telekinesis | avengers & st

0.7

"Şu mavi eve gidelim. Sepetim dolmak üzere."

"Ona gitmemiş miydik?"

"Yoo."

"Hayır o şuradaki evdi."

"Oh, doğru, tamam."

Üç çocuk hızlıca bahsettikleri mavi eve vardılar. Ned zile bastı ve yaşlı bir kadın açtı kapıyı. Yaşlı kadın, şu ana kadar hep küçük çocuklara şeker vermişti, bu çocuklar ona garip gelmişti doğal olarak.

"Şeker mi şaka mı?"

Yaşlı kadın kıkırdadı. "Bunun için biraz büyük değil misiniz gençler?"

Peter başını sağa sola salladı. "Daha o kadar geçmedi bence."

Kadın kenarıdaki şeker torbasını onlara uzattı. Hepsi birkaç tane alıp ellerini çıkardı ve sepetlerine attılar.

"Teşekkür ederiz hanımefendi, Cadılar Bayramınız kutlu olsun!"

"Sizin de, çocuklar."

Sonuncu evi de, ziyaret etmişlerdi. Üçünün de sepeti ağzına kadar şeker doluydu. "Mükemmel bir fikrim var."

Peter ve Ned çaktırmadan ağzına attıkları şekerleri yutup Jane'e döndüler. Jane onlara sahte kızgınlıkla bir bakış atıp konuşmasına devam etti. "Peter'lara gidip film izleyerek bu şekerleri yemeliyiz."

Peter'ın hoşuna gitmişti bu fikir ama ağzındaki şekerler yüzünden konuşamıyordu. Eliyle olumlu işareti yapmakla yetindi. "Çok iyi fikir. Hadi gidelim." dedi Ned Peter'ın yerine.

Adımlarını ters yöne çevirip Peter'ın evine doğru yürüdüler.

"Aman Tanrım Demir-Adam?!"

"Demir-Adam!"

"Tony Stark?!"

Birden arkalarından yükselen sesler üzerine ilk Peter olmak üzere o tarafa döndüler. Sesleri görüntü doğrulamıştı. Havada kırmızı sarı kostümüyle birlikte parlıyordu Demir-Adam.

Peter Tony'i görmüş olmanın verdiği heyecan ve mutlulukla gülümsedi. Jane'e söylemişti Tony Stark ile staj yaptığını ama yine de anlamaması için fazla tepki vermemeye çalışıyordu. Sonuçta staj, Örümcek-Adam olmaktı.

"Mutlu Cadılar Bayramı Queens!"

Normalde avucunun içi, yani ateş çıkan yerden şekerler fışkırmaya başlamıştı. Halk neşeyle fırlayıp yere düşen şekerleri toplamaya başladı.

Peter Tony'e neredeyse el sallayacaktı ama yanında Jane olduğu aklına gelince yine bu isteğini bastırdı ve Ned ile yerdeki şekerler toplamaya başladılar.

Ama Jane, havada duran adamdan gözlerini alamamıştı. Hayranlıkla parlayan kırmızı sarı zırhını inceliyordu. Daha önce her şeyini araştırdığı adam gözlerinin önündeydi. Beslediği gizli hayranlık ortaya çıkıyordu.

Tony'nin keyfi yerindeydi. Çocukların, insanların mutlu olduğunu görmek onu da mutlu hissettiriyordu. Yüzündeki tebessümle insanlara bakarken aralarından birinin onu izlediğini gördü. Hemen yanında Peter ve Ned'i görünce kaşlarını çattı.

"Friday?"

"Evet efendim."

"Şu kızın bilgilerini alabilir miyim?"

"Tabii efendim. Jane (011) Hopper. Yaş 15. Doğum yeri Indiana Hawkins, Hawkins Labarotuvarı. Doğum tarihi 4 Kasım 2001. Anne Terry Ives. Baba Andrew Rich. Özel güçler, telekinezi, telepati, void. Başka bilmek istediğiniz bir şey var mı efendim?"