Μα έλα που σε ξέρω...

κεφάλαιο τέσσερα

Όταν έφτασε στον μικρό φεγγίτη, ο Στέλιος τον άνοιξε και έβγαλε κατευθείαν ένα τσιγάρο από την τσάντα του. Ήταν το μοναδικό μέρος σε ολόκληρη τη σχολή που μπορούσε να σκεφτεί άνετα...

Από κάτω διακρίνονταν ολόκληρο το προαύλιο της σχολής. Κάτι μηχανάκια παρκαρισμένα στην σειρά, δίπλα το αναπαλαιωμενο κτίριο της βιβλιοθήκης και καμιά δεκαριά φοιτητές να μπαινοβγαινουν με μια αγκαλιά βιβλία ο καθένας. Πρόσωπα όμορφα, φωτεινά, χαρούμενα...

Ο Στέλιος πήρε μια ρουφηξια από το τσιγάρο του. Πόσες ατελείωτες ώρες είχε περάσει εκεί πάνω με την σκαρλετ... Οι αναμνήσεις του έρχονταν μαζεμένες. Κάτι πανέμορφα Σαββατοκυριακα, κάτι αξέχαστες βροχερες μέρες που άφηναν την γεύση αναμενόμενης συνέχειας αμέσως μετά την σχολή, κάτι ηλιόλουστες μέρες που απλά βαριούνταν πολύ να βγουν έξω, αλλά και κάτι απογεύματα που η σχολή παρείχε στέγαση στο νεαρό ζευγάρι μαζί με τα όνειρα του και τις ελπίδες του. Και όμως, ο χωρισμός δεν έλαβε μέρος στον φεγγίτη, αλλά στο τρίτο υπόγειο της σχολής...

¤¤¤¤¤¤¤ 5 μήνες πριν¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

Η σκαρλετ έχει ανέβει στο επίπεδο που είναι στημένο για την παράσταση. Φαντάζεται την αίθουσα γεμάτη θεατές. Χιλιάδες θεατές να χειροκροτουν όσο αυτή ανεβαίνει στην σκηνή. Στέκεται στην μέση και αρχίζει να παίζει η μουσική, παίρνει την καρέκλα που είχε καθίσει σαν κοινή, όπως είναι ο ρόλος της, και την γυρίζει. Αρχίζει να τραγουδάει. Η πόρτα ανοίγει και μπαίνει μέσα ο Στέλιος. Κάθεται στα καθίσματα της μεσαίας σειράς και θαυμάζει την οπερετα της κοπέλας. Ή τουλάχιστον έτσι φαίνεται, αφού ο ίδιος βράζει από θυμό μέσα του...

Η κοπέλα μετά από λίγο συνειδητοποιει την παρουσία του. Σταματάει την οπερετα, και τρέχει προς την θέση του.
~Αχ Στέλιο μου... Δεν φαντάζεσαι πόσο υπέροχα νιώθω!! Με πρότειναν στον πρωταγωνιστικο ρόλο για το μιούζικαλ Καρμεν... είχε παιχτεί πέρσι στο Μπροντγουευ!! Δεν είναι υπέροχο??

~(Μην δίνοντας σημασία σε ότι λέει) είναι, είναι...

~Και λέει αυτό θα με εισάγει με τις καλύτερες κριτικές στον χώρο!!! Δεν είναι καταπληκτικό??

~(συνεχίζοντας όπως πριν) είναι, είναι...

~(ενοχλημένη κάπως) ρε Στέλιο δεν χαίρεσαι?? Εδώ σου λέω με πρότειναν για πρωταγωνιστικο!!

~Χαίρομαι... Ελπίζω ,σκαρλετ, αυτή η εμπειρία να σου ανοίξει τα μάτια και για την πραγματική ζωή, μήπως και πάψεις να την μπερδεύεις με το θέατρο.