SIR MAFYASI

•21.BÖLÜM•

Bölümde geçiyor medyadaki şarkı:)

•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

"Rüyalar bir anlıktır,gerçekler kadar uzun sürmez.."

Defne Karaca'dan

'Ah bir insan ne kadar kötü olabilirdi ki?! 'diyenler elbet vardır.

Sahi en fazla ne kadar kötü olabilirdi ki insanoğlu?

Ne kadar ileri gidebilirdi ki?Ne yapabilir?

Yada,

Asıl önemli olan soru şu;

'O insanı o kadar ileri götürebilecek olan ne?'

Her insanın sınırları vardır.O sınırlar aşılmaya başladığında ya ilkinde harekete geçer yada sabırla bekler.Beklerken biryerden sonra patlar ve sonuçları ağır olabilir.

Ve bazen bazı kişilerin kaybedecek birşeyi olmaz.
Sınırı aşıldığında 'kaybedecek birşeyim yok zaten' düşüncesiyle ağır ve geri dönülemeyecek hareketler sergilerler.

Benim düşüncem de böyleydi.

Ta ki hayatıma bir grup insan girene dek.O bir grup insan arkadaşım oldu.Ailem oldu.

Ama yinede zifiri karanlığa batmaya devam ediyordum.

Denklemim basit,
Git öldür ve gel.

-Sıkıldıım
-Tahimini ne zaman bitecek edebiyatın?

Hiçbir zaman.
Bir konuşturmadın.

-26 yıldır seni dinliyorum zaten aq

Kes

İçsesimle kavgamı kestim ve planım için odaklandım.

Planım ne mi?

Çok zevkli şeyler yapacağım.

Şuan saat sabah 05.00

Berke'nin de dediği gibi ben normal değilim.Bu yüzden spor yapmak için bu kadar erken kalıyorum.

Şimdi bu sporu bu sefer onlarla yapacağım.Sırf Berke'ye gıcıklık olsun diye.

-Kötü kadın gülüşü at da tam olsun bari

Sen at benim yerime

-Zevkle

Çantamı ve anahtarlarımı alıp çıktım.Arabamla Özgür'lerin evine geldiğimde kapının önünde durdum.Girerken korumaların bakışları bana dönmüş ve hızla geri önlerine dönmüşlerdi.

Şuan tüm ahali Özgür'lerin evindeydi.Çünkü dün birliktelerdi ve gece birlikte kalmışlardı.Bense önemli bir iş için şirketteydim.

Zili çaldım ve parmağımı zilin üstünde tuttum.Aralıksız çalıyordu şuan zil.

Kapı açılana kadar öyle bekledim ve en sonunda birinin sert adımlarla geldiğini duydum.Aynı zamanda sövüyordu.

"Bekle bekle geldim!Belanı sevicem!Hangi puş-"derken sertçe kapıyı açtı ve sırıtan beni gördüğünde sözleri yarım kaldı.

Sırıtmam büyüdü."Ee ne diyordun?"dedim keyifle.

"Defne manyak mısın?!Saat daha kaç ya!"

Arkadaşlar dikkatli bakarsanız biraz(!) sinirli olduğunu görebilirsiniz.

"Ben söyleyeyim sen hiç yorulma.Saat 5 buçuk."dedim.

Sinirle homurdandı."Geç."

İçeri geçtim.Ve çantamı salona bıraktım.Ufuk'a döndüm."Diğerlerini de uyandır.Mükemmel bir plan hazırladım."dedim.