Μα έλα που σε ξέρω...

Κεφάλαιο δύο

"Ας μου εξηγήσει κάποιος γιατί ήρθα εδώ..!!"
Η Ραφαήλια μάζεψε νευριασμενη τα βιβλία της ,για τέταρτη φορά την ίδια μέρα ,από το πεζοδρόμιο. Προφανώς και το ύψος της δεν ήταν αξιοσημείωτο, αλλά αυτό παραπήγαινε!! Τέσσερις φορές την ίδια μέρα την είχαν ρίξει κάτω όσο προσπαθούσε να πάει στην σχολή της!! Δεν την έβλεπαν? Δεν της έδιναν σημασία? Η Ραφαήλια ξεφυσυξε νευριασμενη. Οι Άγγλοι δεν είχαν καμιά σχέση με τους Γάλλους... αυτοί τουλάχιστον την πρόσεχαν όταν πέρναγε και δεν την έριχναν κάτω συνέχεια!

"Ωραία!! Παράτησα την πολυαγαπημένη μου Γαλλία για...Αυτό!! Μια μουντη πόλη, με αξεστους ανθρώπους που δεν βλέπουν που πατάνε... γιατί, γιατί δεν άκουσα την Κλαιρ που μου είπε να κάτσω εκεί που είμαι, γιατί?? Τώρα θα ήμουν ήρεμη στην σχολή μου με όλη την παρέα, ενώ τώρα... είμαι κολλημένη σε αυτό το μέρος που δεν ξέρω άνθρωπο, όχι ότι και αυτοί ενδιαφερονται να μάθουν εμένα αλλά λέμε τώρα, και όλα αυτά μόνο και μόνο γιατί το τμήμα εδώ σε διδάσκει ένα μάθημα παραπάνω από το τμήμα της Γαλλίας..." σκεφτόταν μόνη της, όταν σκουντουφλισε πάνω σε κάτι και πήγε να ξαναπέσει. Σε κάποιον μάλλον...

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆
Ο Στέλιος είχε καπνίσει όλο το πακέτο με τα τσιγάρα του. Η Πένυ είχε καταφέρει να τον κάνει να τα καπνίσει όλα. Μα να παντρεύεται τον Γιουτζιν? Που ακούστηκε κάτι τέτοιο? Πάει, η αδερφή του έχασε και το ελάχιστο μυαλό που της είχε απομείνει εκεί στην Αμερική...

Βγήκε έξω να πάει να πάρει ένα ακόμα πακέτο. Αντε να βρεις τσιγάρα βέβαια μες στο κέντρο δέκα το πρωί, αλλά... έπρεπε. Πήρε την ομπρέλα του, έβαλε την καμπαρντίνα του και ένα κόκκινο κασκόλ, έψαξε και βρήκε το μαύρο του καπέλο και τα έβαλε. Κοιταχτηκε στον καθρέφτη. Έβαλε τα γέλια." Σαν πράκτορας του FBI θα είμαι με αυτά ή κανένας ιδιωτικός ντετέκτιβ..." σκέφτηκε. Έπειτα έμεινε λίγο στα γαλάζια του μάτια, την μόνη κληρονομιά του παππού Τευτεκλη. Πως ήταν ο μόνος μέσα από μια οικογένεια σκουροχρωμων που βγήκε ξανθός με γαλάζια μάτια, ούτε που το κατάλαβε ποτέ. Δεν είχε πάρει το ύψος του πατέρα του, αυτό το είχε η αδερφή του και έμοιαζε δίπλα της σαν στρουμφακι. Αλλά όχι... αυτός ήταν ο κοντός της οικογένειας. Όχι σαν την μητέρα του, αλλά κοντός. Και μυώδης... στρογγυλοπροσωπος και με γλυκά χαρακτηριστικα που ξεγελούν άνετα όποιον νομίζει ότι ο Στέλιος είναι έτσι γλυκός και σαν χαρακτήρας. Με άλλα λόγια, δεν έμοιαζε με κανέναν στην οικογένεια. Πάντα είχε την απορία γιατί... Μέχρι που πήγε Ελλάδα, στο αρχοντικό του Μηνά Τευτεκλη. Εκεί, σε μια φωτογραφία του παππού του, φαινόταν τα γαλάζια μάτια και το ξανθό μαλλί του και ένα ελαφρύ γενακι. Το ίδιο είχε κληρονομήσει και ο Στέλιος...

Το ρολόι του τοίχου τον έβγαλε από τις σκέψεις του. Ήταν δέκα και μισή. Αν δεν πήγαινε τώρα για τσιγάρα, πολύ πιθανόν στην σχολή και όλο το βράδυ να την έβγαζε χωρίς τσιγάρο. Και χαλιοταν μόνο στην ιδέα αυτή...

Έξω μύριζε αυτή η μούχλα του βρεγμένου εδάφους όταν βρέχει, αυτή η πνιγυρη μυρωδιά υγρασίας που τον εκνεύρισε ακόμα πιο πολύ. Κακή επιλογή το Λονδίνο... σκεφτόταν ήδη για μεταγραφή τον άλλο χρόνο σε μια πιο ηλιόλουστη χώρα, Ισπανία για παράδειγμα. Ή γιατί όχι, Ελλάδα. Να έφευγε από εκεί...

Χαμένος στην σκέψη αυτή δεν έβλεπε μπροστά του, και έπεσε πάνω σε κάποιον που προχωρούσε βιαστικά προς την άλλη κατεύθυνση...

Έσκυψε να δει πάνω σε ποιον έπεσε. Η κυρά-Ελενη του έλεγε πάντα " να προσέχεις που πατάς. Αν τύχει και ρίξεις κάποιον κάτω αμέσως να τον βοηθάς. Το να προσπερνάς είναι για τους αξεστους..". Ακολουθώντας πάντα τις συμβουλές της, έσκυψε να βοηθήσει . Αντίκρισε μια κοπέλα, Γαλλίδα μάλλον, όμορφη και κοντά στην ηλικία του. Αλλά πολύ όμορφη..

Αποφάσισε να της μιλήσει στα γαλλικά, για να είναι σίγουρος.
-Με το συμπάθιο, δεσποινίς... Συγγνώμη για την απροσεξία μου. Θα θέλατε κάποια βοήθεια?

Η κοπέλα είχε μείνει με το στόμα ανοιχτό. Πρώτη φορά της μίλαγε κάποιος, και αυτός ο κάποιος μιλούσε γαλλικά, ήταν ευγενικός και...ωραίος?!? Ήταν δυνατόν για Άγγλο?

Παρόλο που ο τύπος απέναντι της της μίλαγε στα γαλλικά, αυτή απάντησε στα αγγλικά.
-Ευχαριστώ πολύ, είμαι εντάξει. Αν και θα εκτιμούσα λίγη βοήθεια για να σηκωθώ...

Ο Στέλιος χαμογέλασε. Γαλλίδα με άπταιστη γνώση αγγλικών. Βρε την συμπαθούσε αυτή την κοπέλα...