Naglalakad ako sa tabi ng kalsada papunta ng school.
I don't want to ride a car or something just to go to school. Mas gusto ko yung naglalakad ako.
Gusto kong mapagod, gusto ko laging pagod ako.
Nakayuko akong nagpatuloy sa paglalakad. Napaangat lang ang tingin ko ng may mabungo ako.
"S-sorry-" napatigil ako ng bigla siyang mag-abot ng puting panyo. Napatingin ako sa panyong hawak niya bago ibinalik yung tingin sa kanya.
He have a playfull aura, if my prediction is right.
"Your nose is bleeding, Miss." He said.
"O-oh?" nagugulat akong napahawak sa ilong ko at nang may maramdaman nga na mainit na likido doon ay nahihiya kong kinuha yung panyong hawak niya. "Thankyou. I'll just buy you another one." I said pertaining to the handkerchief.
"It's okay," he shaked his head. "Are you okay? Tara sa hospital?" sunod sunod na tanong niya. Napamaang ako.
"N-no, it's okay. I'm okay." I said and smiled on him a little.
"You sure?" he said. Tumango naman ako. " Can you update me?"
"H-huh?" naguguluhan kong tanong.
"Please, text me up all day. I just want to make sure that you are okay." he smiled, he get his wallet before handling me his calling card.
'Bright
+639123456789'
Tumango ako sa kanya kahit wala akong balak na gawin ang gusto niya.
Ang pagdugo ng ilong ko ay isang normal na pangyayare nalang sakin.
I just text him this afternoon, saying that I am still alive. After that he's always bothering me. I will just reply to him. If he asked I will answered it.
Hanggang naging busy na ako sa mga project na ibinibigay ng prof ko. Halos di na ako makahawak ng cellphone. Minsan makikita kong nag v-vibrate yung phone ko pero hindi ko naman makuha.
And then after almost a week, nakahanap na ako ng time. Doon ko lang nakita lahat ng message niya.
I replied sa pinaka huli niyang text message, but he just replied...
'Ghinost mo nga akong babae ka.'
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
