0.1

379 37 21
                                    

Needd: ÇOCUKLARRRRR!

Needd: Size ihtiyacım var.

Bay Parker: Bize hep ihtiyacın var Ned.

Needd: Evet doğru ama lütfen bu sefer ciddi.

Siz: Ne oldu?

Bay Parker: Korkuyorum.

Siz: Ben de.

Needd: Teyzem ve annem bu akşam bir yerde yatılıya kalacak. Yani bu akşam tam ÜÇ ÇOCUĞA bakmam gerekiyor lütfen yardıma gelin.

Bay Parker: Ned, seni severim bilirsin...

Needd: PETER LÜTFEN

Siz: Kaç yaşındalar?

Needd: 7, 9 ve 13

Siz: Ned, ben de seni severim bilirsin...

Needd: ÇOCUKLAR LÜTFEEEEN

Needd: LÜTFEN

Needd: LÜTFEN

Needd: LÜTFEN

Needd: LÜTFEN

Needd: LÜTFEN

Needd: LÜTFEN

Siz: Pekiiii, babamı ikna edersem olabilir.

Needd: YAŞASIN

Needd: Peteeeerr

Bay Parker: Pardon kiminle görüşüyorum?

Needd: Hadi ama dostum sadece bir gece?

Bay Parker: Ned o saatlerde çocuk bakmak yerine geleceğim için ders çalışmayı tercih ediyorum oldukça normal bence.

Siz: Mızıkçılık yapma Parkerr.

Bay Parker: Ne? Mızıkçılık mı?

Needd: Mızıkçısın.

Siz: Mızıkçı Peter.

Needd: MIZIKÇI

Bay Parker: Psikolojik şiddet...

Bay Parker: Tamam gelirim.

***

"Eğer aradığımda o telefona bakılmazsa çok kötü olur evlat. Uyuyacağında haber veriyorsun."

"Daha kaç defa söyleyeceksin?"

"Tatmin olana kadar."

Babamın uyarılarını 11. kez dinledikten sonra evden ayrıldım. Tabi o arkadaşlarımın kız olduğunu düşünüyordu. Her neyse. Ana yoldan gidip Ned'in evine vardım. Tam bahçe kapısını açacakken Peter'ın sesini duydum.

"Selam Jane."

"Selam Peter."

"Bu berbat bir fikirdi."

"Biliyorum. Ama iyi yönünden bak, çocuklar uyuyunca biz de kendi aramızda eğlenebiliriz."

"Umarım öyle olur." Bahçeye girdik. İki basamaklı merdiveni çıkıp kapının önüne geldik. Peter zilin kendi tarafında olduğunu görünce hemen bastı. 

Yaklaşan koşma sesleri içgüdüsel olarak geriye bir adım atmamı sağlamıştı. 

"Peter! Jane! Geldiniz!" Ned birden bizi çekip sarılınca irkildim. Peter bana 'Ne oluyor lan?' bakışı attı, gülüp omuz silktim.

telekinesis | avengers & stHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin