O Olmasa

11.

Arabayla Korayı ve Adem'i evlerine bıraktık. Sonra Barış beni ailesiyle tanıştırmak ve orada onlarla yaşamamı istedi, bir tane kız kardeşi varmış. Ne kadar hayır desem de ısrarcıydı. Barışın evlerinin önüne gelmiştik. Arabadan indik ve tam Barış kapıyı çalacakken bacaklarımın titrediğini fark etti. Elimi tuttu

"Çok iyi insanlar. Söz veriyorum pişman olmayacaksın"

Gülümseyip başımı salladım. Barış kapıyı çaldıktan bir kaç saniye sonra kapıyı annesi ve babası açtı. Annesi 40lı yaşlarda sarışın, güzel, sıcakkanlı bir kadındı. Babasıda 40lı yaşlarda siyah saçlı hafif beyazlıkları, olan bir iş adamı gibi görünen bir adamdı.

"Hoşgeldiniz! Kızım hoşgeldin evimize"

"Hoşbuldum.. " diyebildim yanaklarım kızarmış bir şekilde. O sırada içeriden koşturma sesleri geldi yanımıza benim yaşlarımda bir kız geldi, Barışın kardeşi olmalıydı.

"Hoşgeldin! Sonunda bir arkadaşım olacak! "

Hemen kolumdan çekip içeri soktu. Çok enerjik, sarışın, tatlı bir kızdı. Barışta içeri girdi ve kapı kapandı.

"Merhaba kızım, ben Barışın annesi Filiz. Çok memnun oldum. "

Filiz hanımın bana uzattığı elini sıktım

"Ben Damla. Bende çok memnun oldum"

Elimi çektiğimde Barışın babası elini uzattı

"Ben Fırat, Barışın babasıyım. Memnun oldum. "

Elini sıktım

"Bende çok memnun oldum"

Elimi geri çektiğimde Barışın kardeşi hemen elimi tuttu ve beni koşturmaya başladı. Bir odaya girdik, harika bir odaydı. Kapıyı kapattı ve yatağa oturdu.

"Hadi gelsene"

Çekinerek onun yanına oturdum.

"Ben Milay. 16 yaşındayım ama 2 gün sonra doğum günüm ve 17 yaşında olacağım. Hadi sende kendini anlat"

"Ben.. Benim adım Damla. 17 yaşındayım. "

"Çok güzelsin ya! Annen ile baban nasıl? Onlarla tanışmadım ama bir gün inşallah tanışırım! " gülümsemem bir anda soldu ve gözlerim doldu.

"Şey.. Onlar.. "

"Ah, hayır yanlış bir şey mi sordum. Allah rahmet eylesin bilmiyordum. Çok çok özür dilerim ya! "

"Yok sorun değil. "

"Neyse istersen konuyu kapatalım. Numaranı verir misin? "

"Tabi olur" gülümsemem tekrar yerini aldı. Ona numaramı verdim.

"Hangi sanatçıların şarkılarını dinlersin? "

"Ben.. Yedinci ev en çok tercih ederim"

"Ciddi misin? Bende! En sevdiğin şarkıları ne? "

"O olmasa.. " dedim mırıldanarak.

"Harika! Bende onu çok severim. Benim favorimde 'sarhoşum' adamlar bir efsane ya! Ne diyeceğim, onların bir ay sonra İzmir'de yani tam bu şehirde konserleri varmış. Birlikte gitmeye ne dersin? "

Bir anda gözlerimi heyecanla açtım

"Gerçekten mi?! Olur. "

"Tamam o zaman. "

Bir anda kapı çaldı ve içeri Barış girdi

"Milay sevgilimi çaldın resmen"

"Ya of abi ya! Ne güzel arkadaş olmuştuk! "

"Şaka yapıyorum.. Hadi yemeğe inin"

"Tamam! "

Barış odadan çıktı ve Milay bana baktı.

"Bundan başka kıyafetin var mı yanında? "

"Yok."

"O zaman yarın alışverişe çıkarız"

Kafamı salladım ve aşağa, yemeğe indik.