YAZGI | DESTİNY

Bölüm 9 • Tehlike

Herkese merhaba arkadaşlar bayramın ikinci gününde yine güzel mi güzel bir bölümle geldik bol bol oy ve yorum atmayı unutmayın şimdiden keyifli okumalar:))

°°°

-"Kiminle konuşuyordun sen öyle dedim?"

-"Ş, şey ben..." Aradaki mesafeyi hızla kapatıp kızın önüne geçti ve elindeki telefonu aldı.

-"Sana kiminle konuşuyordun dedim?" Dilan hareketi ve sesinin tonu karşısında sinirlenip aynı öfke ve tonla cevapladı.

-"Kuzenimle konuşuyordum, Elif."

Dilan Baran'ın kiminle konuştuğunu duymadığını düşünürek rahatlamıştı ancak yine de onu haklı çıkarmamak ve eline koz vermemek için öfkesinden ödün vermedi. Baran avucunda tuttuğu telefonu kaldırıp kızın yüzüne doğru tuttu ve

-"Bunu nasıl aldın sen?"

-"Dolapta buldum ve aldım."

-"Bir daha sakın benden izinsiz hiçbir şeyi alamayacaksın ve arkamdan iş çevirmeyeceksin."

-"Oldu başka... ayrıca o benim telefonum ve senden izin almak zorunda değilim."

-"Benim soyadımı taşıdığın sürece benim esirimsin ve ne dersem yapmak zorundasın." dedi ve telefonu cebine koyup odadan çıktı. Dilan sözleri karşısında ne kadar sinirlenmiş olsa da hiçbir şeyi duymamış olmasına sevinip rahatladı. Kanepeye geçip oturdu ve rahat bir nefes çekti.
Kerem'i düşündü. Anılarını ve onu nasıl ardında bıraktığını. Ama o şimdi herşeye rağmen ona gelmek istiyordu ama Dilan hiç kimseyi tehlikeye atmak istemiyordu o yüzden mecburdu. Böyle davranmaya ve onunla kalmaya mecburdu. Herşeye ve herkese rağmen kabullenmiş ve razı gelmişti kaderine.

- DEMİRHAN VİLLASI -

Elif odasında dört dönerken öfkeden delirmek üzereydi elinde telefonu çalmasını bekliyordu. Karşısında bir o kadar onun gibi öfkeli koltuğa oturmuş Kerem vardı.

-"Elif oturur musun artık düşünmemiz lazım şuan."

-"Kerem anlamıyorsun. Nasıl ya Dilan nasıl razı geliyor o kadar şeye anlamıyorum, anlam veremiyorum ya ben!"

-"Bende ama otur önce bir şeyler düşüneceğiz." Tam o anda Şimal kapıda belirdi ve odaya girip yanlarına geldi.

-"Yenge.."

-"Elif naptınız Dilan ile konuşabildiniz mi?"

-"Evet yengecim ama bir daha bunu yapmamamızı söyleyip kapattı."

-"Kesin o adamın işidir kızımı korkutuyor."

-"Ama sen merak etme yenge Dilan'a yardım edeceğiz onu oradan çıkaracağız."

-"Güveniyorum size canım."

Şimal'in tek umudu Kerem ve Elif'in iş birliğiydi kocasının ona yardım edemeyeceğini biliyordu. Onun arkasından iş çevirmek istemiyordu ancak kızı için mecburdu.

Şimal odadan çıkınca Elif ve Kerem bir planlar düşünüp tartışıyorlar ve karar vermeye çalışıyorlardı.

- KARABEYLİ KONAĞI -

Kader kapıyı açtığında karşısında Derya'yı gördü.

-"Baran evde mi?"

-"Evet, Derya hanım Baran beyim çalışma odasında." diyip mutfağa girdi kadın.