Dördüzler |TAMAMLANDI|

On Dört

🌼

Güneş yavaş yavaş batmaya başlıyordu ve havanın rengi bir o kadar güzeldi. Karan'ın düşüncesi ile Barın ve Naz'ı markete göndermiştik.

Onlar çekirdek kola ve su alacaklardı. Karan dibime oturmuş telefonda bir şeyler yaparken bende başımı onun omzuna yaslamıştım.

Sanırım yorulmuştum biraz bu yüzden sessizce konuşmaları dinliyordum.

Karşı taraf da geldiğinde onlar sahaya çıkmıştı. Karşı takımın oyuncuları tip olarak biraz değişiklerdi fakat iki taraf çekişmeli bir şekildeydi.

Sanırım önceden de araları bozuktu. Birden karşı takımın bana laf atan takım olduğunu hatırladım. Şimdi gerginlikleri belli oluyordu hele Poyraz. Çok gergindi.

Maç çekişmeli geçiyordu yani kişiler arasında puan durumu olarak bizimkinler açık ara öndelerdi. Devrim hızla topu sürerken karşı takımdan üç kişi önüne geçti bı an duraksadı fakat hızla topu Poyraz'a atmıştı.

Poyraz topu kaptığı anda resmen bütün karşı taraf oyuncuları ona yöneldi fakat o aradan zıplayarak topu potayla buluşturdu.

Ağzım o şeklini alırken kendimi toparlayıp ellerimle alkış yaptım. Naz'a dönüp konuştum. "Bir sayı daha atiyorlarsa alıyorlar,verirsin artık sevdicegine bir öpücük?"

Bana dönüp güldü. "sevdiceğimin sevdiceği olduğumu pek düşünmüyorum"

"O nedenmis?"

"Markete giderken bana okulda beni sıkıştıran çocuğun kim olduğunu sordu,baya şeyler sordu ama yüzü hiç memnun gibi değildi,galiba benle konuşmak bile sıkıyor."

Gözlerim büyürken güldüm. "Kızım saçmalama ya kıskandıysa?"
Omuz silkti "yok,yüzünde memnuniyetsiz bı ifade vardı. Yok beni daha önce rahatsız etmiş mi? Yok işte neden engellemiyormuşum? Rezil oldum durup dururken"

Güldüm. "E şapşal demekki kiskanmis işte. Karan ve ben çok üstün çalışmalar peşindeyiz,sen hiç merak etme"

"Ne çalışması? Ne döndürüyorsun kız yine?"
Göz kırparak omuz silktim "ya sen bı rahat olsana ya! Bende o iş."

Ve birden bı ses geldi. "Ha sen dayak istiyorum diyorsuun!" Bu Barın'ın sesiydi ama Barın'dan önce Poyraz bı çocuğa kafayı çakmıştı.

Evet evet,çaktı.

Biz hemen ayağa kalkarken sahaya doğru kosturduk. Barın ve Karan da girisince hızlı adımlar ile birisine yönelmekte olan Devrim'e seslendim. "Devrim!" O duraksayarak bana baktığında tam ağzımı açmıştım ki geri kapattım.

Çünkü Devrim yemişti yumruğu. "Lan!" Sen misin benim kardeşime yumruk atan.

Hemen etrafına bakınız yerden bı taş aldım. Devrim'e vuran çocuğun sırtına yapıştırdım taşı. O bana dönerken bı sefer Devrim onu dövmeye başlamıştı.

Not:sinirlendigim zaman çok fevri hareketlerim oluyordu.

Naz'a baktığımda koşturarak Barın'ın tartıştığı çocuğun bacak boşluğuna tekmeyi salmış ve çocuğun düşmesini sağlamıştı. Barın ile aşk dolu bakışmalarını gördüğümde sırıttım.