan ilginizi ve sevginizi bekliyorum. İyi okumalar-

SBS sınavı için tüm 5. sınıf öğrenciler Büyük Salonda toplanmıştı. Profesör pembe kurbağa iğrenç topuklularından sesler çıkararak salonda dolaşıyordu. Öğrenciler ise o topuklu sesi eşliğinde sınavı çözmeye çalışıyordu ben hariç. Çünkü birazdan olacak şeylerden dolayı zaten sınav geçersiz sayılacaktı 

"Bayan Black sınavınıza odaklanın" Profesör beni uyardığında sırıtarak arkama yaslandım "Buna gerek olduğunu sanmıyorum Profesör" pembe kurbağa pembe yerine sinirden kırmızıya dönerken oldukça zevk alıyordum. 

Malfoy yüzünden bana ceza veremediği için oldukça sinirliydi ve küçücük nefes almam bile onu daha fazla sinir ediyordu biliyordum. Ben de madem bu kadar sinirli biraz daha sinirli olsun diye ikizler ile küçük bir toplantı gerçekleştirmiştim. Bunun sonucunda zaten yapacakları bir şeye ortak olmuştum 

Dışarıdan sesler gelirken profesör gergince bana bakıp kapıya doğru yürümeye başladı. Olacakları bildiğimden hızlıca ayağa kalkıp masanın üstüne oturdum. İçeridekiler bir bana bir de profesöre bakarken elimle sus işareti yapıp kapıyı işaret ettim 

Profesör kapıyı açtığında havai fişek parçası süzülerek içeri girdi ve içeride patladı. Bunun üzerine profesör biraz daha dışarı çıkıp koridoru kontrol ederken Weasley ikizleri uçan süpürgeleriyle içeri girerek bir yandan sınav kağıtlarını havaya fırlattılar diğer yandan içeride birkaç havai fişek daha patlattılar 

Herkes ayağa kalkıp etrafı izlerken hızlıca dışarı çıkıp havai fişekten yapılma ejderha tarafından kovalanan pembe kurbağanın yüzünü bizzat izlemeye başladım. Gördüğüm görüntü beni daha fazla neşelendirirken ejderha kapının dışına ulaştığı gibi farklı parçalara bölünerek duvardaki düşürmeye parçalamaya başladı

"Tahmin ettiğimden çok daha iyi bir görsel şölen oldu" duvardaki kurallar yere düşerken pembe kurbağanın üstü başı mahvolmuştu. Buna kahkaha attığım sırada öğrenciler uçarak dışarı çıkan ikizleri takip ederek çıktılar

Sevinç çığlıkları arasında ikizler bu sefer gökyüzüne havai fişekten "w" harfini yazarken hızlıca fotoğraflarını çektim. Bu saçma gereksiz günleri ileride böyle fotoğraflara bakarken gülerek hatırlamak istiyordum.

Koşarak şatoya giren üçlüyü gördüğümde olduğum yerden ayrılıp onları takip etmeye başladım. Neden herkes dışarıda eğlenirken onların aksi yöne doğru endişeyle gittiklerini merak etmiştim. Animagus halim sağ olsun uzaktan da olsa ne yapacaklarını anlayabilmiştim 

Harry gördüğü şeyde Sirius un lanete maruz kaldığına şahit oluyordu hem de bakanlıkta kehanetlerin tutulduğu yerde. İşte bu oldukça şüpheliydi hele ki Bay Weasley i kurtarmasından kısa bir süre sonra böyle bir şey görmesi. Fakat kendisinin vaftiz babasını tehlikeye atmayacağını biliyordum. Tıpkı benim amcamı tehlikeye atmayacağım gibi 

Onları takip etme kararı almıştım. O yüzden hızlıca odama gidip üstüme daha rahat bir şeyler giydim ve profesör pembe kurbağanın odasına doğru hızla ilerlemeye başladım. Yolda gördüğüm üçlü ile gülümserken beni fark etmeleri için konuştum "Bensiz amcamı kurtarmaya mı gidiyorsunuz? Ne kadar da ayıp" 

"Serene sen gelme hatta siz de gelmeyin tehlikeli" Gözümü devirip onu ittirerek kapının önüne geçtim ve küçük bir büyüyle kilidi açtım "Senden çok daha iyiyim mankafa. Hem küçük kuzenime bakmam lazım. Ailelerimiz böyle isterdi" evet aslında Harry den ve diğerlerinden büyük olmam gerekiyordu fakat hala anlamadığım bir şeyden dolayı yaşıt sayılıyorduk. Bunun da Zabini ailesiyle ilgili bir şey olduğunu tahmin ediyordum o yüzden düşünmeyi bırakmıştım