Ahu Afşin (Gerçek Ailem) ( Düzenleniyor )

🌼17.BÖLÜM

  AKGÜN'DEN  ;

        Ahu ile yaptığımız konuşmayı kafamda birkaç saniye tekrar edip en sonunda haklı olduğu kararına varıp evdekilere haber verip hızlıca çıktım. 

    Aslında benimde aklımdan o düşünceler geçmişti ancak çok samimi göründükleri için sevgili olarak görmüştüm. 

   Eğer gerçekten sevgililerse benim yapıcağım tek şey mutluluklar dilemek olurdu .

   Arabama atlayıp hızlıca karakola sürdüm.  O da benim gibi polisti zaten onunla bu sayede tanışmıştık . Onu ilk gördüğümde üzerinde kot siyah bir etek siyah bir gömlek vardı sırtında da sırt çantası asılı saçları yukarıdan gevşek bir şekilde bağlanmıştı .

   Evet onu ilk karakolda görmedim bir restorantta bizim karakoldaki memur arkdaşlar ile gittimiz bir yemekte görmüştüm .

   Restoranta ilk girdiğinde ifadesiz bakışlarını etrafta gezdirmiş ardından bizim masada durmuştu . Selime bakıyordu yüzünde bir gülümseme oluşmuştu nedenini anlamadığım için kaşlarımı havaya kaldırmıştım . Yanımda oturan Selimde onu fark edince kocaman gülümseyip ayağa kalkmıştı. 

   Birbirlerine sarıldıklarında içimde o zaman anlamlandıramadığım bir kıskançlık duygusu filizlenmişti. ancak sonradan duyduğum hitap ile kıskançlık tohumu olduğu gibi durmuş ve çatık kaşlarım düzelmişti .
Selime 'abi' demişti. 

    Ardından Selim hepimizle tanıştırmıştı . İsmi Sıla . Eli elimi sıktığında normal karşılamak gerekirken onun yerine kalbimim atışları hızlanmış , yüzümde engelliyemediğim bir gülümseme olmuş , heyecandan terlemiştim . Selim'in kuzeniymiş.

    Bizim tanışmamız bu şekildeydi . Ben o günü asla unutmamadım.  Unutmaya da niyetim yok .

   Karakola geldiğimde arabayı uygun bir yere park ettim birazdan yemek için öğle arası verilecekti. 

   Arabada ki on dakika dan sonra çoğu polisin çıktığını gördüm . Arabadan inip gözlerimi etrafta gezdirip Sılayı aradım .

   Gözlerim aradığı şeyi bulunca yüzümde ufak bir gülümseme oldu . Yanına yaklaştığımda beni fark edip olduğu yerde durdu o da gülümsüyordu. 

  " Selam.  "

'Gerizekalı selam ne ?'

  " Selam "

  " Nasılsın ? "

'Nasıl olabilir sence ?'

  " İyiyim.  Sen nasılsın ?"

" İyiyim "

'Eee'

"Şey eğer müsaitsen öğle yemeğini beraber yiyelim mi ? "

  'Sonunda '

  " Olabilir.  " Dediğinde rahat bir nefes verdim. 

" Arabaya geçelim o zaman . " Kafasını sallayınca yürümeye başladık .

    Arabaya ulaşınca kağısını açtım koltuğa oturunca kapıyı kapattım .

' Nazik şey seni .'

  Kapa çeneni ...

' Ben konuşmuyorum zaten '

Kafamdan çık o zaman . Arabaya binip çalıştırdım .

  " Aklında bir yer var mı ?" Sorum ile kısa bir an bana döndü bende arabayı sürmeye devam ettim .

" Deniz kenarında Adana dürüm yapan bir yer var . Çok güzel yapıyorlar oraya gidelim mi ?" Kafamı salladım. Deniz kenarına geldiğimizde kalan yolu Sıla tarif etti .

    Geldiğimizde arabadan inip kapıları kilitledim . Dürümcüde bir masa bulup oturduk yanımıza bir genç geldi .

  " Hoşgeldiniz ne alırdınız ?"

  ' Adana dürüm yapan yerde ne alabilirler ?'

  " İki tam adana dürüm ve iki ayran olsun . Birinde acı olsun diğerinde " Sılaya döndüp cevap vermesi için .

  " İkisinde de acı olsun. " Genç kafasını sallayıp yanımızdan ayrıldı.  Deniz kokusu gerilen bedenimi biraz olsun rahatlatmıştı .

   Hiç antin kuntin yapmadan direk söyliyecektim . Çünkü geçen yapalım dedik olmadı . Bu sefer bodoslama dalıcaktım .

    Gelen dürümlere ve ayranı masaya bıraktı . İlk Sıla'nın ayranını çalkalayın açtım ardından kendimkini. 

  " Teşekkür ederim . " Önemli değil anlamında kafamı salladım . Dürümleri yemeğe başladık . Yarısına geldiğimizde konuştum.

  " Sıla ben seni seviyorum.  " Dediğim gibi Sıla'dan bir öksürük sesi geldi . Dürüm boğazında kalmıştı galiba.

   Oturduğum yerden hızla kalkıp yanına gittim hafif hafif sırtına vurdum . Ayranı içmesinde yardımcı oldum. Geçince biraz daha yanında bekledim ve yerime oturdum .

  " İyi misin ? Biraz daha iç . " Kafasını sallayıp ayrandan biraz daha içti .

  " Şey bir anda olunca.  Yani ben beklemiyordum.  " Birşey demedim , gözlerini benden kaçırıyordu .

  " Yani ben söylemek istedim. Bilmen gerektiğini düşündüm . Ama eğer sen bana karşı birşey hissetmiyorsa sorun yok . " Benden kaçırdığı gözlerini gözlerime sabitledi . Ardından geri çekip kafasını eğdi son saniye yanaklarının kızardığını ve yüzünde ufak bir tebessüm olduğunu görmüştüm .

    Oturduğum yerden kalkıp yanına geçtim ve dizlerimin üzerine çömeldim . Çenesinden hafif bir şekilde tutup bana bakmasını sağladım .

  " Bana bir cevap ver ki ona göre davranayım . " Sadece gözlerime baktı ve gülümsedi . Söylemedi ancak ben anladım ne dediğini . " Bana bir şans verirmisin peki ?" Kafasını salladığında yüzümde kocaman bir gülğmseme oldu .
" Sarılabilir miyim ?" Tekrar kafasını salladığınsa onu kollarımın arasına aldım .

    Kokusu , vücudunun sıcaklığı ve kalp atışlarını hissediyordum . Benim kalp ritmine uyum sağlayan kalp atışlarını sağ yanımda hissediyordum ve bu Dünya'nın en güzel şeyi .

   Bir süre ona sarılı şekilde kaldım . Daha sonra ayrılıp yerime geçtim . Gergin ortamı dağıtmak için sohbet başlattım herne kadar ilk başta utansada sonrasında o da alıştı .

    " Ben birşey sormak istiyorum ancak beni yanlış anlama " kafasını salladı bende cesaretimi topladım . " Geçen alışveriş merkezinde bir adam vardı yanında o kimdi ? Yani merakımdan zoruyorum sadece ." Kaşlarını çattı hatırlamak ister gibi ardından hatırlamış olmalıki ufak bri şekilde gülümsedi .

   " Ahmet abiden bahsediyorsun sen . O benim çocukluk arkadaşım . Abim gibidir geçen alışveriş merkezinde karşılaşınca beraber devam ettik de sen neden sordun ?" Rahat bir nefes verdim .

   " Ha yok birşey ben o gün sizi görmüştüm şimdide aklıma gelince söylemek istedim. " Belki birgün gerçeği anlatırdım.

      Yemeğimiz bittikten sonra benim arabamla karakola geçtik . Odama çıkmadan önce kimsenin bakmadığı dan emin olup hızlıca yanağından öpmüştü .

   O bana şaşkın bir şekilde bakarken ben onu arkamda bırakıp kendi odama geçmiştim . Geçtiğim gibi ufak bir sevinç nidası çıktı ağzımdan .

    Sıla bana bir şans vermişti ve ben bu şansı çok iyi bir şekilde kullanıcaktım .

    Kısa bir bölüm oldu ancak yazacak birşeyler aklıma gelmiyor . Aklım sürekli deprem olayında . Halan daha enkazdan sağ çıkan insanlar var ve ben onları düşünmekten bölüm yazamıyorum . Aslında bölüm atmayı düşünmüyordum ancak kaytarmak istemedim .

    Sizleri seviyorum . Kendinize çok dikkat edin .