1 yıl sonra
Evet 18 yaşıma ayak basmıştım. Barışın ailesiyle bir bütün olmuştum. Milayla da arkadaştım resmen.
Sabah erken bir saatte kalktım, nedenini anlayacaksınız. Üstüme bir kaç şey geçirip evin dışına çıktım. Arabada Adem ve Koray beni bekliyordu. Hemen el sallayıp arabaya bindim
"Naber sansar! " dedi Koray.
"Heyecanlı mısın? Ben çok heyecanlıyım ya! " dedi Adem. Evet, akşam Barışların evinde, yani bizim evimizde, bir parti vardı! Onun için bana bir elbise bakacaktık.
Adem arabayı sürmeye başladı.
"Bak Damlacığım ben elbise seçme konusunda harikayımdır"
"Eminim" diyip güldüm. Adem'in bozulduğu belliydi.
Sonunda bir mağazaya gelmiştik gelmiştik. Biraz dolaştık.
Bir sürü elbise denettirdiler bana en sonunda bir tane elbisede karar kıldık. Elbisenin ne kadar abartı olduğunu söylesem de beni dinlemediler. Buz mavisi, parıltılı, askılı, mini biz elbiseydi. Koray ve Adem beni kapıda bıraktı ve bende eve girdim. Saat 9:00 gösteriyordu. Hızlıca odama girip elimdeki elbiseyi dolaba koydum ve kendimi yatağa attım. O sırada kapım açıldı. Gelen Milaydı.
"Sen neler karıştırıyorsun? " dedi bana gözlerini kısarak bakarken
"H-hiç"
"Hadi oradan dış kapının sesini duydum. Bir yere mi gittin? "
"Ah, pekala. Akşam parti var ya hani. Koray ve Adem ile parti için kendime elbise aldım"
"Gerçekten mi! Göstersene lütfen! "
"Tamam ama abine göstermeyeceksin"
"Tamam tamam"
Dolabımı açtım ve elbiseyi Milaya gösterdim. Gözlerini kocaman açtı
"Bu harika! Sana yakışacağına eminim! "
"Teşekkür ederim"
Elbiseyi geri dolaba koydum.
"Hadi benimle gel"
Milayı takip ettim ve Barışın odasının önüne geldik.
"Ne yapacağız burada Milay? "
"Abimi uyandıracağız"
"Tamam" dedim ve sessizce odaya girdik. Barış çok güzel uyuyordu. Milay Barışa dokundu
"Aşkım sen misin Damlam?.. " dedi gözlerini açmadan. Hafifçe kıkırdadığımda Milay bana susmamı işaret etti
"Benim sevgilim hadi uyan" dedi benim taklidimi yaparak.
"Beni öpersen uyanırım" dedi ve dudaklarını bizde. Milay seslice güldü ve Barış anında gözlerini açtı.
"Milay şimdi bittin sen" yataktan fırladı ve Milayı kovalamaya başladı
"Ya ama çok komikti! Ayrıca beni kovalamayı keser misin? "
Barış en sonunda yoruldu ve durdu.
"Başka zaman sana göstereceğim" dedi Milaya parmak sallayarak. Barış yanıma geldi ve yanağımı öptü.
"Günaydın" dedi
ŞİMDİ OKUDUĞUN
O Olmasa
RandomAnnem ile babamı trafik kazasında kaybettikten sonra 2.5 sene kendime gelemedim ve içime kapandım, kimseyle konuşmadım. Taa ki hayatıma o girene kadar..