-"Sana dedim, sen hangi cüretle bu elbiseyi giyersin!"
Dilan bir kez daha irkildi. Baran kızın avuçları arasındaki bileğini daha da sıkınca genç kızın ağzından minik bir inilti çıktı ve dayanamayıp avucundaki bileğini kurtarmak için onu geriye doğru ittirdi.
-"Yeter artık anladın mı? Yeter! Bıktım sizin bu tavırlarınızdan o kız getirdi bu elbiseyi bana ve giy dedi." Baran daha da öfkelenip dibine girdi.
-"Sakın, sakın bir daha bana karışılık vereyim deme!"
-"Sen kimsin ya kendini ne zannediyorsun ben senin kölen değilim ve seninle de asla evlenmeyeceğim. Hemen şimdi beni bırakacaksın. Bırakacaksınız beni!"
-"Sen hala durumunun farkında değilsin anlaşılan. Artık bu evde benim esirimsin ve bunu sana o imzayı nikah defterine attıktan sonra ispatlayacağım."
- DEMİRHAN VİLLASI -
-"Orhan benim daha fazla bekleyecek sabrım kalmadı, bir şey yap artık." Kendi etrafında volta atıp duruyordu kadın.-"Sakin olur musun hayatım, uğraşıyoruz tamam bulacağız."
-"Nasıl sakin olabilirim ya benim kızım 2 gündür kayıp ondan ne haber ne de başka bir şey var ama sen kalkmış bana sakin ol diyorsun."
-"Anlıyorum seni hayatım ama sakin ol arıyoruz bulmamız an meselesi."
Karısının bu hali Orhan'ın hiç hoşuna gitmemişti ama o da kızını çok merak ediyordu.
Orhan'ın telefonu çalınca hemen açtı ve bir süre konuştuktan sonra eşine döndü.-'Bulduk tatlım, Dilan'ın telefon sinyallerinin geldiği yeri tespit etmişler."
Kadın ayağa kalktı hemen ve kocasına sarıldı.-"Gerçekten mı buldular mı kızımı? Neredeymiş peki?"
-"Polisler geliyormuş buraya öğreneceğiz birazdan."
Birkaç dakika sonra polisler eve geldi. Orhan ekibin şefini karşıladı.
-"Merhabalar, ben asayişten başkomiser Engin."
-"Merhabalar Engin bey bende Orhan, Orhan Demirhan."
-"Orhan bey kızınızın yerini tespit ettik." Şimal hemen ayağa kalktı ve
-"Nerede şuan benim kızım?"
-"Kızınızın telefon sinyali Mardin'de bir evden tespit edildi." Karı-koca birbirine şaşkın şaşkın baktı. Şimal söze girdi.
-"Mardin mi? N, ne işi olur Dilan'ın Mardin'de?"
Şimal dönüp kocasına baktı ve yutkunduğunu gördü. Bir şeyler karıştırdığını anladı.-"Herhangi bir düşmanlık var mı? Ailevi."
-"Hayır düşmanımız yok, değil mi canım?" diyip kocasına bakınca Orhan'ın affalladığını ve suskun kaldığını fark etti.
-"Hayır yok memur bey sanırım bir yanlışlık oldu teşekür ederiz sizi de rahatsız ettik." Orhan polisleri ikna edip evden yolladı. Şimal şaşırmıştı. Kocasının ne yaptığına anlam veremiyordu.
-"Neden gönderdin onları? Ne yanlışı Orhan? Dilan'ın ne işi var Mardin'de?"
-"Anlatacağım bekle canım gel önce otur." Genç kadın hem şaşkın hem de telaşlıydı. Orhan nereden başlayacağını bilmiyordu en iyisi onu korumak diye düşünüp kısaca anlattı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YAZGI | DESTİNY
Teen FictionFOR DİLBAR 🥀Tamamlandı🥀 𝐀𝐝𝐚𝐦 𝐤ı𝐳ı𝐧 𝐤𝐨𝐫𝐤𝐭𝐮𝐠𝐮𝐧𝐮𝐧 𝐟𝐚𝐫𝐤ı𝐧𝐝𝐚𝐲𝐝ı 𝐛𝐮 𝐨𝐧𝐮𝐧 𝐡𝐨𝐬̧𝐮𝐧𝐚 𝐠𝐢𝐝𝐢𝐲𝐨𝐫𝐝𝐮 𝐯𝐞 𝐮̈𝐬𝐭𝐮̈𝐧𝐞 𝐝𝐨𝐠̆𝐫𝐮 𝐲𝐮̈𝐫𝐮̈𝐲𝐮̈𝐩 𝐨𝐧𝐮 𝐤𝐨̈𝐬̧𝐞𝐲𝐞 𝐬ı𝐤ı𝐬̧𝐭ı𝐫𝐝ı. -"вu єvlílík gєrçєk d...