Dördüzler |TAMAMLANDI|

On

🌼

Okyanus mavisi ve gökyüzünün beyaz bulutlardan arınan huzur dolu mavisi ile harmanlanmış gözlere bakakaldigimda nefes almayı unutmuştum. Kalbim aniden saçma sapan bir şekilde hızlanmıştı.

Az önce düşüyordum neredeyse o yüzden. Aynen.

"Berfin!" Devrim'in sesi ile gözlerimi kirpistirirken boğazını temizleyen çocuk elini belimden ayırdı. "Poyraz!" Barın beni tutan çocuğa kaşlarını çatarak bakarken Naz yanımıza gelmişti. "İyi misin?" Kısık sesle kulağıma seslendiğinde Karan kolumdan tutarak beni doğrulttu.

"Özür dilerim,bir şeyin var mı?" Mavi gözlü çocuk konustugunda tekrar gözlerimiz kesişti "iyiyim,sende kusura bakma lütfen" başını iki yana salladiginda hep beraber masaya geçmiştik.

Sırası ile Karan,ben ve naz oturmuştuk. Karşımıza Devrim, barın ve isminin Poyraz olduğunu öğrendiğim çocuk oturmuştu. "Uzun zamandır göremiyoruz seni" Devrim, Poyraz'a soru yönelttiğinde bir yandan yemek yeyip bir yandan konuşuyorduk.

"Hastaydım biraz sınava girip gidiyordum. Bu akşam sizdeymisiz galiba" Karan pipeti birakip konuştu. "Annemler söylemedi hiç" Devrim gülerek konuştu "sabah mutfaktan cikmayisindan belliydi"

Gözlerim Naz'a döndüğünde melul melul Barın'a baktığını gördüm. Ona tebessüm ederken kolunu dürttüm. İrkilerek bana döndüğünde kulağına eğildim. "Hadi yine şans döndü, Barın benim kardeşim" göz kirptigimda şaşkınca bana baktı.

O da kulağıma eğildiğinde "aramızı yapar mısın ki?" Omuz silkerek güldüm. Tabikide yapardım. Ya da yapmaya çalışırdım Barın'ın hisleri yoktu. Gayet belliydi. Fakat bu olmayacağı anlamına gelmiyordu. Sadece şansımızı denerdik.

"O zaman yarın akşam yapalım maçı?" çocuklar onayladığında karşımdaki Poyraz'ı inceledim. Kumral ama siyaha yakın saçları mavi gözleri hafif kemerli ama büyük olmayan burnu ve dolgun dudakları ile cidden yakışıklıydı.

Yiğidi öldür hakkını yeme..

Aynen Naciye. Hatta kemerli burnu yüzüne göre oldukça güzel duruyordu ki.. iki taraftan kolumun durtulmesi ile gözlerim Naz ve Karan arasında gelip gitti.

Kaşlarımı catarken üçümüz de önümüze döndük. "Oğuz'lar nerede? Görünüyorlar hiç" Devrim'in sorusu ile Poyraz konuştu. "Memlekete gittiler onlar bugün geleceklermis. İki haftadır orada sayılırlar zaten."

Naz "Fidan ve Oğuz mu? Kuzen miydi onlar?" Poyraz başını salladiginda "evet kuzenler,sende hiç gözükmüyordu ortalıkta hayırdır bir sıkıntı mı var?" Naz yerinde diklesirken omuz silkti.

"Yok canım ne sıkıntısı,sınavlar falan işte koşuşturmaca" Poyraz ile de arkadaşlardı sanırım. Aslında Naz'ın abisi sıkıntılı biriydi. Değişik sebeplerden dolayı sürekli sorun çıkartıyordu.