Duman
Sen bir dumandın.
Kalemimin içine sızdın narince.
Kalemi tuttuğumda kâğıtlara döküldün.
Kalemim aşk oldu. Kağıtlar sen koktu.
♣
Duman bu ya; dağıldı gitti. Sen gittin.
Kalemimden mürekkebime sindin puslu gövdenle.
Sen yoksun.
Kelimeler var.
Satır aralarında sakladığım hüznüm var.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ay ışığı
Poesia~♥~ Şiir ~♥~ ---- HİSSETTİĞİN KADAR YAZARSIN. ---- Telif hakları saklıdır ^^
