ကူးပြောင်းလာပြီးနောက် ဘော့စ်က ငါလေးကို အပင်စိုက်ဖို့ တောင်းပန်နေလေရဲ့

အခန်း (၃၈)

Title: After Transmigrating, the Bosses Begged Me To Plant Land
Author: Come seven months
Translator: Empty

အခန်း (၃၈)

ရှန်းထင်ရွှမ်းသည် ခြံနောက်ရှိ စပျစ်သီးများဖြင့် စတင်ရန် ရည်ရွယ်လိုက်၏။ စပျစ်ခိုင်များက စပျစ်ရွက်များ ပြည့်နေတော့သည်။

“ဒါက အရသာရှိတဲ့ စပျစ်သီးတွေပဲ “

[ဒီစပျစ်သီးက ကြီးလိုက်တာ။]

[စပျစ်နွယ်အောက်မှာ ထိုင်ရတာ လန်းဆန်းပြီး နေရကောင်းလိုက်တာ။]

[ဒါပေမဲ့ အခု ဩဂုတ်လပဲရှိသေးတာလေ။ စပျစ်သီးတွေက ဘာ့ကြောင့် မှည့်နေရတာလဲ။]

[အခု အရင်နဲ့မတူတော့ဘူး။ ရာသီမဟုတ်ဘဲ အပင်တွေအများကြီးစိုက်ထားတာ။ ဒါ့အပြင် စပျစ်သီးတွေက စက်တင်ဘာလမှာ မှည့်တာ ပုံမှန်ပဲလေ။ တစ်လပဲ လိုတော့တာ။]

ရှန်းထင်ရွှမ်းသည် စပျစ်သီးတစ်လုံးကို ယူကာ ကင်မရာရှေ့၌ ထားလိုက်လေ၏။

“အတော်ချိုတယ် “ ထိုသို့ပြောပြီးနောက် စပျစ်သီးကို အခွံခွာလိုက်ကာ ကြည်လင်နေသော စပျစ်သားက ပေါ်လာလေ၏။

ရှန်းထင်ရွှမ်းက တစ်ချက်ကိုက်ပြီးနောက် အထဲရှိ အစေ့ကို ထွေးထုတ်လိုက်တော့သည်။ ထိုစပျစ်သီး၏ အရသာက အလွန်ချိုမြိန်၏။  ချဉ်သည့်အရသာ လုံးဝမရှိပေ။

[ငါလည်း စပျစ်သီးစားချင်တယ်လေ။]

[အခုအချိန် ငါတစ်ချက်ကြည့်ကြည့်တာ။ ပတ်ဝန်းကျင်စူပါမားကတ်တွေမှာ စပျစ်သီးတွေ မရှိဘူး။]

[လျိူ့ဝှက်ချက်ပြောရမယ်ဆိုရင် အစ်မလေးရဲ့ ရတနာဆိုင်တန်းမှာ စပျစ်သီးတွေ ရှိတယ်။]

[???]

[ဖာ့ခ်။ ရောင်းနေပြီတဲ့လား။]

ရှန်းထင်ရွှမ်းက မှတ်ချက်များကို တွေ့လိုက်ရ၏။

“ဟုတ်တယ် ဒီနေ့ စပျစ်သီးတွေ ရောင်းဖို့ရှိတယ်၊ ဒါပေမဲ့ ဝယ်ယူမှုကတော့ လူတစ်ယောက်ကို ဂရမ်နှစ်ရာ ကန့်သတ်ထားတယ်၊ စပျစ်သီးတွေက ထိခိုက်လွယ်တာလေ၊ ဒါကြောင့် ယာယီအားဖြင့် မြို့တော် Bက လူတွေပဲ ဝယ်လို့ရမယ် “

[ထိချက်ပြင်းလိုက်တာကွာ။]

[ဒီစပျစ်သီးအတွက် ငါ မြို့တော် Bကို ပြောင်းနိုင်တယ်လို့ ထင်တယ်။]