Bir deprem oldu ruhum zelzele altında öldü .
Anne ellerim titriyor. Ellerim de kan var , ellerim kan kokuyor .
Ağlıyorum. Bir yerden ayak sesleri geliyordu ıslak zemin' de her su birin kitisine bastı an ses boş sokakta yankı yapıyordu yaklaşıyordu .
Hızla geriye doğru bedenimi sürükleyip varilin arkasına saklandım bej botlar ..
....
Arabayı çelik kapının önünde durdurup korumalara baktı .
"Kapıyı aç!." Sadece bu cümle yetti hızla kapıyı açtılar .
Sen kimsin?.
Derin nefes alıp titreyen ellerimi sıkmaya başladım şimdi değil .
Araba niye durdu yoksa gelmemeliydim tek başıma alt dudamı ısırdım , elimi arabanın kulpuna götürdüm bekledim. Hızla kendimi dışarı atardım evet yapabilirim.
"Neden durduk?" Soğuk kanlı bir şekilde soruyu yönlendirdim kalbim tam aksine hızla çarpıyordu .
"Sorun mu var? İyi misin?" Hızla kafamı ona çevirdim . "Evet iyiyim."
Gözleri kısıldı aniden üzerime eğilmesiyle bedenim gerildi . Aniden ortamı bozan ses arabanın kapısının kilit sesi oldu .
" Umarım kaçma gibi bir düşüncen yoktur Hela. "
Sakin ol. Sadece sakin ol.
" Ne aaa tabiki hayır aklımdan bile geçirmiyorum... seni bu düşünceye iten ne ?"
Gözlerimi devirip önüme döndüm. "Her şey ." Bana güvenmiyor bende ona güveniyor muyum?.
Hayır..
Araba yeniden çalıştı yavaşça karla kaplı zeminde ilerlemeye başladı. Kocaman gövdeli uzun ağaçlar karla birlikte beyazdı gelinlik giymiş gibiydiler.
Kasaba'nın girişinden çocukların bağırış sesleri geliyordu oynuyorlardı . Buruk bir gülümsemele onları izledim.
Yavaşça araba kaldırım kenarında durdu .
"темное кафе ( Karanlık caffe)."
Kaşlarım çatıldı ." Kim caffe'nin adını böyle koyar ?" Diye kendi kendime mırıldandım.
"Senin gibi siyah aşıkları ."
"Sen peki siyahı sevmiyor musun?"
Cevap yok. En nefret ettim cevapsız kalmak . Medeni bir şekilde sohbet ediyorduk .
Kapıyı açıp erimiş kara bastım . Rusya'nın soğuk havasını içime çektim güzel kokuyordu.
Kapıyı kapatıp caffe'nin siyah mat kapısını itmemle zil sesi etrafta yankılandı . Etrafta bakışlarımı kısa gezdirip ,
Vsevolod üzerinde durdu sipariş vermek için karşısındaki sarışın kadınla konuşuyordu gözlerimi devirip onlara doğru adımladım.
Şaka gibi bugün. Yanında durdumda kadının kocaman yeşil gözleri bana döndü güler yüzle bana bakıyordu, bense donuk ah ne kadar da birbirimizi tamamladık . Vsevolod ve bu kızda o zaman olsa birbirini tamamlar , aniden bir sinir bedenimi esir aldı . Saçma bir sinir.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KANLI MEZARLIK
Mystery / ThrillerBurdan gitmek ruhunu bir kuşun kafesten kurtulması gibi. kurtulup özgürce yaşamak istiyorum. "Lütfen beni burdan çıkar yalvarırım". Bana duygusuzca bana bakan kızıl gözler , hafif dudaklarında bulanan sırıtmayla konuştu "Şşt burdan kurtuluş yok he...