EFSUN

2.BÖLÜM

                                 Korku

Bazen büyük hatalar yapar insanlar. Kiminin sonuçları ağır olur,kiminin sonuçları çok ağır olur,kiminin sonuçları ise tahmin ettiğimiz gibi olmaz. Benimde çok hatam olmuştu, ister istemez çok kişiyi kırmış dökmüştüm. Ama sonuçları her ne olursa olsun katlanmasını da biliyordum.

Ben doğduğumda annem ve babam çok sevinmiş. Mutluluktan babam tüm hastaneye baklava dağıtmış. Ben doğuncaya kadar cinsiyetimi öğrenmek istememişler sürpriz olsun bize de demişler. En başından beri ikiside kız olmamı istiyorlarmış. Tamda istedikleri gibi olmuşum da. Ama ne yazık ki mutlulukları çok kısa sürmüş, doğumum da annem zorluk yaşadığı için karnında bir süre nefessiz kalmışım ve ciğerlerim havasız kalmış o yüzden de beni küveze almışlar. Annemi hastaneden taburcu etmişler ama beni tabikide taburcu edememişler. 1 haftaya yakın küvezde kalmışım, annem ve babam her gün yanıma gelmişler. Ama taburcu olacağım gün gelememişler. Büyük bir trafik kazası geçirmiş ikisi de oracıkta ölmüş. Annem ve babam kaçarak evlendiği için ilk beni kime vereceklerini bilememişler o yüzden beni sosyal hizmetler koruma altına almış. Daha sonra ise yetimhaneye yerleştirmişler.

6 yaşıma kadar yetimhanede büyüdüm ben. Leyla ile de yetimhanede tanışmıştık,benim en yakın, en güzel dostumdu kendisi. Birlikte oyunlar oynar eğlenirdik ama sonra yine işler tersine gitti. Annanne'm ve dedem çıkmıştı ortaya, onların torunları olduğumu dile getirmişlerdi, uzun bir araştırmadan sonra beni onlara vermişlerdi çünkü kendileri öz be öz annanne'm ve dedemdi. Dedem çok zengin olduğu için DNA testi, evraklar vs. Derken her şey 3 ay içinde ortaya çıkmıştı. Beni de yetimhaneden almışlardı. Ama benim aklım leyladaydı onu da istiyordum,defalarca kez leylayı yanımda istediğimi dile getirdim ve en sonunda Leyla'yı da annanne'm ve dedem 1 sene içinde evlatlık aldılar. Annannemi ve dedemi çok seviyordum çok iyi kalpleri vardı onların bana hep annemi ve babamı anlatıyorlardı. Ama maalesef onları da kaybettim. Ben üniversite 2. Sınıfta iken dedemi,4. Sınıfta iken annannemi kaybetmiştim. Bir süre toparlanamamıştım ama onlara bir sözüm vardı doktor olacaktım ben. Kimsenin ölmemesi için doktor olacaktım.

Leyla ve ben kalmıştık bu koca hayatta. İkimizde birbirimize sahip çıkmıştık. Dedemin tüm mirası ikimize kalmıştı. Şirket'i en yakın aile dostumuz olan Erhan amca yönetiyordu. Holdingi ise Leyla yönetiyordu.

Leyla 26 yaşında İzmir dokuz Eylül üniversitesi iç mimarlık bitirmiş kızıl uzun saçlı beyaz tene, çıkık elmacık kemiklerine ve dolgun dudaklara sahipti. Ailesini ise kimse bilmiyordu, doğduğunda yetimahane görevlisi kapıda bulmuştu. Kayıtlarda böyle gözüküyordu. Leyla istemediği için üzerinde pek durmadık.

Bense 27 yaşında Esmer tene ve simsiyah uzun saçlara sahiptim. Ankara Hacettepe üniversitesi Tıp okumuştum. 2 sene boyunca Amerikada da master yaparak kendimi geliştirmis ve kalp cerrahı olmuştum. Dudaklarım dolgun ve ufak ufak çilleri olan bir kızdım. Tıpkı anneme benzetiyorlardı beni. Annemin resimini göstermişti annanne'm bana küçüklüğüm bile ona benziyordu adeta...

                                    🍂

Vücudumda hissettiğim yorgunluk ile gözlerimi araladım. Neredeydim ben?
Gözlerimi tamamen açtığımda etrafı detaylıca inceledim. Karşımda boydan boya bir cam vardı ve gün ışığı içeri sızıyordu. Vücuduma dolanmış kolu görünce birden kendime geldim. Kendimi o koldan kurtardığımda arkama dönmeye korktum ben ne yapmıştım böyle. Dün gece nasıl o kadar çok içmiştim ben, nasıl? Hiç bir şey hatırlamıyordum. Allah beni kahretsin ya. Kapının önüne baktığımda kıyafetlerim kilotum vardı. Camın önünde bir pantolon ve boxer vardı. Vücuduma baktığımda çırılçıplaktım ve lanet olsun hiç bir şey hatırlayamıyordum. Hemen yataktan çarsafa sarılarak kalktım. Yataktan kalktığımda kasıklarıma giren ağrı ile iki büklüm oldum. Bir kaç saniye bekleyip kendime dikkat ederek elbisemi elime aldığımda parçalanmıştı.

"Kahretsin"

Odada bulunana ufak dolaba doğru yürüdüm. İnşallah içinde bir şeyler vardır. Dolabı açtığımda karşıma bir tane uzun kazak çıktı, bir tane de tayt vardı. Hemen ikisini de aldım ve üzerime geçirdim. Arkamı dönmeye bile korkuyordum kimdi bu adam ?

Zorla da olsa arkamı döndüğümde şok içinde kalakaldım.

"Savaş"

Dilimden dökülen sözcükler daha çok kasılmama neden oldu. Allahım ben ne yapmıştım böyle. Hemen odada çantamı aramaya başladım onu da kapının önünde görünce koşarak gittim ve aldım. İçinden hemen saç tokamı çıkardım ve saçlarımı gelişi güzel topladım. Topuklu ayakkabılarım yatağın ucundaydı. Gidip hemen onları da aldım ve hızlıca giydim. Arkama bile bakmadan koşarak çıktım odadan. Beni uzun bir koridor karşılamıştı. Hemen sola döndüm ve koşarak çıkışı bulmaya çalıştım. Daha karanlık bir koridora girdiğimde çantamdan telefonu aradım ve buldum. Telefonuma baktığımda şarjı bitmemişti çok şükür, ama binlerce arama ve mesaj vardı hepsi de leyladandı ve saat 15:20'ydi.

"Siktir. İşte şimdi bittim ben"

Telefonumun flaş ışığını açtım ve etrafa tuttum. Tam karşımda bir tane kapı vardı. Hemen kapının yanına gittim ve demir kapıyı açtım. Dışarı çıktığımda derin bir nefes aldım dar bir sokaktaydım. Büyük bir ihtimalle arka sokaktı. Acele ederek ana yola çıktım. Hemen bir taksi buldum ve bindim.

Adresi taksiciye verip yine leyladan gelen aramayı reddettim.

Allahım ben ne yapmıştım. Nasıl böyle bir hata yapmıştım ben. Düşünmekten artık kafayı yemek üzereydim zaten hiç bir şey de hatırlayamıyordum.
Artık düşünmemeliydim, yoksa kafayı yerdim. Başımı cama yasladım ve giden yolu seyrettim.
Asla bir daha onunla karşılaşmamalıydım, eğer karşılasırsam yüzüne bile bakamazdım çünkü...

                                      ♡

SELAM. ÖNCELİKLE BÖLÜMLERİ NASIL BULDUĞUNUZU BELİRTMENİZİ İSTİYORUM. ÇÜNKÜ YORUMLAR BENİM İÇİN ÇOK ÖNEMLİ!!

OY VERMEYİ VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN OLURMU:)

SİZLERİ ÇOK SEVİYORUM ❤️😘
DİĞER BİR BÖLÜMDE GÖRÜŞMEK ÜZEREE