Şarkılar retrolaşıyor, resimler fluelaşıyor, kişilikler silikleşiyor. Sen gidiyorsun. Sen gidince aynı kalmıyor hiç bir yeri bu hayatın. Aynı kalan sadece gökyüzü,fotoğraf karelerinde oda rengini kaybediyor. Modernliği terkedip eski karelere sığınıyoruz. Soluk maviyi seviyoruz. Onlar canlı resimlerle mutluluğu unutmuşken biz eskilere ilerleyip mutluluğu arıyoruz. Buluyor muyuz?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ay ışığı
Poetry~♥~ Şiir ~♥~ ---- HİSSETTİĞİN KADAR YAZARSIN. ---- Telif hakları saklıdır ^^
