ကူးပြောင်းလာပြီးနောက် ဘော့စ်က ငါလေးကို အပင်စိုက်ဖို့ တောင်းပန်နေလေရဲ့

အခန်း (၂၆)

Title: After Transmigrating, the Bosses Begged Me To Plant Land
Author: Come seven months
Translator: Empty

အခန်း (၂၆)

လက်စသတ်တော့ ဝိုင် ပို့ဆောင်ရေးကား ရောက်လာတာပဲ။

သို့သော်လည်း ယနေ့ ပို့ဆောင်ပေးရန် လာသည့် ပို့ဆောင်ရေးသမားက အရင်က ပို့ဆောင်ရေးသမား အဘိုးကြီးတု မဟုတ်ခဲ့ပေ။ လောင်တိန့်ဟုခေါ်သည့် တခြားတစ်ယောက်ဖြစ်သည်။

“ဒါက အားရွှမ်းလား ခင်‌ဗျ “

ရှန်းထင်ရွှမ်း “ဟုတ်ပါတယ် “

“မင်းရဲ့ အထုပ် ရောက်ရှိပါပြီ “ လောင်တိန့်က ရှန်းထင်ရွှမ်း၏ အထုပ်များအားလုံးကို တောင်ခြေတွင် ထားလိုက်သည်။

၎င်းတို့က တစ်ဒါဇင်လောက်ရှိသည့် အထုပ်များဖြစ်ပြီး အထုပ်အားလုံးသည် မနေ့က ဗီဗီ၏ တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်မှုမှ ဝယ်ခဲ့သည့်မုန့်များ ဖြစ်ပေသည်။ ထို့ကြောင့် အရမ်းမလေးပေ။

လောင်တိန့်က တောင်ခြေတွင် အထုပ်များကို ထားပြီးနောက် သူက ဘေးတွင် မတ်တတ်ရပ်ပြီး စောင့်နေပေသည်။ ရှန်းထင်ရွှမ်းက အဘိုးကြီးတုကို မက်မွန်သီးများ ပေးခဲ့သည့်အတွက် သူမက သူ့ကိုလည်း အသီးအချို့ ပေးပေလိမ့်မည်။

ထို့ကြောင့် လောင်တိန့်က ခဏလောက် စောင့်နေခဲ့သည်။ သို့သော် ရှန်းထင်ရွှမ်းက တစ်ခုခုယူလာသည်ကို သူက မမြင်မိပေ။

ဆန့်ကျင့်ဘက်အနေဖြင့် ရှန်းထင်ရွှမ်းက ထိုအထုပ်များကို ဖောက်လိုက်ပြီး သူမ၏ ခြင်းထဲသို့ ထည့်လိုက်သည်။ အားလုံးလုပ်ဆောင်ပြီးနောက် လောင်တိန့်က ဤနေရာတွင် ရှိနေဆဲဖြစ်သည်ကို မြင်သွားပြီး ရှန်းထင်ရွှမ်းက သိလိုစိတ်ဖြင့် မေးလိုက်သည်။ “ဘာပြဿနာ ရှိလို့လဲ “

လောင်တိန့်က သူ့နှာခေါင်းကို ထိလိုက်ပြီး အနည်းငယ် ရှက်သွားခဲ့သည်။ “အဆင်ပြေပါတယ်၊ အဆင်ပြေပါတယ်၊ ဒါဆို ကျွန်တော်သွားပါတော့မယ် “

ရှန်းထင်ရွှမ်းက သူမလက်ကို ဝှေ့ယမ်းလိုက်ပြီး ဘူးခွံများကို မနီးမဝေးရှိ အမှိုက်ပုံးထဲသို့ လှမ်းပစ်လိုက်သည်။ ထို့‌နောက် မုန့်များနှင့်အတူ တောင်ပေါ်သို့ တက်သွားခဲ့သည်။ ရှန်းထင်ရွှမ်းက လမ်းမမှတဆင့် ခြံဝန်းထဲသို့ ပြန်လျှောက်မလာတော့ဘဲ တောင်ပတ်လမ်းတစ်လျှောက် ပတ်သွားလိုက်သည်။