O Olmasa

8.

1 hafta sonra

Aradan bir hafta geçmişti ve burada kaldıkça bunalıyordum.
Koray, Adem, Barış ve ben koltukta oturuyorduk. Sürekli oflayıp duruyordum.

"Damla nolur artık oylama ben bunaldım yav" dedi Koray

"Çok sıkıldım yedi gündür buradayız"

"Neyse boşver onu bunu da ben acıktım evde bir şeyler var mı? "

"Evde bir şey kalmamıştı, ben gidip alayım" dedi Barış.

"Tamam abi ama acele et yoksa cesedimi görürsün"

Barış kısık sesle bir kahkaha attıktan sonra ayağa kalktı. Üstüne montunu çıkarıp gitti.

1 buçuk saat sonra

Evde oradan oraya dolanıyordum

"Damla oradan oraya dolanıp durmasana, kasada sıra vardır belki.

" Bir saattir bekliyoruz! Arayacağım onu! "

Telefonumu elime aldım ve kulağıma götürdüm. Üçüncü çalmada telefon açıldı.

"Alo, Barış neredesin sen ya! Kaç saat oldu! "

"D-damla"

Sesi ağlamaklı çıkıyordu. Bir an çatık kaşlarım normale döndü ve olduğum yerde durdum

"Barış, iyi misin? "

"Damla, şuan polisler beni yakaladı. Beni tehdit ediyorlar seni onlara getirmem için"

Fısıltıyla konuşuyordu. O an kalbimin durduğunu hissettim

"Neredesin sen? "

"Damla gelme. Lütfen gelme hapse girmeni istemiyorum"

"Seni ne diyerek tehdit ediyorlar? "

"Seni bulana kadar beni hapise atacaklarmış. "

"Sen neredesin? "

"Damla.. "

"Söyle dedim, neredesin"

"Her zaman gittiğimiz marketin önündeyim. Polisler telsizle konuşuyorlar seninle gizli konuşuyorum"

Hemen telefonu kapattım ve montumu üstüme geçirdim

"Damla nereye! "

Dedi Adem ayağa kalkarak.

"Barış polislerin elinde ben onlara gitmezsem Barışın hapse atacaklarmış beni bulana kadar. "

"Hayır ya hayır! " dedi Koray bağırarak.

Evden çıktım onlarda peşimden geldi

"Taksi falan çağırıyım. " dedi Adem

"Vaktimiz yok! " dedim ve koşmaya başladım. Diğerleri de peşimden geliyordu.
Marketin önündeki polisleri görmüştüm. Hemen polislerin yanına gittim.

"Geldim işte. Barışı bırakın! "

"Siz Damla Sezer olmalısınız. Tutuklusunuz. "

"Biliyorum."

Ellerimi kelepçelemeye başladıklarında hiç bir mimiğimi oynatmıyordum. Gözümden yaş bile gelmiyordu. Barış bağırarak ağlıyordu. Koray ve Adem onu tutuyorlardı Barış ise benim yanıma gelmeye çalışıyordu. Arabaya binmeden son kez Barışa baktım