KRALİÇE STARK || Lila Stark ~ WTM

14.Bölüm: Kâbus

Günümüz Malibu, California

"O adamı unuttum. Hatırlamaya değer biri değildi zaten. Artık değişmiş bir kadınım." Dedi Lila'nın sesi.

"Önceden nasıldın ki?" Riri merakla yanındaki kadına baktığında o omuz silkti. " Pek de iyi biri değildim orası kesin." Diye mırıldandı.

Lila labaratuvarda koluna bir şey enjekte etti. "47." Dedi Jarvis. "Efendim, stabilize olması için bir süre beklemenizi öneririm." Dediğinde Lila tekrar enjekte etti ve "48" dedi.

"Lila!" Everett'in sesi fazlasıyla uyarıcı bir tınlamaya sahipti ve kimse ne olduğunu anlayamadı.

Lila panikle itiraz etti. "Hayır hayır. Düşündüğün şey değil." Dedi korkuyla. "Öyle olsa iyi olur." Dedi Everett. Yüzü taş gibi sertti fakat gözlerindeki korku ve kırgınlık gün gibi ortadaydı.

"Görmezden gelmeniz için bir güvenlik brifing'i hazırlıyorum." Dedi Jarvis. Sesinde bıkkın bir ton vardı. "Evet." Diye mırıldandı Lila. Köşede duran robotlara baktı. Başına salak yazan bir şapka takmış Dump-e'yi görünce kaşlarını çattı ama bir şey demedi.

"Görmezden gelmek yerine okusan olmaz mı?" Diye mırıldandı Rhodey. Lila omuz silkti. Riri sesiz kaldı. Labaratuvar özgür oldukları yerdi. Kurallar oraya giremezdi. Neden herkes özgürlük alanlarını kısıtlıyordu ki?

Lila laboratuvarındaki platforma doğru ilerledi. "J iğneyi indir." Dediğinde iğne plağa indi ve müzik çalmaya başladı. Lila başını müziğin ritmine göre hareket ettirdi.

Birkaç kişi bunu kıkırdadı.

Dump-e bir kamera tutarak Lila'yı çekiyor. Lila "Mark 42, otonom kavramalı tahrik takımını tes ediyorum." Dedi.

"42? Bir ayda nasıl bu kadar fazla zırh yaptın?" Diye sordu Ramonda biraz kuşku ve biraz merakla. Lila ekranı işaret etti.

"Efendim 72 saattir uyanık olduğunuzu hatırlayabilirmiyim? Gidip dinlemenizi tavsiye ederim."

"72 saat? Bu sağlıklı değil." Diye bağırdı Stephan. Kendisi de uykuyu çok seven birisi değildi ama 72 saat aralıksız uyanık kaldığı olmuyordu. En azından günde birkaç saat uyuması gerekiyordu. Yoksa sonuçlar pek iyi olmayacaktı.

Lila, Jarvis'i görmezden geldi ve iki kolunu öne doğru uzatıp kendine çekti. Hiçbir şey olmadı. Lila konunu ısırdı ve birbirine vurdu.

"Bir şeylere vurduğumuzda düzeleceğini tam olarak ne zaman düşünmeye başladık?" Diye sordu Riri. Shuri hemen devam etti. "Yada kapatıp açtığımızda sorunun ortadan kalkacağına neden inandık?"

"İşe yaradıkları için?" Diye mırıldandı Steve. Ne zaman bozulan bir şeye bursa veya kapatıp açsa düzelirdi. Yani çoğunlukla...

Tekrar denedi ve iki parça koluna geldi. Zaferle gülümsedi. "Hepsini gönder." Dediğinde iki parça hızlı bir şekilde diğre koluna geldi. "Bu biraz hızlıydı."

"Jarvis intikam alacakmış gibi hissediyorum." Diye mırıldandı Everett. Öyle olmasını diledi. Küçük kardeşinin minik bir derse ihtiyacı vardı. Hem böylece belki direnmeyi bırakır ve uyurdu.

Birand parça hızlı bir şekilde bedenine gelirken Lila acı içinde inledi. Bir tanesi müziğin kapanmasına neden oldu.