All I Want Is You (KathQuen)

CHAPTER 18. ALL I WANT IS YOU

ENRIQUE'S POINT OF VIEW -

Nakasandal lang ako sa pintuan ni Bumble Bee habang nakatayo at nakahalukipkip. Isa-isa kong tinignan sa mukha ang mga friends ko, si Chong, Rayver, Khalil, Nash, Sophia, Alexa at Liza. Well, lahat sila pare-pareho din ang reaksyon sa'kin... malungkot.

"What?" Tinignan ko ulit sila isa-isa with my questioning look.

"Huh? Anong what? Watwatin kita, gusto mo?" Nakasimangot pero worried na tingin sa'kin ni Enchong.

I sighed. Yung pinakamalalim na mahuhugot ko mula sa lungs ko. Tumingin ako ng pa-irap kay Enchong.

"I'm okay." I said.

"You're lying." Humalukipkip din si Sophia na may kasama pang pag-iling.

"Anong plano mo niyan?" Rayver asked with matching kamot pa sa ulo niya.

"Baka mag suicide ka, ha? Tsk! Naku naman, Enrique. Imbis na si Sam at Kath ang ma-surprise, ikaw ang nagulat nila. Actually, tayong lahat." Nakasimangot pa din na sabi ni Chong habang ngumingiwi.

"Ramdam kita, bro." Si Nash habang nakapamulsa pa.

"Alam niyo, hindi nakakatulong kay Quen 'yang mga sinasabi niyo e. Dapat i-cheer up natin siya." Sabat ni Khalil.

"Hindi na kailangan, Khalil. Okay lang ako. So... pwede na ba 'kong umalis?" Pagpapaalam ko na din habang kinukuha ang susi ng kotse ko sa bulsa.

"Sigurado kang okay ka lang? Baka kailangan mo kami ngayon? Or kaya 'mas' kailangan mo kami?" Diin pang sabi ni Alexa sa 'mas' na word.

"I'm okay guys, you don't need to worry. Kayang-kaya ko naman e." Nakangiti ko pang sabi bago pindutin ang remote ng susi para ma-unlock ang pintuan ni Bumble Bee. "I really need to go."

"Pwede sumama?" Taas kamay pang sinabi ni Liza bago ako maupo sa driver's seat. "I mean, makisabay?"

"No problem."

Ngumiti naman ng maluwag si Liza at agad tumakbo para sumakay na ng kotse.

"Hoy! Mag-iingat ka. Liza, alalayan mo 'yan, baka tumalon 'yan sa tulay o sa overpass." Pahabol pa ni Enchong bago ko isara ang bintana.

"Ha ha ha... Ba't ko naman gagawin 'yon baliw? Sige, text na lang ako o tawag guys. See you." Halos sabay-sabay pa silang kumaway sa'kin para magpaalam. Humarurot na din kami ng alis ni Liza.

"Ahm... Quen, okay ka lang ba talaga?" Pagbabasag ni Liza sa nakakabinging katahimikan.

"I need to. Oo na lang yung masasagot ko kasi I need to be strong." Ngumiti lang ako ng matipid.

"Gusto mo mag-open sa'kin? Maybe you just need to open up your doubts and hurts."

"'Kailangan ko lang siguro muna mapag-isa." Sabi ko na may kasamang kibit-balikat.

She held my right arm habang napatingin naman ako sa kamay niya.

"Okay, if you are not ready to open up with other people it's okay, but don't forget that I'm just here for you." Napatingin ako sa nakangiti niyang reaksyon. I smiled back.

"Thank you." I said.

Again, moment of silence pero ramdam ko pa din ang pagtitig sa'kin ni Liza habang naka-focus ako sa pagmamaneho.

"Saan kita ihahatid? Sa bahay niyo na?" Ako naman ang unang nagsalita for now.

"Gusto mo na bang umuwi? Don't you want to spend some time sa labas?" Tanong niya pabalik sa'kin.

"Gusto ko muna mapag-isa." I provoked what I feel inside. Kasi sa ngayon hindi ko malaman yung gustong pakawalan ng nasa loob ko. Mixed emotions, literally.

"Okay." Tumingin na si Liza sa drive-way, then bumaling ulit sa'kin. "I will go home now."

"Sa bahay niyo na kita ihahatid."

After ilang minuto nang walang nagsasalita, we've reached Liza's house.

"Thank you." Mahina niyang boses.

"You're welcome." Matipid kong ngiti sa kanya.

Before she open the door, hinawakan na muna niya ko sa isang pisngi ng mukha ko.

"Be strong, Quen. That's the only choice you have. And don't forget, I would always be your friend..." She smiled and continued. "I can be your friend, enemy, special someone, best buddy, close friend... and if ever, I can be your girlfriend."

Hindi muna ako nag react sa huling sentence na sinabi niya. I'm looking at her seriously, while her smile is fading.

"I'm sorry sa nasabi ko." Biglang bawi din niya habang pabitaw siya sa mukha ko.

"It's okay." Ako na ang humawak sa dalawang kamay niya. "Salamat... na kahit nasasaktan ako ng sobra ngayon may katulad mo na kaya akong pakinggan."

Nag ngitian lang kami sa isa't-isa. After how many seconds na nakatitig ako kay Liza, binalak na din nyang bumaba. Pagbaba niya ay kumaway lang siya as a sign of goodbye. I waved back and smiled a bit at humarurot na din ako paalis.

Ilang minutes din ay nakarating naman na 'ko sa bahay. And pagbaba ko sakto ng kotse pagtapos kong magpark sa malaki naming garage, agad may yumakap mula sa likod ko... and it is Andie.

"Thanked God, you're home now." She said nang 'di pa din inaalis ang pagkakayakap niya sa may likuran ko.

"Why baby girl? You need something, 'no?"

"No..." Bumitaw na si Andie at humarap na ko sa kanya. She seems like worried nang ngumiti siya sa'kin. "We are already know what happened, Kuya."

"Ha?" Questioning look lang ang binigay ko kay Andie. "What happened, Ands?"

"You need someone to talk to." Seryosong tumitig na sa'kin si bunso. "I saw Ate Kath's FB post earlier."

Oh, kaya pala? Ano namang post 'yon? Actually, ayaw ko nang malaman e dahil malamang sa 101% na malalaman ko ay makakasakit lang lalo sa'kin.

"Kuya, Ate Kath has a boyfriend. 'Di ba?"

"Yeah. She has her boyfriend." Mabilis naman akong nag response.

"And it really hurts you... I know." Ayan na naman yung naaawang mukha ni Andie.

Hindi na lang ako sumagot and ngumiti lang ako ng matipid.

I nodded. "Yuh. Wala e, that's life and at least for now, I know where to stand." Pilit akong ngumiti.

"I feel you, Kuya. Ilabas mo 'yan."

"Ands, I'm okay. I-I'm fine... No, I mean I-I need to be okay, I need to be f-fine..." Napansin ko na lang that my voice is slowly cracking. "I need to be s-strong even though it's killing me. Even though I-I'm dying inside, Ands, I need to be a m-man in my own f-feet."

And I started to cover my face with my two hands, because while I am explaining to Andie basang-basa na pala yung baba ko na tuloy tuloy na tumutulo yung luha ko.

I can't help it. It is honestly killing me in to pieces.

*********

Huhuhu! Huhuhu! </3
It's good to be back in Watty World! How are you people? Sorry kung sa tinagal ng UD ko ganito pa eeksena ko. :( Kailangan lang po para sa flow ng story. I missed this world. Mehehe. Sorry kung busy na masyado. Working girl na kasi e. :)

Here's my update muna. Happy reading kahit 'di happy yung scene. :p