ATAK

YEMEK

Mesajı okuduktan sonra boş boş sırıtarak mağazada bir kaç begendim kiyafeti aldim ve kabine gittim. Kısa kot şortum herzamanki gibi istedigim gibiydi bunu beğenmiştim.

Birkaç tişört ve pantalon aldım.Mağazanın arka tarafındaki ayakkabı ve takı bölümüne gidip parmak arası sandalet ve bir tanede rugan topuklu ayakkabı denedim. Beğendiklerimi alıp kasaya geçtim .Parayıda ödedikten sonra yorgunluktan bitmiş vaziyette bir arabamın yanına paytak paytak yürüyerek ilerledim.

Poşetleri arka koltuğa bırakıp arabayı çalıştırdım. Bu tatlı yorgunluğun üstüne bir sıla sarkısı harika gider gerçekten. Merkezden uzaklaştıktan sonra evimin olduğu sokağa girdim.Tam sokağın girişinde bir dükkanda hareketlilik dikkatimi çekti.

Birkaç usta dükkanın dışıyla ilgilenirken yanlarında onlara yapılacakları söyleyen kaslı ve tek kaşı patlak Çakıl'ı gördüm.

Onun yüzünden Aras'ın canı yanmıştı. Bu zaten ona sinir olmam için yeterli bir sebepken üzerine birde Berrak'la aramızın bozulmasını sağlamıştı.Piç kurusu!!!

Artık onunla konuşmam lazım çünkü onun gibi bir salak yüzünden Berrak'la küs kalmaya hiç niyetli değilim .

Arabayı dükkanın gerisinde bir yere park ettim ve Çakıl'ın yanına doğru yürümeye basladım . İşlere kendini o kadar kaptırmıştı ki fark etmedi bile.Üzerinde sarı lakos altında da kot kapri vardı. Kabul etmeliyimki beyaz spor ayakkabılarıyla yine tarzdi.

" Selam kolay gelsin." dedim.

Tavrımı belli etmek istediğim için sesimi gayet ölçülü kullanmıştım.

"Bakin kimler gelmis. Hoşgeldin prenses."

Prenses ne be liseli ergenler gibi. Hem bu samimiyette ne böyle .

" Seninle berrak hakkinda konuşmaya geldim lafı uzatmaya niyetim yok. " dedim.

Suratı birden düştü. Hayır ne bekliyoduki " prensiiim"
diyerek kollarina atlamamı mı ?

" Etrafta yumruk savurcak kahramanların yoksa konuşalım tabikide" dedi.

Gözlerimi abartılı bir sekilde devirdikten sonra,

" Senin yüzünden Berrek'la aram bozuldu . Ve bunu düzeltebilcek olanda sensin. Bunun için bana yardım etmen lazım." Dedim.

Onun yardımına muhtaç olmak yeterince can sıkıcıydı zaten.

" Sana neden yardim edeyim ki ?"

" Çünkü işleri karıştıran sensin. Şuan Berrak'la yaşadığım sorunların hepsi senin yüzünden."

" Benimde bu işte bir çıkarım olmalı prenses"

" Bana prenses demeyi kes. "

Dediklerime hiç aldırmadan salak sırıtmaya basladı.

" Benimle yarın akşam yemeğe çık ve bende Berrak'a olanları benim hatam olduğunu ve senin beni koruduğunu falan söylerim."

Ah pis küstah!!!

Önce herşeyi boka saran kendisiyken bir de bu işten kârlı çıkmaya çalışıyordu.Ama malesef ona muhtaçtım. Berrak en iyi arkadaşımdı. Onu kaybetmek hele ki böyle bir olay yüzünden kaybetmek hiç istediğim bir olay değildi.

" Tamam gelicem ama ikimizin arasında kalıcak. Kimsenin seninle dışarı çıktığımı öğrenmesini istemiyorum ama bu hiçte tahmin ettiğin gibi bir yemek olmicak haberin olsun !"