ကူးပြောင်းလာပြီးနောက် ဘော့စ်က ငါလေးကို အပင်စိုက်ဖို့ တောင်းပန်နေလေရဲ့

အခန်း (၃၀)

Title: After Transmigrating, the Bosses Begged Me To Plant Land
Author: Come seven months
Translator: Empty

အခန်း (၃၀)    

ရှန်းထင်ရွှမ်းက Weibo ကို မကြည့်ခဲ့ပေ။ ည ၈နာရီတွင် သူမက အိပ်ရာပေါ်တွင် လှဲလိုက်ပြီး ဗီဗီ၏ တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်မှုကို ဖွင့်လိုက်သည်။

ယနေ့၏ တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်မှုတွင် ဗီဗီက ပထမဆုံး မုန့်အမျိုးအစားများကို ဖော်ပြထားသည်။ သူမက ဗီဗီ၏ တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်မှုမှ ဝယ်ခဲ့သည့် မုန့်အားလုံးနီးပါးက ရောက်‌ရှိနေပြီဖြစ်သည်။ ခရုခေါက်ဆွဲမှ လွဲ၍ ရှန်းထင်ရွှမ်းက ပြန်ဝယ်ချင်သည့် အရာမရှိပေ။ သို့သော် စင်ပေါ်ရှိ ထုတ်ကုန် ၇ခုက ထွက်သွားခဲ့ပြီး ရှန်းထင်ရွှမ်းက မည်သည့်ခရုခေါက်ဆွဲကိုမှ မမြင်သေးပေ။

စင်ပေါ်ရှိ ကြက်ဥအနှစ်အဆာသွပ်မုန့်များ ရောင်းထွက်သွားသောအခါ ဗီဗီက လက်ဖက်ခြောက်ဘူးကို ထုတ်ယူလိုက်သည်။

ဤအရာကို မြင်ပြီးနောက် ရှန်းထင်ရွှမ်းက လက်ဖက်ရွက်စိုက်ပျိုးသင့်ကြောင်း တွေးလိုက်သည်။ အနာဂတ်တွင် သူမက လက်ဖက်များကို ရောင်းနိုင်ပေသည်။ နောက်ပြီး လက်ဖက်ခြောက်က လူအများစုအတွက် မရှိမဖြစ်လိုအပ်သည့် အရာတစ်ခု ဖြစ်သည်။ ၎င်းက ဧည့်သည်များကို ဧည့်ခံရန် လိုအပ်သည့် ပစ္စည်းတစ်ခုလည်း ဖြစ်သည်။

ထိုအကြောင်း တွေးပြီးနောက် ရှန်းထင်ရွှမ်းက မနက်ဖြန်တွင် လက်ဖက်ရွက်ပျိုးပင်များကို ရှာဖို့ ရွာသို့သွားရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် ၎င်းတို့ကို ဤနေရာတွင် ပြောင်းရွေ့စိုက်ပျိုးရပေမည်။

...

ထို့ကြောင့် သူမက လက်ဖက်ရွက်များကို မဝယ်ခဲ့ပေ။ သို့သော် ဝိုင်နီတစ်ဘူးကိုတော့ ဝယ်ခဲ့သည်။

တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်မှုအခန်းတွင် အရက်သောက်ခြင်းကို ခွင့်ပြုမထားပေ။ သို့သော် ဗီဗီက အရမ်းအင်အားကြီးပေသည်။ သူမက ၎င်းကို မသောက်ခဲ့သော်လည်း ဤဝိုင်နီများကို အရသာရှိပုံပေါ်အောင် စီစဉ်ထားနိုင်ဆဲ ဖြစ်သည်။

“ဒီဝိုင်နီတွေက ရောင်းအားအကောင်းဆုံးပဲ “

“အရသာက အရမ်း ပြည့်စုံနေတာပဲ “