Hotel texting >> Niall Horan

Chapter eight✔️

✖️pov Niall✖️

My biatch💕: ze Roepen ons.

My biatch💕: kom me halen!

My biatch💕: ben te lui om op te staan

Me: slim bedacht, anders zou ik het komen doen!

My biatch💕: kom gewoon dan zie ik wie je bent en dan kan je me altijd optillen :)

Me: kom zelf maar want ben er al en iedereen wacht nog alleen op jouw.

Ik hoor een harde bons en dan het geluid van voeten die snel over de treden lopen, even later staat Roos in een wit shirt dat wat oversize is en een blauw shortje, haar haren zitten in een losse dot en ze draagt haar bril, het staat haar wel schattig. Ze kijkt wat akward rond. "Toch nog!" Zeg ik, was misschien te grof..
Ik heb het papier ik mijn handen en ik begin te lezen.

"Beste spelers van het "give you up?" Spel. Hier is jullie tweede maandelijkse 'verrassing' jullie moeten deze hele dag rechtstaan en jullie krijgen oefeningen tussendoor, jullie mogen niet gaan zitten of leunen. Succes!"

Zuchten komen van alle kanten, en iedereen begint wat rechtstaand met elkaar te praten of gaan op hun telefoon.

My biatch💕: dit word nog een lange dag...

Me: ja waarschijnlijk, heb er niet veel zin in..

Er galmt opeens een hard geruis door heel de verdieping en dan horen we de stem van de presentator.
"Oké hier komt jullie eerste opdracht, ga per twee staan en één springt op de ander zijn rug voor vijf minuten en dan wisselen."
"Euhm wat als we dat niet doen?"
Vraagt Louis.
"Dan verlies je al het geld sowieso! Dus ga nu maar per twee staan."

✖️Pov Roos✖️

Iedereen staan bij elkaar, ik wil naar Demi gaan maar die staat al bij Liam wat me al verwondert. Ik kijk de eetkamer rond en alleen de grijnzende blondharige Ierse jongen is nog over. Hij stapt naar me toe met nog steeds zijn grijns op zijn gezicht.

"Hi babe!"

"Rot toch op!"

"Ach ja jammer dat we de enige over zijn Jones!"

Ik draai met mijn ogen terwijl er een diepe zucht mijn mond verlaat.
Ik ga op zijn rug zitten en het enige wat we horen is het tikken van een timer die onze vijf minuten afteld en gezucht van andere.
Ik voel zijn twee handen van mijn benen naar kont glijden.

"Blijf van me!"

"Nee! Wat ga je er misschien aan doen? Weglopen en dat geld voor iedereen verkloten?"

Ik hoor wat gelach van Charlotte en Harry. Ik bijt op mijn lip en probeer me in te houden voor nog een paar minuten tot het alarm afgaat en we moeten wisselen. Hij springt op mijn rug en ik heb nu al moeite om hem te dragen.

"Hoeveel weeg jij wel niet?!"
Hij grinnekt wat maar laat het voor de rest zo.
Als het alarm afgaat stapt Louis richting de bank.

"Hey, wat ga je doen?" Vraagt Lucas.

"Zitten natuurlijk! Als je zo een gewicht van James moet dragen!"

"Ja en jij bent zo licht als een veertje zeker?" Roept James die hellemaal rood ziet van de inspanning.
"Maakt niet uit wie er zwaar of licht is maar zitten doen we niet!" Commandeert Lucas.

"Oke dan haal ik wel wat water, als dat goed is voor meneer natuurlijk!" Hij loopt naar de koelkast en opent die.
"WAT?!" Hij slaat de deur van de koelkast dicht en pakt een glas en opent de kraan waar niets uit komt. Hij gooit het glas in de wasbak met het wonder dat het glas niet breekt.
"Klote verrassing!"

Het is al donker buiten en er is nog niemand gaan zitten of nog niemand gaan liggen, het enige kwelende was dat onze opdrachten tot nu toe per twee waren en ik en Niall altijd samen moesten. En Louis en James hun tegenwerking steeds.
En voor de zoveelste keer vandaag bezingt Louis te mompelen.

"Ik ben moe.. Ik ben moe! Ik ben moeeee! Ik ben moehoeeeeee!"

"JA DAT HEBBEN WE NU WEL DOOR! GA GE NU U BEK IS HOUDEN?!" Vliegt Max uit.

Er galmt weer een hard geruis door de kamer en dan horen we weer zijn stem.
"Dit is het einde, het is jullie gelukt! In het luik ligt er nieuwe drank! Fijne avond nog!"

Louis en James rennen meteen naar het luik en pakken wat voor te drinken en daarna volgt de rest.
Ik pak wat drinken voor mezelf en ga naar boven.
Na een tijdje besluit ik naar de badkamer te gaan voor mijn tanden te poetsen en om daarna te gaan slapen. Als ik binnen stap staat Demi daar ook. Ik glimlach naar haar en ze glimlacht naar me terug voor zover dat kan met een tandenborstel in je mond.

Ik begin mijn tanden te poetsen en als ik klaar ben wil in weer vertrekken maar Demi kijkt me vreemd aan en richt zich dan weer op haar tandenborstel die ze nu al een tijdje aan het uitspoelen is.

"Is er iets of zo?"

"Oh nee gewoon, je spoelt je tandenborstel niet af.."

"Nee maar jij wel zie ik.. je bent nu al vijf minuten bezig met het afspoelen." ze stopt en zucht even.

"Ik euhm.." Ze draait zich naar me toe. "Ik heb smetvrees..vandaar was dat verfspel nu niet echt een succes zoals je wel hebt gezien waren ik en...laat maar!" Ze stapt richting de deur.

"Liam heeft ook smetvrees is het niet?"

Ze knikt. "Hij schaamt zich er voor, ik had belooft niets te zeggen..."

"Is geen probleem! Ik weet van niets.."

Hiii,
Lang hoofdstukje omdat jullie allemaal zo lief reageerde!💕💕
Big love❤️