Ocean Collides with the Sand (Caballero Series #1)

Kabanata 31

Detract

Pagkatapos akong ibaba ni Lucio sa apartment ko. Agad siyang umalis at walang sinabi. Ginamit ko ang sasakyan ko papunta sa Airport. Hindi ko alam kung anong balak gawin ni Morgan. Pero kung ano man iyon, hindi ko na kailangan na sabihin kay Lucio dahil hindi narinig na niya.

I was waiting for Morgan to appear when I saw her walking alone, with her shades on, and wearing a fitted red dress. Sinalubong ko agad.

"How is it?" I asked then held his things.

She smiled sweetly and pushed her hair back. That's when I realized she was being film by paparazzi. Ngumiti ako para kahit papaano, hindi pangit ang kuha sa akin doon. Agad siyang pumasok sa sasakyan ko. Na pinagsisihan kong dalhin. Nakahinga siya nang maluwang. She removed her glasses and face me.

"The deal went well. They are willing to share half. They'll be here next week." Siya at humarap.

Pinausad ko na ang sasakyan. Bago tumingin sa kan'ya. Inaalala ang sinabi niya kaninang umaga na surpresa.

"What about the surprise you told me about?" Humigpit ang hawak ko sa manibela.

"Oh." Lumawak ang kan'yang ngiti at ginilid ang katawan, para maharap ako. "I'm about to ask you a favor. Just a little advice. Gusto ko sana i-surprise si Lucio for our first anniversary."

I keen my eyes. Mas lalong humigpit ang hawak ko sa manibela. I swallowed, no words come out. Akala ko ba ay para lang sa media iyon. Bakit sa pagkakasabi ni Morgan at sa mga ginagawa niya, parang hindi naman iyon para sa media.

"How about Rubio? Did you gave up already?" Ang tanging lumabas sa bibig ko at sinulyapan siya.

Sumandal si Morgan at hinawi ang buhok. I saw a glint of pain in her eyes. Pero mabilis lang iyon dahil napalitan ng isang matamis na ngiti.

"He love someone. Ayokong sumira ng relasyon. She loves him, too. They both love each other. So, I gave up." She said, may lungkot sa boses niya.

Dahan dahan akong tumango. Napakagat ako sa labi. Ang daming pumasok sa isipan ko dahil sa sinabi niya. Nagparaya siya. Now, it seems like she is ready for a new life without that man. At hindi man ako sigurado sa nararamdam niya, nahahalata ko na gusto niyang ibuhos ang lahat ng nararamdam kay Lucio. Ayokong pangunahan, pero hindi ako Bata para hindi mahalata iyon. She loves Lucio even without the show Lucio's been talking to me. She loves him out of medias. She was grabbing the opportunity to express his feelings over Lucio. Nagtiim bagang ako. She made him a second option. A fucking option. For reservation.

"Masyado akong nalalayo sa asawa ko. So, I'm going to make up with him. To fill the gap between us." Si Morgan at hinawakan ang kamay ko. "I'm asking you a small favor."

It took a couple of seconds before I nodded. If that's the way I can help her, then I have no choice. Bumaba kami sa harapan ng bahay ni Lucio. Ang mataas na bakod nito na kulay puti ang humaharang. Hindi kita ang nasa loob at tanging ang matataas na halaman mula sa loob ang nakikita.

Tanghaling tapat at nakatayo ako sa gitna. I was holding a paper and a piece of cake. May isang banner sa gilid ko na nakatayo. Hindi ko alam kung anong kakornihan ang balak ni Morgan pero wala akong sinabi at ginawa na lang ang utos niya.

She was nervous while phone calling him. Lumingon ako sa gilid nang marinig ang tunog ng cellphone ni Lucio. Nanlalaki ang mga mata ko nang maramdaman ang pag-vibrate niyon. I glance to her, walking nervously. I bit my lip and put the cake on the trunk. Binaba ko ang hawak na regalo at in-off ang cellphone ni Lucio. Agad kong pinasok sa bag ko nang hindi lumilingon si Morgan.