9.ÇABA

46 14 7
                                    

Issız bir yerde bomboş bir odada duruyordum. Kapıyı açtım yürüdüm . Bir sürü kapı vardı. Neredeydim ben? Yürüdükçe kapı çıktı. Hangi kapıyı açacaktım ? derken bir kapı açıldı. Kapıdan yoğun bir ışık geliyordu. Işığın içinden biri çıktı , önce kim olduğunu seçemedim . Bal sarısı saçlarını görünce Berçin olduğunu gördüm. Bir şeyden kaçıyor gibiydi. Ellerinden kan damlıyordu . Berçin 'e seslendim ama beni duymuyor gibiydi . Yanına koştum ama benden kaçıyordu. Kapının ardında boyumuzu aşan tsunami büyüklüğünde su vardı. Berçin boğulmaktan kaçıyordu. Onunla birlikte kaçtım. Evden çıkmaya çalışıyorduk. Odaların kapısı açılıyordu. Biz dalganın derinliğinden kaçamıyorduk. Evin kapısına tam ulaşıyorduk. Koşmamız durdu . Ne kadar çırpınsak da koşamadık. Denizin dalgası bizi boğuyordu en sonunda boyumuzu geçti. Nefesimizi tuttuk. Berçin dayanamadı. Nefesini bıraktı derine gitti. Ben , Berçin' e doğru nefesimi tutarak yüzdüm. Nefesimi kaçırdım. Boğuluyordum. Suyun içinde çığlık attım ama sesimi duyan yoktu .Çığlık çığlığa gözlerimi açıp yatakdan sıçradım. Çok şükür ki bir rüyaymış , kabusmuş . Bu rüya bizi anlatıyordu . Berçin'in ellerindeki kan onun sorunlarıydı. Ona ulaşmamam için her yolu deneyeceğini gösteriyordu.

Annem hemen benim yanıma geldi.

"Alya çığlık atmamış . Sen çığlık attın son zamanlarda iyi değilsin . Arya neler oluyor ?"

"Anne kabus gördüm. Berçin beni bıraktı . (Komidinimdeki notu göstererek.) Ben dün annesiyle konuştum. Bugün evine gideceğim. O benden kaçıyor ."

Bana sorunlarını söylememek için benden uzaklaşıyor ANNE !

Annemin kucağına gömülerek ağlamaya başladım. Annem saçlarımı okşadı . Kafamı kaldırıp :

" Bak kızım eğer seni bırakıyorsa bıraksın . Sen de bırakmalısın ."

"Anne öyle düşündüm ama onunla ilkokuldaki anılarım geliyor. Ceza aldığımda o karşı çıkıp benimle birlikte ceza yemişti. Bana kötü davrandıklarında o beni korumuştu. "

"Kızım bazı şeyler geride kalır. Sende artık geride bırakmalısın ."

"Anne anlamıyor musun ? Sadece bir notla veda etti. Benim söz hakkım olmasın mı? Ona son sözü söylemeyim mi?"

- Tamam kızım ama ÇOK YIPRATMA KENDİNİ ! yoksa hasta olursun !zaten sınav haftanda geliyor.

"Tamam anne bana güvenebilirsin."

"İnşallah kızım."

Anne saat kaç ?"

" Saat beş oldu."

"Ben bugün okula gitmeyeceğim."

" Kızım onun içinse-"

"Hayır anne. Sınav haftası geliyor diye. Okulda dersler boş geçiyor. Dün programımı hazırladım. Derste ki eksiklerimi kapatmaya başladım."

"İyi kızım. Kaçta kalkacaksın?"

- Saat dokuz gibi kalkarım, saat dokuz buçuk gibi yola çıkacağım. Saat onda orada olmam lazım.

- Tamam ben seni bırakırım benim işim de on bir gibi başlıyor. Belki seni de alırım. Olmazsa otobüs kartını vereyim.

- Peki o zaman uyanınca görüşürüz .

- Hadi iyi uykular.

Saat beş olduğu için etraf kapkaranlıktı. Güneş daha doğmamıştı. Gözlerimi tekrar kapatıp bir rüyanın kollarına bıraktım kendimi.

AY KIZIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin