2017 december
'' တကယ္ပဲ မိုင္ ဒီကို ပါလာပါ့မလား ''
ရန္လင္းတစ္ေယာက္ ေခါင္မိုးထပ္ဆီကို တက္ေနရင္းနဲ႔မွ ခံစားခ်က္တို႔က မေရရာမေသခ်ာ
ဟိုတစ္ခါ သူရခြန္နဲ႔ေတြ႕ပီးကတည္းက ခြင့္လႊတ္မေပးႏိုင္ရင္ေတာင္ သူ႕စိတ္ကို နားလည္တာမို႔ ခြန္႔ရင္ထဲက စကားေတြကို မိုင္ သိျမင္လာေအာင္ေျပာျပခ်င္မိသည္
အခုေတာ့ အခြင့္အေရးဆိုတာကို မ်က္လုံးထဲျမင္မိတာမို႔ ရန္လင္း တက္ႂကြမိတာ မွားမည္မထင္
ဒီေန႔ အကင္ဆိုင္ကို လာခဲ့တာ ခုလို မိုင္တို႔ေက်ာင္းက အုပ္စုႏွင့္ေတြ႕မည္လို႔ထင္ကိုမထင္ခဲ့
ေအာက္ထပ္ဆီက မိုင့္သူငယ္ခ်င္းေတြကို ျမင္ရာမွတစ္ဆင့္ မိုင္ပါလာေလာက္သလားဆိုပီး rooftop bar ဆီ တက္လာခဲ့လိုက္မိသည္
မက်ဥ္းမက်ယ္သံေလွကားေလးအတိုင္းတက္လာခဲ့လိုက္ေတာ့ အေပၚေရာက္လာတာနဲ႔အမွ် တိုက္ေလတို႔ကအရင္ဆီးႀကိဳသည္
ပုံပ်က္သြားတဲ့ ဆံပင္အခ်ိဳ႕ကို ျပန္လည္သိမ္းသြင္းလိုက္ရင္း ရန္လင္း ဟိုဟိုဒီဒီ လွည့္ပတ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေထာင့္ဘက္နားဆီက လက္ရန္းအစြန္မွာ beer ပုလင္းေလးကိုင္ရင္း မတ္တပ္ရပ္ေနခဲ့တဲ့ မိုင္ သို႔မဟုတ္ အ႐ိုင္းပန္းေလးတစ္ပြင့္
႐ွာေတြ႕ပီဆိုတဲ့အသိနဲ႔ သူ႕အနားကိုေလွ်ာက္သြားလိုက္ခ်ိန္အထိ သူမက ကိုယ့္ဘက္ကို တစ္ခ်က္မွလွည့္ၾကည့္မလာခဲ့
ခရမ္းႏုေရာင္အပြင့္ႏုတ္ႏုတ္ကေလးေတြပါတဲ့ ေပါင္လယ္ေလာက္ ဂါဝန္ေလးကိုဝတ္ထားရင္း ပုခုံးေက်ာ္႐ုံအညိဳေရာင္ဆံႏြယ္ႏုတို႔ကို နားေနာက္သပ္တင္ထားပုံက ကိုနဲ႔မရင္းမႏွီးစြာ
သူ႕အနားေရာက္ေအာင္သြားပီးမွ သူတင္ထားသလိုေလး လက္ရန္းေပၚကို လက္တင္ရင္း သူ႕နံေဘးခပ္နီးနီးဝင္ရပ္လိုက္ေတာ့ မသိအသာ ငွဲ႔ၾကည့္လာတဲ့သူမ
အျပဳံးနဲ႔ႏႈတ္ဆက္ဖို႔ ျပင္ဆင္ထားတဲ့ကိုယ့္တုံ႔ျပန္မႈအေပၚ သူမက အံ့ၾသျခင္းႏွင့္အတူ ျပဳံးျပသည္
ထို႔ေနာက္ေတာ့ သူ႕သူငယ္ခ်င္းေတြထိုင္ေနတဲ့ဝိုင္းဆီက beer ပုလင္းေလးတစ္လုံးကို ကိုယ့္ဆီကမ္းေပးရင္း သူကေတာ့ စေတြ႕စဥ္ကအတိုင္း လက္ရန္းကိုသာ လက္တင္ရင္း ဘယ္ဆီဘယ္ဝယ္မွန္းမသိျပန္လည္ေငးေမာျခင္းကို စတင္ပါေတာ့သည္
YOU ARE READING
ကျွန်မက မိန်းမသား ( completed )
Romanceဒါဟာ ဇာတ်လမ်းတစ်ပုဒ်မဟုတ်ခဲ့ဘူး ဝတ္ထုတစ်ပုဒ်လဲမဟုတ်ခဲ့ဘူး ကဗျာတစ်ပုဒ်လဲမဟုတ်ခဲ့လည်း ဒီလောကကြီးထဲမှာပဲ ရှင်သန်နေဆဲ လူနှစ်ယောက်အကြောင်းကို ရေးသားထားရုံသက်သက်သာဖြစ်သည် ချစ်ခြင်း မုန်းခြင်း နာကျင်ခြင်းတို့ရောယှက်၍ ဤစာကို ရေးခဲ့သည် ...
