huilen en lachen

791 25 2
                                    

Pov Matthy: ik word langzaam wakker door de zon die in mijn gezicht schijnt. ik pak mijn telefoon om te kijken hoe laat het is. als ik zie dat het al 11 uur is sta ik langzaam op. ik pak de eerste schone kleren die ik kan vinden in mijn koffer. net als ik naar beneden wil lopen zie ik dat de deur naar Milo open is. als ik de deur wil gaan dicht doen zie ik dat Milo zijn sleutel hier ligt op mijn kastje naast de deur. ik pak de sleutels en loop zachtjes zijn kamer ik probeer me stil te houden wanneer ik mijn voet stoot ik zie dat hij nog slaapt. ik leg ze op zijn nachtkastje neer. wanneer...

Pov Milo: ik hoor ineens de deur tussen Matthy en mijn kamer kraken. dan hoor ik dat het Matthy is. Hij heeft zich gestoten tegen iets. ik probeer mijn lach in te houden en te doen alsof ik slaap. als hij iets op mijn nachtkastje heeft neer gelegd pak ik hem snel bij zijn pols vast en trek ik hem op het bed. 'wat moet dat hier' vraag ik hem lachend. hij begint te lachen 'tja als jij je spullen eens opruimt hoef ik ze ook niet terug te brengen'. 'nee jij hebt ze gewoon stiekem gepakt zodat je naar mijn kamer kon komen ik heb je door' zeg ik terwijl ik dramatisch over hem heen ga hangen dan beginnen te beiden te lachen. dan valt er een stilte geen pijnlijke maar een fijne stilte. hoe kan deze jongen zo een mooie ogen hebben en haren en lippen.. nee Milo stop zo kun je niet denken het is je beste vriend. wacht is dat het enige waarom ik niet zo over hem kan denken. vind-  vind ik jongens dan leuk denk ik mij mezelf. 'aarde aan Milo' 'sorry' zeg ik snel. 'milo is er wat' 'nee er is niks' probeer ik met volle overtuiging te zeggen. 

'Miel ik zie het toch aan je wat is er aan de hand, ik ben het je kunt alles zeggen dat weet je toch' zegt Matthy lief. ' Ik Ik denk dat ik op jongens val' floep ik er dan ineens uit. 'sorry het was niet de bedoeling om dat te zeggen' ik ga snel van hem af 'ik- ik' 'Milo het is oké het is fijn dat je dat tegen me durft te zeggen. ik ben zo trots op je echt waar' zegt Matthy. bij die woorden breek ik en kan ik mijn tranen niet meer tegen houden. dan pakt Matthy mij in zijn armen. hij gaat recht op zitten en trekt mij in zijn armen. 'het is oké Milo laat maar komen'. ik krijg de tranen niet meer tegen gehouden en barst in tranen uit in de armen van mijn beste vriend. ik word wakker van iemand die met zijn hand door mijn haren gaat. 'hey slaapkopje hoe voel je je'? 'sorry het was niet de bedoeling om in slaap te vallen' ik kijk hem in zijn ogen aan. 'sorry van dit alles' Milo ik wil geen sorry meer horen oké ik ben blij dat je het me hebt gezegd, ik ben zo trots op je. je komt er wel uit en ik ga je helpen overal waar ik maar kan dat beloof ik je. en dat je in slaap bent gevallen is alleen maar een teken dat je het nodig had ik ben er Milo en ga niet weg al had je het graag'. nadat hij die woorden heeft gezegd knuffel ik hem.  'je bent de beste Matthyas'.

we hebben nog een aantal uur hier gelegen totdat Matt moest gaan eten. hij wilde eerst niet maar ik heb hem verzekerd dat het oké was. dan bedenk ik me opeens iets. ik heb een fles ICE meegenomen om mijn moeder mee te icen. Maar ik ben er wat anders mee van plan. ik open stiekem en zachtjes de deur naar de kamer van matthy. ik kijk snel of hij er is. als ik zie dat hij er niets is loop ik snel naar binnen. ik zie zijn koffer staan en ik open zijn koffer en ik duw daar de fles ICE in. ik verzin een plan en ga dan snel terug naar mijn kamer Ik zet de tv aan en zet wat leuks aan.

het is ongeveer een half uurtje later als ik ineens een harde slag hoor. ik sta meteen op en ren meteen naar de kamer van Matthy aangezien daar de slag vandaan kwam. als ik de deur open zie ik hem op de grond liggen. ik ren haast naar hem toe en dan zie ik hem liggen. 'Matthy gaat het' vraag ik met angst, angst hoe hij gaat reageren. 'het gaat wel het was maar een valletje' zegt Matt lachend. 'Maar zeg eens sinds wanneer kom jij naar mij toe rennen'? als hij die woorden zegt valt de bezorgdheid van me af hij is oké. 'sinds dat jij zomaar valt' antwoord ik hem. 'jij bent toch ook echt een sukkeltje' zegt Matthy sarcastisch. dan besluit ik dat ik hem nu terug ga pakken. 'zou jij niet eens een anders shirt aan doen zeg ik lachend' hij kijkt me vragend aan waarop ik wijs naar zijn shirt waar een vlek op zit. 'jij ziet ook echt alles he' lacht hij. hij opent zijn koffer als hij dan de ICE fles zie begin ik te lachen. 'Milo' zegt hij lachend nep boos. hij at de fles en wisselt dan zijn shirt. 'Milo Miel' 'sorry wat' zeg ik als ik merk dat hij mijn naam al een paar keer heeft gezegd. 'mijn ogen zitten hier' zegt hij lachend. ik begin wat akward te lachen. 'sorry' 'het is oké ik weet dat ik mooi ben' zegt hij lachend. waarop te beiden beginnen te lachen. 'ik ga maar eens slapen ik ben kapot' lach ik 'oké ik ook slaaplekker en Miel laat me iets weten als er wat is' beloofd slaaplekker Matthy' met die woorden doe ik de deur dicht en ga ik proberen te slapen.

Mitthy f*ck i do love himWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu