Bağlılık | Daddy İssues

16.Bölüm / Benim İçin Değil, Bizim İçin

İclal'den...

Ses yarışmasının düzenlendiği yere gelmiştik, birazdan beni kulise alacaklardı. Bora'nın yanından ayrılmak istemiyordum, tüm vücudumu heyecan kaplamıştı. Bora'nın yanındayken sakinleşebiliyordum keşke o da benimle kulise gelebilseydi. Buradaki herkeste çok havalı gözüküyorlardı.

''İclal Hanım, birkaç dakikaya sizi kulise alacağız.''

Yanımdaki adama anladığımı belirterek kafamı salladığımda, Bora ellerimi avuçlarının arasına aldı. Çok güzel bir ifadeyle gözlerimin içine baktı. Bu bakışları bana verdiğinde, dünyadaki her şeyi başarabilirmişim gibi geliyordu.

''O sahneye çık, kendin için şarkını söyle. Önemli olan tek şey senin bunu kendin için yapıyor olman, başka hiçbir şeyi düşünmene gerek yok.''

Küçüklüğümden beri bunu yapmıştım, şarkıları kendim için söylemiştim. Alnımı, onun alnına yaslayarak bir süre öyle kaldım. Gitme vaktim gelmişti, sımsıkı sarıldım.

''Şarkımı son anda değiştirdim, bu şarkıyı bizim için söyleyeceğim. Hayatımda sen varsın ve ben bundan sonraki tüm şarkıları bizim için, senin için söyleyeceğim. Seni seviyorum.''

Dudaklarına küçük bir öpücük bıraktım. Onu öpmeyeli o kadar uzun zaman olmuştu ki... Gözlerine baktığımda, kendinde olmadığını gördüm. Onun bu etkilenmiş haline kahkaha atmamak için dudağımı dişledim. Arkamı döndüm ve kulise ilerledim.

İsmim sahneden anons edildiğinde, sahnenin ortasına adımladım. Kalabalık gözüme çarptığında umursamadım, şu anda umursadığım tek şey bu şarkıyı bizim için söyleyecek olmamdı. Seyircilerin arasındaki Jüri'nin karşısında durdum. Mikrofona, ellerimi koyarak kendimi tanıttım.

''Ben şarkımı son anda değiştirdim. Türkçe bir şarkı seçmedim. Bu yüzden belki de yarışmadan diskalifiye olacağım ama benim için doğru olanın bu şarkı olduğuna karar verdim.''

Seçtiğim şarkı The Neighborhood'tan, Daddy Issues parçasıydı... Yarışma kurallarında yabancı şarkı seçip, seçemeyeceğime bakmamıştım. Ben Bora'yı kazanmıştım, yıllar sonra yeniden nefes aldığımı hissedebilmiştim. Benim için asıl önemli olan buydu, bu yüzden seyircilerin arasında Bora'yı buldum onun gözlerinin içine bakarak şarkıma başlamaya karar verdim.

Şarkının nakarat kısmına geldiğimde, gözlerimi tamamen Bora'nın gözlerine kilitledim. Onun gözlerinin dolduğunu buradan görebiliyordum. Bu şarkı bizim şarkımızdı... Bizi anlatıyordu.

"Devam et ve ağla küçük kız
Kimse yaptığın şeyden hoşlanmıyor
Ben seni anlıyorum ve sen benim küçük kızım olsaydın
Yapabileceğim ne varsa yapardım
Seninle kaçar ve saklanırdım
Biliyorum sende Daddy issues var
Sende daddy issues olmasını seviyorum."

Şarkım bittiğinde büyük bir alkış tufanı koptu. İnsanların bu kadar seveceğini düşünmemiştim. Kısa bir teşekkür ettikten sonra, sahneden indim. Adımlarımı Bora'nın olduğu yere doğru atmaya başladım, o da bana doğru geliyordu. Hiçbir şey söylemeden birbirimize sımsıkı sarıldık. Kulağında doğru, dudağımı yaklaştırdım. Beni duyabileceği bir ses tonuyla fısıldadım.

''Ben de Daddy Issues var.''

Kollarıyla beni dolamayı bırakıp, bir anda dudaklarımı tutkuyla dudaklarıyla buluşturup şehvetli bir şekilde öpmeye başladığında, ben de ona ayak uydurdum. Dudaklarımız birbirlerini çok özlemişlerdi. Bir süre öpüştükten sonra beni tekrardan sarmaladı.