ကူးပြောင်းလာပြီးနောက် ဘော့စ်က ငါလေးကို အပင်စိုက်ဖို့ တောင်းပန်နေလေရဲ့

အခန်း(၃၉)

Title: After Transmigrating, the Bosses Begged Me To Plant Land
Author: Come seven months
Translator: Empty

အခန်း (၃၉)

ရဲသုံးယောက်က ရှန်းထင်ရွှမ်းကို စိုက်ကြည့်နေ၏။ အထူးသဖြင့် ကားမောင်းသည့်သူ ဖြစ်သည်။ သူက စတီယာရင်ကို တင်းကျပ်စွာ ကိုင်ထားပြီး ယူကွေ့ ကွေ့ရန် ပြင်နေလေ၏။ သရဲတစ်ကောင်သာဆိုလျှင် လီဗာကို ချက်ချင်းနင်းပြီး ‌တောင်အောက်သို့ ဆင်းသွားပေလိမ့်မည်။

ရလဒ်အနေဖြင့် ရှန်းထင်ရွှမ်းက မျိုးစေ့များ ကြဲပြီးနောက် လှည့်လာတော့သည်။

ရဲသုံးယောက်လုံးက မှင်တက်သွားပေ၏။

သူတို့ ရှန်းထင်ရွှမ်းကို မြင်ချိန်၌ ရှန်းထင်ရွှမ်းသည် လူတစ်ယောက်ဖြစ်ပြီး မိန်းမလှလေးတစ်ဦး ဖြစ်ကြောင်း သူတို့သိသွားတော့၏။

ရှန်းထင်ရွှမ်းက ရဲကားဆီ လျှောက်သွားလိုက်၏။

“ဘာကိစ်စလဲ “

သူတို့သုံးယောက်လုံးသည် ကားထဲကနေ တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် ထွက်လာပြီး သူတို့၏ အိုင်ဒီများကို ပြလိုက်၏။ “ကျွန်တော်တို့က ရဲတွေပါ၊ ပြီးတော့ ခင်များစိုက်ထားတဲ့ သစ်သီးမှာ အဆိပ်ပါတယ်လို့ သတင်းရထားတယ် “

ရှန်းထင်ရွှမ်း၏ အမူအရာက ဖြည်းဖြည်းချင်း ပြောင်းလဲသွား၏။ သူမ၏ ခေါင်းပေါ်၌ အမေးထုတ်သည့် အမှတ်အသားတစ်ခု ပေါ်နေသည့်ပမာ ဖြစ်နေသည်။

သူစိုက်ထားတဲ့ သစ်သီးက အဆိပ်ရှိတယ်တဲ့လား။

ရှန်းထင်ရွှမ်း စကားမပြောသည်ကို မြင်သောအခါ ရဲက ဆေးရုံမှ ထုတ်ပေးထားသည့်ဆေးစစ်ချက်ကို ယူလာ၏။

“ကိစ္စက ဒီလိုပါ၊ နစ်နာသူက ခင်များရဲ့သစ်သီးကို ဝယ်ပြီးတော့ အဆက်မပြတ် အန်တယ်လို့ပြောတယ်၊ သူက စစ်ဆေးဖို့ ဆေးရုံကို သွားတော့ အစာအဆိပ်သင့်တယ်လို့ ပြောတယ် “

ရှန်းထင်ရွှမ်းသည် ထိုသစ်သီးများက ဝိညာဉ်စွမ်းအင် ပါဝင်ပြီး မည်သူ့ကိုမှ မထိခိုက်စေရုံသာမက အကျိုးအမြတ်တောင် ဖြစ်ထွန်းစေကြောင်း အကောင်းဆုံးသိ၏။ ထို့ကြောင့် သူမက ဆေးမှတ်တမ်းကို လက်ခံလိုက်ပြီး ကြည့်ကာ ပြောလိုက်တော့၏။ “မက်မွန်သီးကို မနေ့က စားပြီးတော့ လူနာက အန်တယ်၊ ပြီးတော့ ဝမ်းပျက်ဝမ်းလျောဖြစ်တယ်၊ ဒီမနက်ထိ ဝမ်းလျှောနေသေးပြီး စစ်ဆေးလိုက်တော့ အစာအဆိပ်သင့်တယ်လို့ ပြတယ် “