AY KIZI

16. Ben Artık Yokum

" Gizemli Serüven üyeleri merhaba ben Menekşe" diye yazdı.

Bilinmeyen numara eklediği dediği Menekşe imiş.

" Merhaba Menekşe 😊" diye yazdı Hayal

" Selam arkadaşlar " yazdım

" Selam Gizem Üyeleri" yazdı Uğur.

" Öncelikle bize öncü gerekiyor ben yönlendirecek kadar iyi değilim . Bize fikir veren bir lider lazım diye yazdı" Menekşe.

" Ay Kızı'nı seçelim" yazdı Uğur. Hadi ama benden lider olmamı bekleyemezdi . Kafam çok karışıktı nasıl anda kalıp yönlendirebilirim ki?

" Ama " yazdım

" Hadi Ay Kızı yaparsın:)" yazdı . Kendime bir söz verdim v bu sözü tutacaktım.

" Başka aday var mı?"

" Benim düşüncem de senin yapacağını biliyor" diye yazdı Hayal.

" Evet Arya lider o zaman . Tamam mı Arya?" diye yazdı Menekşe.

" İyi madem " yazdım

" Lider Arya / Ay Kızı " yazdı menekşe seni yönetici yapıyorum deyip beni yönetici seçti.

" Tamamdır " yazdım.

" Tebrikler " yazdı Hayal mesajına ifade bırakıp gruptan çıktım ve kulaklığımı taktım. Müzik çalar listemi açıp düşünmeye başladım. Whatsapp'a girdim. Bugün listede işaretlediğimiz etkinliklerin grubunu oluşturmuşlar. Uğur bana bir dosya atıp :

"Bu mu Ay Kızı?" yazdı

Dosyayı indirdim ve gruptaki kitap listesini kontrol ettim.

" Evet bu Uğur" dedim. "Yarın tabletimi getiririm bu arada iyi geceler Uğur" yazdım .

" Tamamdır. İyi geceler Ay Kızı" yazdı

" Sana da " yazıp telefonu kapatıp yerime yattım.

...

Bu aralar çökmüş gibiydim. Hayattan umudumu kesmiştim. Eski neşem ve enerjim yoktu. Dinlediğim müzikler bile hayattı sorgulatıyordu. Kulaklarım sızlasa da başım çatlasa da kulaklığımı çıkarmıyordum. Kendimle yüzleşmiyordum bile ,aynada geçirdiğim vakit azalmıştı, her şeyden çok çabuk sıkılıyordum . Okumak için can attığım kitabı daha bir sayfa bitirmeden kenara bırakıp sosyal medyada geziniyordum. Hiçbir faydası yoktu. Erken kalkmıyordum. Yemek yiyemiyordum . Kendimi kısıtlıyordum. Ailem izin verse hiç yemek yemezdim bu aralar aşırı alıngandım. Güçlü olan Arya'ya tek kelime etseler oturup ağlardı. Kimse ile konuşamıyor. Uğur' u sessize almıştı. Kendini soyutluyordu. Bir uçurum olsa giderdi . Ne de olsa o gerçek değildi. Annesine hiçbir şey anlatmıyordu.

Bir hafta okula gitmedi ve annesinin zoruyla okula gitti. Okulun girişine adım atacakken ben sen biri kolumu tutup "Bak sen Ay Kızı" geri dönmüş dedi bir ses " Uğraşacak halim yok bas git " dedim arkama dönüp benden oldukça uzun ve yapılıydı. Başımı kaldırdım onu görebilmek için." Nerede şu yanından ayrılmayan çocuk "dedi

" Sana ne "

" Kızdırdım mı? pardon" dedi okuldan sürekli kaytaran tipli çocuk . Evet tam serseri tipi vardı

"Hey baksana" deyip yerden aldığım taşı ona savurdum. Kafasına gelmişti.

" Sana uğraşacak halim yok "dedim 

Kafasını acıdan inleyerek tuttu bir daha taş atmak için elimi savurdum ama bileğimi tuttu.

" Bir daha yeltenirsen " dediğinde bacağına tekmeyi savurdum . Görünüşe bakılırsa hala ayakta duruyordu ama sarstığımı hissetmiştim.