ကူးပြောင်းလာပြီးနောက် ဘော့စ်က ငါလေးကို အပင်စိုက်ဖို့ တောင်းပန်နေလေရဲ့

အခန်း(၁၃)

Title: After Transmigrating, the Bosses Begged Me To Plant Land
Author: Come seven months
Translator: Empty
အခန်း (၁၃)

ရှန်းထင်ရွှမ်းက မစ္စတာဖေးကို ပို့ပြီးနောက် သူ၏ခြံဝင်းသို့ ပြန်လာခဲ့သည်။

အိပ်ရာပေါ်ရှိလူက အိပ်ပျော်နေဆဲဖြစ်ပြီး ရှန်းထင်ရွှမ်းက သူမ၏ဆံပင်ကို ရေထဲတွင် အရည်ဖျော်ပြီး သူ့ကို တိုက်လိုက်သည်။

ထို့နောက် ရှန်းထင်ရွှမ်းက အိပ်ရာအနီးရှိ ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင် မွေ့ယာကို ဖြန့်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ရှန်းမိသားစုမှ ပြန်ယူလာခဲ့သော မွေ့ယာကို ခင်းထားလိုက်ပြီး ၎င်းပေါ်တွင် လှဲလိုက်သည်။

ညသန်းခေါင်တွင် တာဝန်ကို တဖန် ထုတ်ပြန်လာသည်။

"ကျေးဇူးပြုပြီး မင်းစိုက်ထားတဲ့အသီးတွေကို ၁၂နာရီအတွင်း လူ ၂၅၆ယောက်ကို စားခိုင်းပါ "

ရှန်းထင်ရွှမ်းက သက်ပြင်းချလိုက်ပြီး မက်မွန်ပင်များကို ရေလောင်းရန် အိပ်ရာမှ ထလိုက်တော့သည်။ ယခု သူမက သူမ၏ ဝိညာဉ်ကြောများကို ၈% ပြန်လည်ရရှိထားပြီး တစ်ချိန်တည်းတွင် အပင်နှစ်ပင်ကို ရေလောင်းနိုင်ပေသည်။

သို့သော်လည်း သူမက အသီးပင်နှစ်မျိုးလုံးကို ရေလောင်းခဲ့လျှင်တောင် ၎င်းက အဓိပ္ပာယ်မရှိတော့ပေ။ ပိုင်လျန်စူပါမားကတ်က သူမ၏အသီးများကို ဆက်မရောင်းတော့ချေ။ ထို့ပြင် ရွာထဲ၌ ဝယ်သူဟောင်း ၂၅၆ ယောက်လည်း မရှိချေ။

အိပ်ရာပေါ်ရှိလူက လှုပ်ရှားလာပုံပေါ်သည်။

ရှန်းထင်ရွှမ်းက တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီး တခြားတစ်ဖက်က သတိကောင်းကောင်း မရသေးမှန်း တွေ့လိုက်ရသည်။

မနက် ၇နာရီ၌ ရှန်းထင်ရွှမ်းက အသီးများကို ခြင်းနှစ်လုံးစာ ကောက်လိုက်ပြီး တောင်ခြေသို့ ဆင်းလာခဲ့သည်။

ရှန်းထင်ရွှမ်းကို မြင်သောအခါ ရှောင်ဖုန်းက ပျော်ရွှင်စွာ မေးလိုက်သည်။ "ငါ မင်းရဲ့ပုံကို မနေ့က တင်ခဲ့သေးတယ်၊ မင်း အဲဒါကို မြင်လား "

ရှန်းထင်ရွှမ်းက WeChat မှ စာကို ဖတ်ရန် တကယ်ကို မေ့သွားခဲ့သည်။ မနေ့က ကိစ္စများစွာဖြစ်ခဲ့ပြီး သူမက WeChat ကြည့်ရန် အချိန်မရှိခဲ့ပေ။