O Olmasa

10.

İstemeyerek Barıştan ayrıldım. Gözlerimi gözlerinde gezdirdim.

"Sevgilim olur musun Damla? "

Başımı yere doğru eğidim sonra gülümseyerek Barışın gözlerinin içine baktım.

"Olurum Barış.. "

Sımsıkı Barışa sarıldım. Barışın kokusunu içime çekerek sarıldım. O sırada bizimkiler koşarak geldi. İkiside şaşkınlıkla bize bakıyordu

"Ne oluyor lan?! " dedi Koray bir Barışa bir Bana bakarak. Barıştan ayrıldım.

"Herşeyi anlatacağım" dedi barış derin nefes alarak.

13:00

"Biz senin kardeşin değil miyiz abi neden bize söylemedin? "

"Ben.. Damlanın hapisten çıkamamasından korktum.. "

"Peki şimdi ne olacak? " dedim bir anda

"Bilmiyorum. Ama benim Selenden bir an önce kurtulmam lazım"

"Acaba bu kez gerçekten öldürsek mi? "

Hepimiz Koray'a baktık.

"Koray saçmalama-"

"İyi fikir" dedim bir anda Barışın sözünü keserek Koray hariç herkes korkuyla bana baktı.

"Ah, tabii ki öldürmeyeceğiz. Sadece ufak bir şekilde tehdit edeceğiz. Bir planım var"

Planımı anlattım. Planı anlatmam ve Korayın anlamamasıyla birlikte bir saatimi aldı

"Aslında iyi fikirmiş"

"Tamam ben katılıyorum. "

"Sanırım bende katılıyorum"

"Harika! O zaman yarın bu planı gerçekleştireceğiz. Barış sen bugünde eve gitme telefonunu da açma. "

"Tamam"

"Bugün hiç bir şey yemedik. Dışarıya çıkıp bir şeyler yiyelim"

Ertesi gün

Evet planımızı gerçekleştireceğimiz gün olmuştu, 12 kasım 2019 (Not:bunlar gerçek tarihler değildir. Tamamen kafadan atılmış tarihlerdir.)
Sabah 7:00da çalan alarmım ile uyandım. Hızlıca kalktım, üstümü değiştirip saçımı yaptım ve önce Barışın uyandırmaya gittim. Yanağına öpücük kondurdum. Uyanmayacağını fark ettiğimde hafifçe dokundum. Ama yine uyanmadı.

"Ya Barış hadi uyan"

"Bir daha öpersen uyanırım. " dedi kapalı gözleriyle

"Barış geç kalacağız"

Tepki vermediğini görünce tekrar yanağına öpücük kondurdum. Gülümseyerek koltuktan kalktı.

"Hadi diğer uykucularıda uyandır bende yüzümü yıkayım"

Koray ile Ademide uyandırdım. Evde hafif bir şeyler atıştırıp Barışın arabasına bindik. Önümüzde bir saatlik yol vardı.

Bir saatlik yolun yarım saati geçmişti ve Adem ile Koray arkada omuz omuza uyuya kalmıştı. Tam o sırada arabada o şarkı çalmaya başladı..

Dipsiz kuyudan aldın beni
Nasılda çiçek açtı bak gözlerim
Uykunda öperken geceleri
Dünyanın en mutlu adamı benim..

Bende şarkıya mırıldanarak eşlik etmeye başladım

O olmasa
O olmasa
O olmasa...

"O olmasa.. " diye eşlik ettim. Bu şarkı bizi anlatıyordu. Barış olmasa hayatımda belki de asla gülümseyemeyecektim.

Gülümseyerek derin nefes aldım. Barışında şarkıyı mırıldandığını fark ettim bende ona eşlik ettim.

"O olmasa.. " dedik aynı anda, o sırada dikiz aynasından göz göze geldik. Utanıp kafamı cama çevirdim, Barış hafif kıkırdadı.

O eve gelmiştik. Biz evin kapısının yanlarına görünmeyecek bir şekilde geçtik Barışta kapıyı çaldı. Selen kapıyı sinirle açtı.

"Sen nerdesin ya! Bak yemin ediyorum-"

"Senden ayrılmak istiyorum"

Selen bir kaç saniye duraksadı

"Ne? "

"Evet senden ayrılmak istiyorum."

"Senin kafan gitmiş galiba. Pekala komisere gidiyorum ve şikayet ediyorum tekrardan"

Selen Barışı itip dışarı adımını attı. Tam ilerleyecekken Adem ile ben ellerimizde odunlarla kızın kafasına bir darbe indirdik. Selen yere yığıldı Adem ile Korayda kızı alıp bagaja bindirdiler. Hiç bir şey olmamış gibi arabaya bindik. Herkese elimi çaktım. Sırada ikinci plandaydık. Şehire uzak bir yer var, oraya gidip kızı bağlayacağız ve tehdit edeceğiz.

Evet gideceğimiz yere geldik, çok ıssız bir yerdi. Kız uyanıktı ama elini, kolunu ve ağzı bağlıydı. Kızı arabadan indirdik, tamda deniz yanımızdaydı. Kızı yere oturttuk. Kıza yaklaşıp ağzını çözdüm.

"Sonunda be! Ne oluyor burada! "

"Barış senden ayrılmak istiyor, duymuşsundur dedi ya sana. Eğer beni hapse sokmaya kalkarsan seni şu denize atarız. "

Kız güldü.

"Bana blöf yapıyorsunuz" gözüm Barışa gitti. Barış başını salladı. Cebimden silah çıkarıp kıza doğrulttum

"Bu da mı blöf"

Kızın gülümsemesi anında soldu.

"Cevabın ne? Sana iki seçenek veriyorum. Ya hayatımızdan çekip gideceksin, ya da öleceksin. Karar senin"

"T-tamam ne olur bir şey yapmayın size yemin ediyorum bulaşmayacağım size"

"Eğer bir şey yaparsan var ya.. Peşinden seni öldürene dek ayrılmayız" bunu diyen tabii ki Koraydı.

"Tamam, söz"  kıza yaklaşıp ellerini ve ayaklarını çözdüm.

"Git şimdi nasıl gideceksen"

Kız koşarak gitti. Derin bir nefes aldım. Gülerek Barışa sarıldım

"Kurtulduk! " diye bağırdım. İlk defa mutluluktan ağlıyordum. Kocaman bir yük üstümüzden kalkmıştı. Artık yeni ailem bu üç kişiden ibaretti. Adem, Koray.. Ve... Barış...