WE'RE BOTH MAN

0 0 0
                                    

I am now walking papunta sa office ni Mister Gunciulo. He's my boss in this company.

I am in position of secretary of his secretary. I am holding the coffee he ordered, no'ng nakarating na ako sa opisina niya ay astang kakatok ako ngunit may nakikinig akong boses mula sa loob na para bang nagtatalo.

Naiwan sa ere ang kamao kong nakatikom na sanay ipangkakatok ko sa pinto bago pumasok, nang marinig ko ang pangalan ko.

"We are in a relationship less than a decade and you will just end this by saying 'you want me gone'?!" My boss's girlfriend shouted. "What kind of mindset is that? Huh!"

"Just go." My boss dismissed her girlfriend.

I know na hindi dapat ako nakikinig sa pagtatalong ito pero ba't nabanggit niya yung pangalan ko kanina.

'Maybe I just heard it wrong'

Nang astang tatalikod na ako at napagdesisyonan ko nang mamaya ko nalang ibibigay yung kape ay biglang sumigaw ang girlfriend nang boss ko.

"Akala mo ba hindi ko alam? Huh!" Napalingon ako sa kanila, ngunit nahaharanangan padin ng pinto ang paningin ko. Sakto lamang ang awang nito para marinig mo ang sinasabi sa loob.

"What are you talking about, woman? Masyado ka na bang desperado?"

"No, I know where I will stand. I just want to say this to you." Bakit ba interesado ako sa pinagaawayan nila? Pake ko sa kanila, I'm just here for work not for personal matt— "You like your secretary's secretary, right?"

'Is she pertaining to me?'

Pareho silang baliw, lalake ang boss ko at lalake ako imposible. Napailing ako. Tumalikod na ulit ako upang umalis na.

"Yes, is there a problem about that?" para akong nabuhusan nang tubig na malamig at mula pa sa ibang bansa. Natulos ako sa pagkakatayo habang hawak parin yung tray na may kape.

'what the hell' kulang nalang ay isigaw ko iyon.

"You will end our relationship just for a man, wow!" ang boses niya ay para bang hindi siya makapaniwala. "Hindi ka man lang nag-deny." Sa boses niya ay parang kakapusin siya ng hininga.

"Why would I?" I know that his eyebrows is knotted.

Kailangan ko nang ibigay ang kapeng ito bago pa bumagsak dahil sa panginginig ng kamay ko.

I knocked. Three times. Huminga ako nang malalim bago binuksan ang pinto.

"Your coffee, sir." I said having my poker face. Lumakad ako para maipatong ko sa lamesa yung kape at makalabas na agad.

Tumalikod na ako para makaalis.

"Sakto ang dating mo, Green." tumingin ako kay Nadia, which is girlfriend ni Mr. Gunciulo na ex na yata.

"Po? Why, Miss?" I asked innocently while still having a poker face.

"Don't make me mad, Nadia." napatingin ako kay Mr. Gunciulo nang banggitin niya ang mga salitang 'yon nang may pagbabanta. "Get out."

"Yes, sir." sabi ko bago tumalikod pero hindi pa ako nakakalapit sa pintuan ay nagsalita siya muli.

"Go out, Nadia. Stay here, Green" nagpapantiskuhan akong napatingin sa kaniya. Shit. Ano ba itong pinasok ko?

"I will. I will go out, not because of you but because I am not that cheap." she grabbed her purse before walking out.

Humarap ako sa boss ko nang makinig kong naisara na ang pinto. "Do you need anything, Mr. Gunciulo?" I asked.

"I know you heard it." nagulat ako ng marinig ko iyon mula sa kaniya, pero pinilit kong hindi magbago ang ekspresyion ko.

"What, sir?"

Tumayo siya mula sa swivel chair. Kinuha niya ang kapeng dinala ko at lumapit sa may kalendaryong nasa dingding ng opisina niya.

"You heard it, don't you?" he asked after checking the date. Tinitungnan niya kung may schedule ba siya ngayon.

"Ang alin, sir? Just get straight to the point, sir. I have so many works in my table." pinipilit ko pa ding i-deny niya iyon. Iyon nga ba ang dahilan? O gusto ko lang marinig mula sa kaniya iyon?

"I like you, Green." he said, putting his coffee back in the table.

Kunyareng natawa ako bago nag angat ng tingin sa kaniya, sinalubong ko ang mata niya na parang nakababasa ng kung ano ang nasa isip mo. "Lalaki ka, sir lalaki din ako. You're just hungry, I think."

Ilang hakbang lang ay kinain na niya ang distansiyang meron kami. Sobrang lalake nang mga hakbang niga na isimo'y nagmamadali siya.

Halos manlaki ang mga mata ko nang sapuhin niya ang batok ko at halikan ako ng mariin sa labi.  Nakamulat at nanlalake parin ang mata ko.

Napapikit ako nang ilang beses nang tumigil siya.  Para ngayon lang pumasok sa isip ko ang ginawa niya, napatingin ako sa mga mata niya.

"A-anong ginawa mo?" halos hindi ko na marinig ang sarili kong boses, dahil sa kabog nang dibdib ko. Sobrang lakas.

"Now, tell me. Is there something wrong about that, just because we're both man?" he smirked, then he messed my hair. He licked his lips before he sat on his swivel chair. He get his pen and papers na para bang walang nangyare at nagpirma na siya muli roon, habang ako hindi makapaniwalang nakatingin sa kanya at bahagyang nakaawang pa ang labi.

---

One-Shot Short StoryWhere stories live. Discover now