κεφάλαιο δεκαεπτά

317 27 2
                                    

Αυτός ο νεαρός με την κόρη της ήταν ο γιος της. Ο Μηνάς την αναγνώρισε και αυτός αμέσως. Όταν έστειλαν με τρόπο την Στέλλα να φτιάξει καφέδες, η ελπίδα τον αγκάλιασε και τον φίλησε σαν μάνα προς γιο. ο ίδιος είχε σοκαριστεί πολύ πλέον. Την ρώταγε συνέχεια "τι κάνουμε τώρα?? Τι συνέβη?" και αυτή η δόλια δεν μπορούσε να απαντήσει. Μόνο ένα του είπε. "Μην μάθει τίποτα η Στέλλα μέχρι να της το πω εγώ". Το ίδιο βράδυ τα είπε όλα στην κόρη της, που είχε μείνει με ανοιχτό το στόμα.

-και τώρα τι να κάνω?? Εγώ τον αγαπάω..

-Και αυτός σε αγαπάει... αλλά καλύτερα χώρια. Στο κάτω κάτω αδέρφια είστε...

Άδικος κόπος. Μπορεί τα αδέρφια να απομακρυνθηκαν, αλλά λίγες μέρες αργότερα η Στέλλα ανακάλυψε πως ήταν έγκυος, και μάλιστα στο παιδί του Μηνά, αφού ήταν ο μόνος άνδρας με τον οποίο είχε κάνει έρωτα. Η ελπίδα δεν ήξερε πως να την βοηθήσει να το καλύψει... ώσπου γνώρισε έναν  Πολωνό συνέταιρο και τους πάντρεψε. Και λίγα χρόνια αργότερα, αφού γεννήθηκε ο πατέρας της Ραφαήλιας από δω, ο Γιώργος, η κυρά ελπίδα τους άφησε χρόνους στα εβδομήντα πέντε της. Όσο για τον Μηνά... άφαντος. Αυτός έκανε την μεγάλη ζωή, ήταν άνετος και χλιδατος... πήγε με πολλές γυναίκες, ώσπου αποφάσισε να νοικοκυρευτει στα πενήντα έξι του, και να πάρει την μητέρα της κόρης του, Ελένης. Η ίδια μητέρα που, λίγα χρόνια αργότερα, αφού σημάδεψε την κόρη της με πεταλούδα γιατί ήθελε έτσι να μην μπλέξει με τον αδερφό της, έφυγε από την ζωή της για πάντα. Και έπειτα από την ζωή. Λένε ότι κάποιος την δολοφόνησε.  Δεν γνωρίζω. Το σίγουρο είναι ότι ο Μηνάς έκανε τέσσερα παιδιά. Τον Γιώργο, εμένα- την Ελένη-, την Γιώτα, που την γνώρισα λίγο πριν φύγει  η μάνα μου από την ζωή, και τον τρίτο γιο της Στέλλας, τον Τάσο. Ο Τάσος, στα είκοσι ένα του, έμπλεξε με την Ελένη. Και ενώ φαίνονταν ότι η κατάρα θα συνεχίζονταν, ο Τάσος πεθαίνει σε αεροπλανικο δυστύχημα, μαζί με τον άλλο φίλο της Ελένης και το αγόρι της Γιώτας. Και έπειτα, από κει και πέρα, Στέλιο, ξέρεις την ιστορία... το ίδιο και εσύ, Ραφαήλια. Με τον Γιώργο συναντηθήκαμε μερικές χρονιές στο Ρέθυμνο, από όπου καταγόταν η γυναίκα του και ο άνδρας μου, όταν ήσασταν παιδιά, θυμάστε? Τότε...》

Μα έλα που σε ξέρω... Onde histórias criam vida. Descubra agora